De acteerwedstrijd in het theater

Kira zette haar wenkbrauwen omhoog. "Acteerwedstrijd?" vroeg ze opstandig en luid. No way, niemand had haar verteld dat dit een acteerwedstrijd zou zijn. Ze dacht eerder aan sport of iets met denken, maar acteren? Hell no. Waarom had hij deze briefjes exact naar hén gestuurd? Wat had Kira nou te maken met acteren? Ze had het nog nooit gedaan - op liegen en manipuleren na - en was ook niet van plan om ermee te beginnen.

Thim sprong vrijwel meteen overeind. Acteren?! Hij kon helemaal niet acteren! Hier had hij zich niet op voorbereid. 'Ho wacht eens even, hier heb ik me niet voor ingeschreven!' riep hij, alweer vergetend dat hij zich uberhaupt niet had ingeschreven. Hij keek boos naar de jongen in maillot, die hij direct als homo bestempelde. Hij vond hem meteen niet aardig meer. Zijn blik schoot naar de rest van het gezelschap. Hij kon nu niet weglopen, dan zou hij toegeven dat hij een loser was...

De jongen had duidelijk de verontwaardiging en de twijfel op het gezicht van de leerlingen gezien en speelde hier meteen op in. "Je bent niet verplicht om te blijven, je mag natuurlijk vertrekken. Maar besef wel dat je voor altijd als verliezer en wegloper wordt bestempeld." Hij zei het op zo'n minachtende toon dat geen haar op Arya's hoofd eraan twijfelde over weggaan. Ze hing aan zijn lippen en kon er niks aan doen. "Jij!", riep de zwartharige jongen. "Jij lijkt me een zeer goede acteur. Kom is bij me staan jongen!" Zijn witte vinger wees naar de blauwharige jongen.

Kira wilde opstalten maken om weg te gaan, toen ze de woorden van de man hoorde. Hoe graag ze het ook wilde ontkennen, hij had gelijk. Weggaan zou zwak zijn. En Kira was alles behalve zwak. Ze had geen keuze, ze moest wel blijven. Maar acteren? Waarom acteren? Toen Thim naar voor geroepen werd, was er weer een sprankeltje hoop. Ze hoopte zo hard dat de man hem iets genânts ging laten doen, of dat Thim toch tenminste op zijn gezicht ging.

Archie keek opzij naar de jongen die werd aangesproken en fluitte even. "Ga dan!" Waarom was iedereen hier zo gespannen, haha? Het was toch maar een spelletje? Archie vond het allemaal wel grappig eigenlijk. Leuk georganiseerd ook! Die methode moest hij onthouden voor de toekomst.

Thims maag keerde om. Hij keek de 'meester' verward aan. Híj? Een goede acteur? Hij maakte vast een grapje. Toch liet hij zich niet kennen en klom hij het podium op. Acteren, hmpf. Hij zou het ter plekke wel even leren als dat ervoor moest zorgen dat hij de wedstrijd won. Want strijdlustig was hij zeker, wat voor wedstrijd het ook was. 'Ik win toch wel,' zei hij nogmaals. Hij keek even naar het kleine publiek voor zijn neus en werd vrijwel meteen zenuwachtig. Hij was nu wel zo zelfverzekerd, maar wat als hij alles verknalde? 'Wat wil je van me?' vroeg hij aan de jongen. Bah, hij hield er niet van om naar anderen te moeten luisteren en keek hem chagrijnig aan. Dit was zijn schuld!

Een acteerwedstrijd dus. Valerie glimlachte tevreden, ze zat in de buurt. En ze was nieteens zo'n slechte actrice. Al die jaren van vrolijk doen en best veel liegen kwamen dus toch nog eens van pas. Ze keek naar de jongen die naar voren werd geroepen, benieuwd wat hij zou moeten gaan doen.

De jongen liep geïnteresseerd een rondje om de blauwharige jongen heen. Toen hij weer bij zijn beginpunt was zei hij: "Ach wat onbeleefd van me. Ik heb me nog niet eens voorgesteld. Mijn naam is Neko, maar je mag me ook magister agere noemen. En jij, mijn beste jongen, hoe heet jij?" Blijkbaar had hij het weer tegen de blauwe jongen. Arya vond het allemaal wel prima en zakte terug in haar stoel. Ze was wel benieuwd wat er zou gebeuren.

Kira keek grijnzend toe naar het schouwspel. Dit ging nog leuk worden. Ze merkte op dat het meisje naast haar ook zo aan de man zijn lippen hing en begon te glimlachen. Ze draaide haar ogen weer naar Thim, die er maar wat slap bij stond. Lekker puh.

Archie grinnikte en ging denkbeeldige popcorn eten, zo entertainend was het al! En ze waren nog niet eens echt begonnen met de wedstrijd! Hij was echt benieuwd watvoor opdrachten er zouden komen, en ook benieuwd naar zijn eigen acteertalent. Hij had het nog nooit geprobeerd, wat als hij het totaal niet kon? Gelukkig had hij wel veel fantasie, dat hielp vast wel.

Omdat de jongen nog geen antwoord had gegeven focuste Arya haar aandacht op de anderen die er waren. Een jongen met blond haar en blauwe ogen leek helemaal op te gaan in de voorstelling en Arya keek hem even met gefronste wenkbrauwen aan. Een ander meisje, ook met blond haar, leek er ook van te genieten, maar op een rare, sadistische manier.

'Thim,' zei Thim kortaf. Magistre wattus? Dat werd dus gewoon Neko. Hij wipte wat zenuwachtig van zijn ene op zijn andere been. Hij vroeg zich af wat hij moest doen. Hij had nog nooit geacteerd, maar zo moeilijk kon het niet zijn toch? Gewoon wat zinnen opzeggen, dat was het.