The Hangover - de straf van Mae.

Het kwam natuurlijk door Vannah dat de zolder zo warm werd. Maar ja, zij moest weer droog worden, dus ze hadden pech dat het er zo ontzettend warm werd. Hadden ze maar geen emmer water over haan heen moeten plonzen. Het waren verschrikkelijke oude spullen die ze tegen kwam. Wat moesten ze hier überhaupt nog mee?

Kira keek vanop een afstandje naar het spektakel. Ze had helemaal niet de neiging gevoeld om te lachen, integendeel. Moesten het andere personen geweest zijn, dan zou ze zich dood schateren, maar het ging hier om Vannah die zomaar door Thim als slet werd bestempeld, terwijl Thim zich zelf nog erger had gedragen. Kira liep dan ook terug naar het begin van de kamer en ging achter Vannah staan. "Geen zorgen, we pakken hem dubbel zo hard terug." Misschien konden ze hem wel drogeren en achterlaten op het toilet van een homobar. Hah, dat zou hilarisch zijn!

(Sorry als het niet klopt, geen zin om te lezen haha)

Kuna stond een beetje te vegen in de hoek van de zolder. Ze had barstende koppijn en lette niet op wat er gebeurde.

'Wat is er met haar aan de hand dan?' vroeg Joey verbaasd. Hij had namelijk het idee gekregen dat Thim zich vrij weinig van de mensen om zich heen aantrok, en al helemaal van meisjes. Wat zou het hem dan interesseren wat het blondharige meisje ervan zou vinden als hij muizen mee zijn kamer in nam?
Ook Joey had het ondertussen ontzettend warm gekregen, maar dacht dat dit gewoon kwam door het 'harde' werken en het feit dat ze met veel man op een kleine plaats waren. 'Je moet gewoon niet zo hard werken,' grapte hij. 'Als ik had geweten dat je het zo warm had, had ik die emmer ook wel over jou heen willen gooien hoor.'

Vannah draaide zich om naar kira en glimlachte breed. "Dat doen we!" Ondertussen zat ze maar een beetje rommel te verplaatsen. Dit had echt geen nut. Het was ook allemaal zo smerig.

Kira werd al helemaal warm als ze plotten mocht verzinnen die Thim ten onder zouden brengen. Oké, ze kon soms een beetje een sadist zijn, maar hij lokte het ook gewoon uit. Kira liep terug naar de zijkant van de zolder en hield Mae in de gaten.

Neomy was nog even op de grond bleven zitten, maar toen de ruzie tussen Vannah, Thim en Joey uit de hand liep, liep ze maar naar de andere kant van de zolder. Wat een ontzettend lawaai konden die mensen maken. Ze was vast niet de enig met een kater dus snapte niet waarom iedereen zich zo druk maakte. Ze pakte een emmer en een doek en ging naar een stoffige kast die tegen de houten wand stond. Ze maakte met de natte doek de randen van de kastdeur schoon om de schijn op te houden, maar hield zich eerder bezig met alles wat er in de kast stond. In de ene helft van de kast hingen allemaal kleren, voor mannen en vrouwen door elkaar. De andere helft van de kast stond vol met weer allemaal kleine identieke kastjes, misschien wel dertig, waar sleutelgaten in zaten. Ze waren prachtig bewerkt met houtsnijwerk. Ze begon alle groeven van het houtsnijwerk aan de buitenkant van de kast en die van de kleine kastjes schoon te maken. Toen viel haar blik op een kistje rechts onderin. Daar zat de sleutel er nog in. Ze ging op haar hurken zitten en deed de kastdeur zo ver mogelijk achter haar dicht. Dit was haar ontdekking, al zat er niets interessants in de kistjes, dat kon haar niet schelen. Ze deed het kistje open. Het zat vol met half vergane papieren.

'Oh die zit bij mij op de kamer,' zei Thim, terwijl hij met zijn ogen rolde om te laten merken hoe verschrikkelijk hij dat wel niet vond. 'Ik snap sowieso niet waarom ze hier gemengde kamers hebben, als je naar al die meiden hier kijkt die maar wat graag met je een ontbijtje delen... ik zou niemand hier vertrouwen,' merkte hij nors op. Hij zette de bezem neer, rekte zich uit en sloeg wat op zijn eigen schouders. Zijn shirt plakte aan zijn rug. Jezus, het leek hier wel een broeikas. Thuis had hij zijn shirt al lang uitgetrokken. Nouja, in Bumi droegen de mannen sowieso vaak geen shirt. Maar hier kreeg hij vast meteen een opmerking naar zijn hoofd van al die idiote meiden, dus probeerde hij de hitte maar te verdragen. 'Zeg, kunnen we dit schoonmaken niet op de één of andere manier minder saai maken?' vroeg hij aan Joey. Zo gingen ze het natuurlijk nooit volhouden.

Feathery zat ineengedoken achter een stapel dozen en muffe kisten in een hoek achterin de zolder. Ze slikte, want ze hoorde dat een boel stemmen steeds meer haar kant opkwamen. Als ze haar ontdekten kreeg ze zeker straf. Ze dacht niet dat iedereen zomaar overal mocht rondneuzen, en al helemaal niet tussen oude persoonlijke spulletjes. Ze voelde dat haar hart sneller klopte en probeerde rustig te blijven en helder te denken. Het ergste wat haar kon overkomen was straf. Maar dat kon nog best erg zijn. Ze beet op haar lip. Het was vast erg.

"Wauw" zei Neomy bijna onhoorbaar. In het kistje zaten allemaal papieren. Zodra ze ze openmaakte bleken het blauwdrukken van gebouwen te zijn. Zouden het delen van het kasteel zijn? Erg veel zou ze er niet aan hebben, de papieren waren half vergaan en veel was er niet uit op te maken. Wel zag ze dat er een systematisch patroon op stond van stippen. Wat zouden die betekenen, of zouden het gewoon hulplijnen zijn geweest voor de tekeningen. Ze keek om en zag dat Mae haar richting op keek. Snel deed ze de papieren terug en ging ze verder met het afstoffen van de kast.