Het intro-kamp: aankomst.

We komen aan op het kamp in de avond. 's nachts is er een dropping gepland, maar dat is pas over een paar uur. Voor nu kun je je installeren in je tent en chillen bij het kampvuur oid. Ook is het niet verboden om de planeet te verkennen, zolang je maar weg blijft van de Kern.

Het kamp ligt op de buitenste laag op een grasheuvel. De heuvel wordt aan alle kanten omringd door een bos. Er zijn tenten en er is een kuil waar een kampvuur klaar staat om aangemaakt te worden. Een eindje van de studentententen vandaan staan de tenten voor de kampleiders. De volgende NPC's zijn aanwezig:
- Mae
- Devon
- Cupido

Daarnaast kun je Igmor en Dikmar natuurlijk in de Kern vinden, maar dat is verboden terrein ( ).

Oh nog één ding: iedereen heeft van Mae een kleine rugzak gekregen van tevoren en mocht die rugzak vullen met dat wat hij/zij het hoogst nodig vond om mee te nemen. Verdere bagage is verboden. Er past niet bijster veel in de rugzak. Eigenlijk maar heel weinig...
----

START.

Thim had ABSOLUUT geen zin in het kamp, en daar had hij verschillende redenen voor. Ten eerste hield hij helemaal niet van discipline. Hij vond het niet erg om te kamperen, maar dan wilde hij wel graag doen wat hij wilde. Om nu verplicht de hele tijd opdrachten te moeten doen, daar had hij helemaal geen zin in. Ten tweede zat hij bij Iden in de tent en hij was wel de laatste persoon die hij als tentmaatje wilde hebben. Hij was stikjaloers op Nate en Joey, die gezellig samen in de tent mochten. Waar was al zijn geluk naartoe? Waarom moest hij nou weer in de tent met die jongen die hem bij het meer toen half had aangerand? Pfff. Met een chagrijnig gezicht mikte hij zijn rugzak in de tent. Met zijn handen in zijn zakken liep hij richting het kampvuur. In de kuil ging hij op een boomstam zitten en staarde hij naar het hout dat nog aangemaakt moest worden. Hij had medelijden met de bomen die hiervoor waren omgehakt. Naar zijn mening was dat helemaal niet nodig geweest. Wat moesten ze nou met een kampvuur?

Valerie had er ook alles behalve zin in. Ze had nog geen idee met wie ze een tent moest delen, daar zou ze vanzelf wel achter komen. Hopelijk was het iemand die ze mocht, of op zijn minst iemand die ze kende. Er leek haar niks vreselijker dan slapen naast een vreemde. Verder leek het kamp haar gewoon niks vanwege de lack of hygiene, het slapen op de grond en het niet fatsoenlijke eten. Nee, Valerie had liever een hotelletje.

Er waren drie hele vreselijke vervelende dingen aan kamp.
1) kamperen
2) kamperen
3) kamperen.
Avice had een vreselijk grote hekel aan kamperen, iets dat misschien veroorzaakt was door het feit dat ze een verwende snol was die nog nooit zelf iets had hoeven doen. Ja, dat moest het zijn. Eigenlijk had ze nog nooit gekampeerd, maar bij de gedachte aan tenten, geen privacy en gedeelde douches en wc's, kropen de rillingen over haar rug. Met een vreselijk ongelukkig gezicht liep ze dan ook de heuvel op, met haar rugzakje in haar hand. Dat ze bij haar favoriete sneeuwkonijn in een tent moest, maakte het zo mogelijk nog erger. Nog steeds diepongelukkig zakte ze neer op een van de boomstammen, die ook niet al te schoon waren. Bah bah bah. Gelukkig kwam er een kampvuur, dat maakte misschien nog een heel klein beetje goed.


((ja, nu kan ik eindelijk het waanzinnig verwende karakter van Avice naar buiten laten komen, t arme kind))

Nate hield wel een beetje van avontuurlijk gedoe, slapen in de natuur en dat soort dingen. Daar was hij mee opgegroeid, dus hij had echt geen enkel probleem met het introductie kamp. Sterker nog, hij had er best wel zin in. Fluitend kwam hij het terrein op gelopen met zijn rugzak met een schamele inhoud op zijn rug. Niet te zwaar, en toch had hij alles bij zich.

Thim wierp een blik op Avice die bij hem om het kampvuur was komen zitten. Bah, dit kamp zat ook nog eens vol met de meest vervelende leerlingen. Hij had ze wel gezien hoor, bij de teleportdeur naar deze vervloekte wereld. Één ding zat dan wel weer mee: Vannah was er niet. Had hij eindelijk een paar dagen rust.
'Jij ziet eruit alsof je er zin in hebt,' zei hij op een sarcastische toon tegen Avice, toen hij haar uitdrukking zag. Dat hij er zelf ook als een chagrijn bij zat maakte even niet uit.

((maar, thim en avice kennen elkaar amper? hoe kan ie nou een hekel aan dr hebben?))

Avice draaide haar hoofd langzaam toen ze naast zich een stem hoorde. Blauwharige Thim. 'Nee jij dan..' snauwde ze geïrriteerd. Ze had niets tegen Thim, maar als ie zo ging doen.. En ze had hier zo vreselijk geen zin in. Verveeld staarde ze rond, of ze nog meer bekende zag die ze dan wellicht wel mocht. Want alleen met Thim opgescheept zitten, dat leek haar na deze vrolijke begroeting geen fijn plan.

Neomy kwam op het terrein aan met een big smile. Al haar spullen hadden vrij simpel in het tasje gepast, wat toiletspullen en haar kleren. Haar jurk en haar nieuwe setje had ze natuurlijk niet meegenomen, zonde als het vies werd. Ze had er zin in. Echt zin in. Kamperen, ze had het zelf nog nooit gedaan maar ze had altijd gezien en gehoord dat het heel erg gezellig was! Nu kon ze het eindelijk zelf eens meemaken. Kampvuur, liedjes zingen, marshmellows roosteren en griezelverhalen. De vreugde was compleet toen ze zag dat het kampvuur al was klaargezet en ze de tenten zag staan. Yes!! Haar vreugde werd een stuk minder toen ze iedereen met de meest chagarijnige hoofden ooit rond zag lopen. "Is er iemand dood ofzo?" vroeg ze hardop.

Iden leek alleen om zich heen te kijken. Hoe voelde zich op een of andere manier thuis. Zijn ogen leken helderder blauw te zijn hier. Iden had gelachen toen hij had gehoord dat hij bij Thim zat. Ook had hij zich lichtelijk zorgen gemaakt om Ehriel. Ze zou het meteen merken als hij terug zou zijn op de planeet. Hij voelde hoe z’n ID ketting gloeiend heet was geworden toen hij aankwam. Natuurlijk wou hij z’n eigen leef gebeid en misschien zijn ouderlijk huis nog wel bezoeken maar dat waren plannen voor later. Iden had Thim hun tent al zien verlaten. Iden gooide zijn eigen rugzak ook in de tent en liep vervolgens richting het kampvuur. Iden was nog vrij vrolijk, eigenlijk heel vrolijk. Hij was op z’n thuis planeet en ademde z’n eigen lucht weer in. Hij zat te hopen op een excursie naar de tweede laag. Zijn thuis laag. Hij ging wat meer afgezonderd zitten van de rest en staarde naar het vuur. Het leek gewoon alsof Ehriel haar ogen zich in het vuur bevonden en hem grijnzend aanstaarde. Hij wist dat hij haar nog zou gaan zien.

Nate besloot zijn spullen in zijn tent te gaan leggen. Nou ja, dat hield in dat hij zijn tas in de tent dumpte en daarna zelf verder op onderzoek uit ging. Hij zag ergens een kampvuur branden, en hij besloot dat hij dat best wel leuk vond. Daarom ging hij daarheen. Hij zag Avice en Thim zitten, veder zag hij Neomy lopen. Allemaal mensen met wie hij wel eens had gepraat. Geweldig, dit zou zo gezellig worden! dacht Nate daarom opgewekt. Hij had er echt zin in.

Barry hield, in tegenstelling tot vele anderen, blijkbaar wél van kamperen. Hij had er nooit iets tegen gehad in een tent te kruipen. Hij had niet echt door dat dit een strafkamp of iets in die buurt was, maar zag het eerder als een Krijg-Discipline-In-Die-Lelijke-Kop-Van-Je-uitje. Nu ja. Er waren wel tenten! In elk geval, Barry was gewoon ietsje vrolijker dan het gemiddelde morele peil. Jippie toch?! Eigenlijk was Barry blij dat niet iedereen er bijzat als een levende dooie.

Valerie keek om zich heen, waarom waren al die mensen zo vrolijk!? Wat was er nou leuk aan dikke rugpijn krijgen van slapen en niet fatsoenlijk kunnen douchen? Waren er überhaupt wel toiletten!?

Nate besloot bij het kampvuur te gaan zitten en even mee te luisteren met waar de mensen het daar over hadden. Dan kon hij daarna nog altijd inspringen in het gesprek. Dat was meestal zijn tactiek bij zulk soort dingen. Ook bij feestjes enzo. Meestal waren er dan wel wat mensen die wilden praten.

Neomy gooide haaar tas in de tent, die zou ze later wel opruimen. Ze liep terug naar het kampvuur en ging bij Barry staan. "Hee wij zijn tentgenoten toch? Heb jij er ook al zo'n zin in?"

'Ik denk van wel,'Antwoordde Barry op de tentgenotenvraag. Ze was niet één van de levende-doden. Dat kwam op dit moment even goed uit. Hij kon nu niet een chagrijnige tentgenoot gebruiken. Daar kwam, over het algemeen, alleen maar gesprekken uit van "Hoi." "Hoi." "Hoe gaat het?" "Ik wil hier weg." "Oh...Aha." Nee. In zoiets had hij nu echt geen zin. 'Ik heb nooit iets tegen kamperen gehad. En jij?'Vroeg hij. Puur omdat het gesprek te doen lopen. Een dood gesprek. Daar had hij niet echt zin in.

((sorry, het was druk op het topic, dus ik ging er niet eens vanuit dat er misschien maar 1 persoon tussen zat ))

((2 personen regel))

(Uw redding.)

Iden keek naar de meerdere mensen die erbij kwamen. De enige die hij echt herkende waren Thim en Valerie de rest was eigenlijk wel onbekend voor hem. Hij leunde wat achter over en zetten zijn handen achter zich en bleef in het vuur staren. Hij bleef de moordlustige ogen van z’n zus zien en het leek alsof hij in een soort trans raakte

Neomy was blij dat Barry niet met een super chagarijnig hoofd naast haar zat en gewoon reageerde. "Nou ik heb nog nooit gekampeerd, maar het lijkt me wel heel erg leuk! En jij? Een waarom is iedereen hier zo chagarijnig? Is er iets gebeurd ofzo?" Ze begreep oprecht niet waarom er mensen zo dood bij liepen.

(( @ Yvet: Thim en Avice hebben al behoorlijk wat topics gedeeld dus volgens mij kennen ze elkaar wel degelijk goed lol ))

Thim snoof bij het horen van Avice opmerking en besloot haar verder te negeren. Zijn blik gleed de kring rond. Hij keek expres niet naar Iden, die er ook bij was komen te zitten. Hij vond het al erg genoeg dat hij de komende dagen met die gast moest samenwerken. In zijn vrije uurtjes ging hij zich dan ook absoluut niet met hem bemoeien. Toen hij zag dat Nate ook was aangeschoven werd zijn humeur iets beter. 'Hey man,' zei hij met een vriendelijke grijns.

'Hee,' zei Nate lachend, die zich Thim wel herinnerde van feestjes en van club Coax. 'Hoe isset man? Je ziet er niet echt al te vrolijk uit,' zei hij. Hij was blij dat hij meteen al aanspraak had. Nate vond het leuk om te socializen en deed dit dan ook graag.

'Ik heb ook geen flauw idee waarom ze er hier allemaal rondlopen als een stelletje zombies die geen hersenen meer mogen eten,'Haalde Barry zijn schouders op. Wist hij veel? Hij had nu niet echt bronnen uit de zombiekant. Nu pas keek Barry eens goed rond. Ja, inderdaad. Een hoop zombies. Sommige zombies kende hij, anderen waren een volslagen vreemde voor hem. Misschien dat ze vreemden bleven, misschien dat ze geen vreemden bleven. En misschien dat ze Barry infecteerden met het zombievirus.

Zoals altijd kwam Kaya later dan alle anderen aan op de plaats van bestemming. Haar humeur had ze thuisgelaten, kamperen was op zijn zachts gezegd niet haar ding. Met het veel te kleine rugtasje waar ze net wat schoon ondergoed, een handdoek en een tandenborstel en tandpasta had ingekregen in haar hand liep ze het introkampterrein op. Meteen liep ze naar algemene ruimte waar ze de tentenindeling zag, Feathery en Sephy. Ze wist nog niet helemaal wat ze van die twee meiden moest denken, maar ze hoopte dat dat goed zou komen zodat de komende tijd niet helemaal verkloot zou worden. In de verte zag ze een kampvuur, wat haar humeur net wat beter maakte. Ze had vuur altijd al fascinerend gevonden en opgetogen zocht ze een vrij plekje.

"Nouja, ze moeten het zelf maar weten. Ik ga lol maken de komende dagen. Wat denk jij dat we gaan doen? Abseilen, kampvuur houden, griezelverhalen vertellen, marshmellows eten, spellen in het bos??" Ze had er echt zin in, waarom de rest niet?

'Ik kijk er niet echt naar uit om gedurende dit hele kamp naar mevrouw de Generaal te luisteren,' bromde Thim. Hij knikte met zijn hoofd richting Mae Sagara, die een beetje verderop Devon en Cupido aan het commanderen was om van alles en nogwat klaar te zetten. Het zag er niet erg gezellig uit en Thim zag er ook echt niet naar uit om door Mae Sagara gecommandeerd te worden. Hij was altijd veel te bijdehand om naar gezag te luisteren. Maar stiekem vond hij Mae wel een beetje eng... 'Ik vraag me af of er uberhaupt iets te beleven is op deze planeet,' merkte hij nors op. Hij vond de aardlaag wel mooi, maar de rest van de planeet kon hem vrij weinig schelen.