Archie en Aimée's dagje op de kermis

Archie loste zijn eerste schot, dat nog niet eens zo gek veel naast de roos terecht kwam. "Ik ben nog aan het opwarmen hoor," Zei hij zelfzeker. Hij had al wel eens eerder echt de roos geraakt, maar dat was steeds puur toeval geweest. Zijn schoten kwamen meestal net op die plek terecht die hij ook nu weer had geschoten.

Aimée grinnikte. Blijkbaar had Archie hier niet zo veel talent voor. Of ze dat zelf had, moest echter ook nog maar blijken. Ze richtte nog één keer en loste toen haar schot. Het kwam in de derde ring terecht. 'Niet slecht, nog twee kansen om de roos te raken,' zei de man. Aimée moest en zou die tijger hebben.

"Ja, hallo, zo jaag je ons alleen maar op hoor!" Mopperde Archie tegen de man. Nu was zijn concentratie weer helemaal weg! Archie herlaadde het geweer en ging weer richten, met een dezelfde soort schot als gevolg. "Zie je nou! Hmpf!" Mopperde hij binnesmonds. Die man had toch zeker wel die bedoeling gehad, want hij wilde niet dat één van hen zijn dierbare tijger kwam wegnemen.

Aimée was echt vastberaden om die rottijger mee naar huis te nemen. Ze herlaadde haar geweer, keek opnieuw door het vizier en wachtte tot het juiste moment. Een kleine knal klonk, en vlak naast de roos zat een gaatje. 'Verdomme,' siste ze zacht. Nog maar één kans, anders moest ze opnieuw betalen en daar had ze eigenlijk geen zin in. Een dagje kermis was al duur genoeg.

Archie keek opzij naar Aimée en zag dat zij er al veel dichter bij had gezeten dan hij. Hmpf. "Er is met mijn geweer geknoeid." Stelde hij vast. Archie was niet echt iemand die niet tegen zijn verlies kon, maar hij wilde ook een coole tijger of zo!