Truth or Dare in de BEZEMKAST.

Aimée had wel verwacht dat hij dare zou kiezen. Vrijwel geen enkele jongen zou zomaar voor truth kiezen, behalve als hij de wens had om de rest van zijn schoolleven als mietje door te moeten dan. 'Zeg tegen Mae Sagara dat je in bed hebt geplast en vraag vervolgens of je in haar bed erbij mag kruipen,' zei ze glunderend.

Nate had weer eens een hoop kruimels geknoeid in zijn kamer dus hij was op zoek naar een handveger en blik om het op te ruimen. Hij struinde wat rond door school tot hij op een gegeven moment bij een bezemkast kwam. Hier moest vast wel een handveger te vinden zijn. Hij trok de deur open en tot zijn verbazing zaten er was leerlingen in die kast. 'Wat de... In Merlyens naam, wat doen jullie hier?' vroeg Nate zich af met gefronste wenkbrauwen.

Damon keek wat geschrokken naar Aimee. Dit meende ze niet. Damon slikte en probeerde zijn cool face weer op te zetten, dat ging moeilijker dan hij had verwacht. Hij durfde ook niet te praten, bang dat zijn stem zou klinken als een piepend meisje. Dus.. in bed plassen.. Mea.. Zijn hoofd was nu een beetje een lettersoep geworden. Maar hij had absoluut niet de keus om het niet te doen, dat zou echt vreselijk zijn voor zijn imago. 'Ergh.. oke', kwam er dus inderdaad piepend uit. Hij kuchte even en probeerde het opnieuw. 'Oke.. laten we dat dan maar doen he', zei hij met een geforceerd grijnsje.

Thim keek enthousiast op toen hij Nate in de deuropening zag staan. 'Hey! Kom erbij, we doen Truth or Dare en Damon heeft net de meest geniale opdracht ooit gehad,' zei hij met een brede grijns. Tegen Mae zeggen dat je in je bed had geplast was nou niet iets waarmee je mannelijkheid toonde... 'Hij moet tegen Mae zeggen dat hij in zn bed heeft geplast en of hij bij haar mag komen liggen,' legde hij snel aan Nate uit.

Nate begon te lachen. 'Oke, degene die dat heeft bedacht is echt een koning,' zei hij, en hij stapte naar binnen en hij trok de deur achter zich dicht. 'Dus, wie heeft er nog meer iets genants moeten doen tot nu toe,' vroeg hij aan iedereen.

'Danku danku,' antwoordde Aimée op Nate's complimentje. 'Wacht even,' zei Aimée tegen Damon. Ze maakte een kleine sneeuwbol die ze vervolgens tegen zijn kruis drukte en langs zijn benen, waarna ze de sneeuwresten eraf haalde. 'Nu kom je nog wat geloofwaardiger over,' zei ze tevreden.

Damon voelde opeens een koude sneeuwbal tegen zijn kruis aan gedrukt worden en werd rood toen Aimee toen ook nog eens de sneeuw resten afveegde. 'Dat is koudd..', piepte hij waarna hij op stond. Hij keek even naar zijn broek die er nogal door weekt uit zag. Ja, nee.. dit moest vast gaan lukken. Damon zuchtte en raapte alle moed bij elkaar. Misschien moest hij het van de positieve kant bekijken. Dit was in ieder geval een moment om nooit meer te vergeten. 'Dus.. zullen we dan maar gaan', zei hij enigszins hoopvol.

Avice staarde verbouwereerd nara het schouwspel. Aimée durfde wel hoor, met dr sneeuwbal. Zo kende ze het sneeuwkonijn helemaal niet.

Nate begon te lachen. 'Denk anders aan zeemeerminnen,' plaagde hij Damon nog een beetje. Hij hoopte dat zijn roomie erom kon lachen, zodat het iets minder genant zou zijn voor hem. Toch was het best genant om naar Mae toe te gaan met je natte broek. Niets kon dat minder erg maken.

Thim sprong overeind. 'Ik moet dit zien. Dit is nog beter dan Merlyen zoenen,' merkte hij op. Hij rende al voor Damon uit de gang op. 'Kom! D'r kantoor is op de GDP,' zei hij, waarna hij een sprintje trok richting de hal waar de teleportdeur naar de GDP lag.

'Nou, kom op, bedplasser,' zei ze lacherig. Ze vroeg zich af of Damon misschien wel écht in zijn broek zou plassen als hij oog in oog zou staan met Mae. Misschien zou ze wel zó boos worden dat hij het spontaan in zijn broek zou doen. Maar dat zou dan wel weer een beetje zielig zijn.

'Is het de bedoeling dat we allemaal mee gaan of dat we allemaal wachten totdat zij terug zijn?' vroeg Nate aan de groep, omdat hij nog niet helemaal precies wist hoe dit spelletje ging. Hij vond het wel uiterst amusant en hij vermaakte zich nu al.

Damon liep een beetje zielig achter hen aan. Hun vonden dit dus echt hilarisch. Hoewel Damon wel moest lachen om de opmerking van Nate, voelde hij zich nog steeds erg beschaamd. Gelukkig deden ze dit 's avonds en niet overdag. Dan zou iedereen denken dat hij daadwerkelijk in zijn broek geplast had. Nou ja, even door zetten dan, dan leek het vast en zeker een stuk minder erg. Hij volgde Thim maar gewoon, die jammer genoeg wel wist waar Mae sliep.

Avice haalde haar schouders op. 'Ik blijf hier..' Ze vond Mae maar een eng mens dus daar hoefde ze geen confrontatie mee. Ze zou de verhalen wel horen.

Aimée huppelde er trots achteraan. Trots dat ze zo'n leuke opdracht had weten te verzinnen en dat Damon het nog ging doen ook. 'Oké jongens, ik stel voor dat wij hier om het hoekje wachten terwijl Damon bij Mae aanklopt..' stelde ze voor. Anders zou het meteen verziekt zijn natuurlijk, dan zou Mae meteen weten dat het een grap was.

Nate twijfelde nog. Damon was wel zijn huisgenoot. Misschien moest hij wel mee gaan om hem te steunen. Maar volgens hem was dat niet echt het doel van het spelletje, andere mensen steunen. 'Goed uh, ik denk dat ik ook maar blijf, het heeft niet zoveel zin om erbij te gaan staan kijken en dan valt het ook op als er allemaal mensen omheen staan terwijl Damon naar Mae gaat,' bedacht hij.

Thim trok de teleportdeur naar de GDP open en stapte naar binnen. Hij was hier nog nooit geweest maar gelukkig hingen er overal bordjes om je wegwijs te maken. Die hadden ze waarschijnlijk voor de leerlingen opgehangen. Enthousiast gebaarde hij dat iedereen hem moest volgen naar Mae's kantoor. Om de hoek van de gang waar het kantoor was bleef hij staan en wachtte hij op de rest. Vanaf hier konden ze Damons actie van heerlijk dichtbij bekijken.

Damon bleef even bij het hoekje staan waar Aimee en Thim bleven staan wachten. 'Maar.. maar ik ga niet echt bij haar blijven slapen hoor!', protesteerde hij. Niet dat hij daad werkelijk dacht dat Mae het goed vond dat hij even gezellig bij haar in bed dook, hij moest het in ieder geval even laten weten. Twijfelend bleef hij toch staan. Hij deed het nu wel bijna echt in zijn broek, nog voordat hij zelfs had aangeklopt. Beter sliep ze diep en deed ze niet eens open. Nog een keer om kijkend ging hij toch maar. En dat alles om geen watje te lijken. Damon kopte expres zachtjes aan op de van Mae, hopend met heel zijn hart dat ze het niet zou horen en rustig verder zou slapen.

Mae lag al te slapen toen er op haar deur werd geklopt maar was altijd zo alert dat ze het meteen hoorde. Dat was vreemd, wie klopte er nou aan middenin de nacht?! Misschien was het wel een soldaat van het LDD die haar kwam ontvoeren!
Met een ruk gooide ze de deur open, terwijl ze haar handen klaar hield om de indringer aan te vallen. Toen ze echter zag dat er een leerling voor haar neus stond liet ze haar handen verbaasd zakken. Vrijwel meteen gleed haar blik naar beneden, waar ze zag dat hij een natte plek op zijn broek had.
Niet dat dit haar aan urine deed denken, het was immers een zeer volwassen jongen die voor haar neus stond. 'Wat moet dit betekenen?!' vroeg ze streng aan de jongeman. Wat kwam hij hier doen met die plakkerige broek van hem?!

Damon keek naar de kleine gestalte in de deur opening stond die in een gevechtshouding stond. God, waar was hij aan begonnen. Wedden als hij nu zou praten zou zijn stem over slaan. Hoe sneller hij het zei, hoe sneller hij er vanaf was. Ja, makkelijker gezegd dan gedaan. Damon zelf had niet door dat hij haar eerst enkele seconden met grote verschrikte ogen stond aan te kijken en ging uiteindelijk over op zijn tekst. 'Ik eh.. heb in mijn broek geplast..', kwam er een beetje trillend uit, 'en ik vroeg me af of ik bij u in bed mocht komen slapen', zei hij waarna hij er nog een geforceerde grijns door heen perste.

Nate zat dus nog in het bezemhok, zich af te vragen hoe het met Damon zou gaan. 'wat denk jij, zou hij het doen?' vroeg hij aan Avice, die nog in de bezemkast was blijvn zitten.

Avice haalde haar schouders op. 'Ik denk dat ie haar ziet, echt in zn broek plast en de rest van de tijd naar urine ruikt.' Ja, dat dacht ze echt. Dus niet dat ie dan nog in hun krappe bezemkast mocht komen, dan ging ie maar bij Mae slapen.

Mae knipperde een paar keer met zijn ogen terwijl ze verbijsterd naar de jongen voor haar neus staarde. Wát had hij zojuist gezegd?! Haar blik schoot weer even naar beneden, en daarna weer omhoog. Meende deze idioot dit nou serieus? Was hij soms aan de drugs? Had Devon hem soms rare drankjes gevoerd? Of was hij misschien onder hypnose van een Telekinese specialist? Als dat het geval was, dan was er maar één manier om hem uit die hypnose te brengen.
Ze ging op haar tenen staan, zwierde haar hand naar achter en belandde haar gebalde vuist uiteindelijk keihard tegen zijn kaak aan. 'En nu terug naar je eigen bed!' riep ze, ervan uitgaand dat de hypnose, drug of wat dan ook dankzij haar stevige vuist eruit was geramd.

Thim keek met grote ogen van Mae naar Damon. WOW! Had ze hem nou... geslagen?!

"Wow." zei Neomy bijna onhoorbaar. Met grote ogen keek ze naar de wankelende Damon nadat hij de klap van Mae had geïncasseerd. Die kon wel wat ijs gebruiken straks. Nou de opdracht was geslaagd, hij had het gevraagd toch? Tijd om hem weer te peren.