Het water gevecht

'Graag!' Zijn ogen glinsterden, nu kon hij ze met gelijke munt terug betalen. Het enige wat hij nu nog moest doen, was een slachtoffer zoeken en deze zo lang met het koude water bespuiten tot ze op de grond lag te smeken of hij op wilde houden. Ha, met hem viel niet te spotten. Tenminste, vandaag even niet. Hij gaf zijn pistool aan Aimée en besloot zelf alvast een oogje in het zeil te houden en op zoek te gaan naar een slachtoffer.

Aimée zette snel haar handen op het pistool en probeerde met al haar energie het water steenkoud te maken. Ze voelde de temperatuur snel dalen en gaf uiteindelijk zijn pistool weer terug. Op een gegeven moment hoorde ze iets ritselen achter zich. Snel pakte ze haar eigen pistool en begon in het wildeweg te schieten naar waar het geluid vandaan kwam.


(( bepaal zelf maar wie geraakt is? ))

Feathery hield haar adem in. Ze moest nu doodstil zijn, want ze hoorde duidelijk dat er twee mensen vals speelden, terwijl zijzelf nog geen goed idee had bedacht over hoe zij dat ging doen. Het maakte haar niet uit hoe ze iets deed, als ze er maar levend uitkwam. En het liefst als winnaar, want ze zou het kunnen. Ze kon het. Maar zou het ook lukken? Toen kreeg ze een ijskoude straal op haar buik. Razendsnel sprong ze op en zag twee mensen van het andere team zitten. Ze had geen tijd om terug te vechten. Ze moest rennen.

Snel nam Sergio het - nu ijskoude - waterpistool weer terug en hing het weer om zijn schouder. Hij hoopte dat hij het niet te snel weer warm zou maken met zijn - altijd iets hogere dan normaal - lichaamstemperatuur. Kennelijk zat er iemand achter hen, want Aimée begon te vuren. Sergio liet zich op de grond vallen, met het idee dat het er stoer uitzag wat eigenlijk niet echt het geval was, en begon lukraak te schieten. Het ijskoude water vloog alle kanten op.

Avice keek een beetje verwilderd om zich heen, totaal niet van zichzelf gewend dat ze zich tot dit "lage" niveau liet verlagen, maar ze vond het best grappig. Alleen was het stom dat de boom waar ze zich achter verschool, van alle kanten werd aangevallen behalve waar zij stond (namelijk erachter duh) en ze dus geen kant op kon.

Nu was het twee tegen één. Ze werd aan veel kanten geraakt. Ze wilde een bondgenoot vinden, ze wilde ontsnappen aan de ijskoude stralen. Ze zette het op een lopen en kon de meeste stralen ontwijken, maar een paar raakten haar wel. Ondertussen pakte ze haar waterpistool en pompte alsof haar leven er van af hing. Zonder echt te kijken vuurde ze stralen af op degenen achter haar.

((Oke waar zijn jullie en waar kan ik naar toe? Zitten Aimee en Sergio nog in de bosjes?))

(( ja wij zijn als mongolen om ons heen aan het schieten ))

Feathery keek even achter zich om te kijken of de tegenstanders haar achterna kwamen. Maar voordat ze dat echt had gezien struikelde ze over een tak, en viel hard op haar schouder. Ondanks dat het ontzettend veel pijn deed probeerde ze zichzelf naar de boom te slepen om zich te verschuilen.

((Lol, ok, dan kom ik wel naar jullie toe via een sneaky achteraanval))

Vanachter de bosjes was Nate aan het kijken wat er allemaal gaande was. Dat hij nog een beetje nat was interesseerde hem niet. Hij was hier maar voor 1 doel, en dat was winnen. Hij probeerde de situatie te overzien om te kijken wie de makkelijkste prooi was.

Aimée zag in haar ooghoeken haar teamgenoot, die ze toch de afgelopen tijd gemist had. Duidelijk was wel dat hij een aantal keren slachtoffer was geworden, want droog was hij niet meer. Aimée vuurde nog wat in het rond. Pas toen het vuren van haar tegenstanders minder werd, hield ze op.

Avice wist nog steeds niets te doen maar bleef heimelijk achter de boom staan, daar was ze veilig. Haar kleding en haar waren ondertussen weer heelmaal droog, dus het wsa net alsof ze niet geraakt was. Mooi, zo kon ze tenminste winnen.

'Volgens mij werkt dit niet,' fluisterde hij tegen Aimée, die opgehouden was met vuren. Natuurlijk, op een gegeven moment zou de tegenstander doorweekt zijn en ermee ophouden, maar dan waren zij dat ook en was er nog steeds geen winnaar. Je zou ze in een keer uit moeten schakelen, anders kun je nooit winnen. Met zijn hand veegde hij de natte plukken haar die in zijn gezicht hingen weg. 'We moeten ze in de val lokken.' Besloot hij, al wist hij niet of zijn teamleden het hier ook mee eens zouden zijn.

Nate besloot om maar random in het rond te schieten, omdat hij niet zo goed kon inschatten wie er nu het dichtstbij was. Hij vond dat hij een beter plan nodig had, maar hij kon geen beter plan bedenken. Wie was t zwakst. Ondertussen zag hij dat Avice er bizar droog uit zag, en hij bedacht zich dat dit op zich best wel raar was gezien de hoeveelheid water dat in het rond spoot.

Plotseling kwam Valerie achter een van de bomen uitgerend. 'BANZAAAAAAAAAI~!' riep ze terwijl ze op een random iemand van de tegenstanders begon te schieten.

((kijk maar wie er nat wil worden c: ))

Feathery keek op. Een teamgenoot, daar had ze op gewacht. Ze stond op, en merkte dat vooral luiheid de oorzaak was van waarom ze niet opstond.

Avice werd helemaal natgespoten door haar eigen teamgenoot en vloekte daarbij hardgrondig en hardop. Snel dook ze in elkaar om de schade te beperken en verwarmde ze zichzelf om de schade te herstellen. 'Hahaha kijk eens uit joh, beetje je eigen teamgenoten natmaken.'

Valerie liet verbaasd haar waterpistool zakken en keek naar het meisje. 'OH! SHIT! SORRY!' Ze glimlachte verontschuldigend. 'Het is gewoon zo verwarrend! Ik heb geen idee wie wie is!' Konden ze geen dingetjes aandoen waar ze elkaar aan konden herkennen ofzo, dit was echt kut.

Nate zag nu waar de meisjes zich verborgen hielden en besloot zijn kans te grijpen. Hij sprong tevoorschijn, met zijn wapen gereed en geladen. Hij rende op de schuilplaats van de meisjes af en vuurde in het rond. Nu maar hopen dat het gewerkt had en dat hij iemand geraakt had. Daarna deinsde hij achteruit, zodat hij niet in zijn rug geraakt kon worden.

Feathery keek op. Iedereen had zich verzameld, maar niemand richtte op haar. Die kans moest ze aangrijpen, vond ze. Ze richtte haar waterpistool zorgvuldig op een blonde jongen met groene ogen. Die had haar net nog geraakt, dus ze moest hem sowieso nog terugpakken. Hetzelfde geldt voor het meisje wat bij hen hoort, maar die zag ze even niet.