De schoenenjacht

Neomy sprong achter Nate aan en gleed naar beneden via de roltrap. De man was erg dichtbij gekomen en greep naar haar maar miste net. Neomy zorgde voor een licht ijslaag over de roltrap waardoor ze super hard naar beneden vloog en Nate perongeluk omver kegelde. "Sorry" zei ze vluchtig, snel stond ze weer op en rende ze met Nate verder. Eigenlijk wist ze niet zo goed waar nu de uitgang was. Gewoon maar door blijven rennen.

Eenmaal beneden besefte Nate dat ze nu in de kelderverdieping zaten en dat hier natuurlijk geen weg uit was. Hij sprong van de roltrap af en rende maar in de richting van iets. Hij besloot dat de dameswc een goede verstopplek was, en ging daarom daar maar naar binnen. Die enge man mocht daar natuurlijk niet naar binnen. Hij was even vergeten dat hij zelf ook geen meisje was en er stond een meisje haar handen te wassen die hem raar aan keek.

Neomy besloot maar bij Nate te blijven, ook toen hij de wc's inrende. Waarom rende hij hen achterna? Als hij een van hen te pakken kreeg, kon de ander maar beter in de buurt zijn. Ze sloot zich op in een hokje en ging op de dichte wc zitten.

Nate wist totaal niet wat hij nu op het meiden wc moest doen, en het leek hem ook nogal stom, want zo zaten ze natuurlijk dik in de val als die man hier binnen kwam. En natuurlijk kwam hij vlak achter hen aan naar binnen, want die man gaf er echt niets om dat ze zich in het meidentoilet hadden verstopt. En dus waren ze de pineut. 'Wat moet je nou!' schreeuwde Nate naar hem toe.

Neomy hoorde Nate schreeuwen rechts van haar. Hij was blijkbaar niet in een van de hokjes gaan zitten. Toen kreeg ze een ingeving. De deur van de wc's zat aan haar linkerkant. Áls het goed was stond de man dus aan de deurkant van Nate, recht voor haar hokje of iets naar links. Ze draaide het slot langzaam zo zacht mogelijk open. Vervolgens deed ze de deurklink naar beneden en trapte ze de deur zo hard mogelijk open. Snel sprong ze uit het hokje om te zien of haar actie het gewenste resultaat had gehad en ze niet perongeluk Nate had geraakt.

De man was geraakt, maar niet zwaar gewond. Nate was zo totaal overdonderd dat hij niet wist wat hij moest doen. Hij keek verbaasd naar Neomy, terwijl de man ook even van zijn apropos was. 'Wat doen we nou?' vroeg Nate.

"Ehm... goede vraag, daar had ik nog niet helemaal over na gedacht." stamelde ze. Ze draaide de kraan open van de wasbak en vormde snel twee ijspegels waarvan ze er een aan Nate gaf. "Kijken of we hem omver kunnen lopen?" was het enige wat zo in haar op kwam. Ze hadden nu in ieder geval een soort van verdediging.

'Ik wil weten wie hij is. Ik houd hem vast en jij vraagt,' zei Nate. Hij liep naar de man toe, die stond te wankelen. Nate greep de duistere man van achteren vast. Hij leek weer bij zijn positieven te komen. Nate was door zijn zwemmen vrij sterk in zijn armen, en hij duwde de wankelende man tegen de muur aan. 'Praat,' dwong hij hem te zeggen.