Gemaskerd Bal in de Lege Zaal.

Thim duwde kwaad zijn met cola bekliederde shirt in Barry's gezicht. 'Ja, fantastisch feest,' bromde hij chagrijnig. Hij liep terug naar Aimée en viste zijn jasje uit zijn handen, waarna hij het weer aantrok. Met nu alleen een los strikje en een blazer ging hij naast Avice op een kruk zitten. Hij vond het een beetje irritant dat iedereen zo vrolijk was terwijl hij zo uiterst gefrustreerd was en besloot zich bij de enige persoon in de zaal te voegen die er nog beroerder uit zag dan hij.

Nate besloot al vrolijk zijnde dat hij zin had om wat te drinken. Sjonge, wat had hij ineens een dorst zeg. Hij had geen idee waar de sterke drang tot een drankje ineens vandaan kwam, maar hij besloot om maar wat te drinken te gaan halen. Aan de bar bestelde hij een cola en bekeek hij het feestgedrang. Hij werd er nog vrolijker van en hij had zin om te gaan dansen.

Avice merkte een blauw geval naast zich op. Ze kende maar één blauw geval. 'Sexy hoor,' constateerde ze droogjes, doelend op zijn shirtloze lichaam. Ze dronk het laatste slokje uit haar glas en zette het op de bar. 'Kon je je nu al niet meer inhouden?'

Neomy liep op Nate af, die super vrolijk binnen was komen wandelen. Dat soort mensen had ze nou zin in. Ze liep snel op hem af. "Heeeej" zei ze super vrolijk en ze bestelde nog een cola. Naast haar zaten Thim en Avice super down te zijn. Ze liet hen haar avond niet verpesten.

'Hee, Neomyyyy!' zei Nate overenthousiast. 'Hoe gaat het met jou? Met mij gaat het super!' schreeuwde Nate haast door de zaal. Zelf had hij niet door hoe genant vrolijk dat hij was. en als hij het had gemerkt, had het hem waarschijnlijk niet zoveel kunnen schelen.

'Hey zeg, ik kan er ook niks aan doen dat iedereen hier maar cola over me heen gooit!' riep hij gefrustreerd in Avice richting. Hij was het zo ONGELOFELIJK zat dat iedereen hem altijd maar verkeerd begreep, ugh. Nu dacht ze vast weer dat hij dit expres deed om de meisjes te versieren?! Wanneer kreeg ze eens door dat hij helemaal niet de behoefte had om meisjes te versieren??! Zijn blik gleed naar Nate en Neomy die hem veel te vrolijk waren en hij maakte een kotsebaar richting Avice.

"I know!! Ik voel me ook echt top!" ze werd alleen nog maar meer opgejut door Nate's vrolijkheid. "Dit is niets voor mij, maar zullen we de dansvloer op gaan? Ik moet energie kwijt en ik denk dat de taak op ons ligt om dit feestje een beetje leven in te blazen." ze zette haar halfvolle cola op de bar en trok Nate aan zijn arm mee de barkruk af.

Nate zette grote ogen. 'Hoe weet jij dat ik zin heb om te dansen!' vroeg hij. Hij had namelijk echt enorm zin gekregen om te dansen, ook al kon hij er niets van. Eenmaal op de dansvloer met Neomy maakte hij echt de belachelijkste dansmoves ooit, van de macarena tot een robot. Hij kon er werkelijk niets van en het was zo fout. Het kon hem niets schelen. Nate had zin om te dansen, en als hij ergens zin in had, dan deed hij dat ook.

Avice was gelijk opgebeurd door het onheil dat Thim was overkomen en moest daardoor hardop lachen. Vooral het kotsgebaar was vermakelijk. 'Zal ik om je te troosten dan wat te drinken voor je bestellen?' vroeg ze, ineens een stuk vrolijker, nu ze niet meer alleen was.

Neomy was super vrolijk en met een big smile was ze rondjes aan het draaien en met haar jurkje aan het zwieren. Ze deed haar ogen dicht en liet zich helemaal meenemen met de muziek. Ze was helemaal euforisch aan het worden. Ze deed haar ogen weer open en greep Nate's handen en begon rondjes te draaien en slingerde hem mee. Ze knalde bijna tegen de muur aan maar dat maakte haar niet uit, het zou wel goed gaan. "Whoehoe!" riep ze. Ze liet zich nooit zo gaan, maar het leek alsof er niets was dat haar meer tegen hield. Ze voelde zich helemaal vrij.

Nate moest heel hard lachen, het leek wel alsof hij stoned was. Op de een of andere manier werd hij er ook een beetje melig van. Hij deed een vinger op het topje van Neomy's hoofd, ten teken dat zij een rondje moest draaien onder zijn vinger. 'Pirouetje!' schreeuwde hij heel enthousiast. 'Je moet een pirouetje maken!'

Aimée snikte nog wat na, toen ze plots een hand op haar schouder voelde. Snikkend draaide ze zich om en plots keek ze in de goudkleurige ogen van een gemaskerde jongen, die ze niet herkende, al kwam hij haar wel bekend voor. 'Het was niet jouw schuld hoor,' zei hij met een geruststellende stem. Het was Aimée nog steeds niet duidelijk waarom ze zo overdreven reageerde op zo'n kleine uitval, iets wat haar normaal gesproken hoogstens even een rotgevoel had gegeven. 'Ik snap ook niet waarom ik het zo erg vond,' het snikken werd al minder. 'Deze kamer is misschien leeg, maar iedereen die in de kamer is ervaart zijn of haar gevoelens honderd maal heftiger dan normaal. Een bedroefd gevoel gaat hier meteen om in een enorme huilbui, zoals jou zojuist overkwam,' zei de jongen. Aimée knikte begrijpend en ineens werd ze weer vrolijk, enorm vrolijk! Ook begon ze zo'n voorgevoel te krijgen wie zich achter dat masker verschuilde.

"Jeeee" zei Neomy blij. Ze ging rechtop staan, nam een aanzet vanuit de vierde en draaide een stuk of drie pirouettes achter elkaar en sloot hem mooi af. "Wow, fijne vloer!" Ze haalde haar schouders op naar Nate en glimlachte een beetje onschuldig. "Oke nu jij!"

Nate begon te lachen. 'Ik maak ook pirouetjes!' zei hij. Ook hij maakte een aantal sierlijke pirouetjes, totdat hij uitgleed en op de grond viel. Het deed niet zo heel veel pijn, maar om de een of andere reden had Nate erg de neiging om te gaan huilen. Hij probeerde het te onderdrukken, maar hij kon het niet voorkomen. Er gleed een traan over zijn gezicht.

Thim knikte. 'Als het maar geen cola is,' zei hij nog. Hij draaide zich nu naar Avice toe zodat hij haar normaal kon aankijken. Ze gingen al een tijd om met dezelfde groep mensen, maar hadden elkaar nooit echt gesproken. Thim had sinds dag één op Magic Highschool al beseft dat hij hier niet om de meisjes heen kon. De meesten waren inderdaad precies zo erg als hij verwacht had, zoals Kira, Vannah en Aimée. Maar Neomy vond hij bijvoorbeeld wel aardig. Hoewel Avice hem tot nu toe als een verwend kreng over kwam besloot hij haar vanavond een kans te geven. Je wist maar nooit wat er allemaal kon gebeuren op zo'n feest. Misschien hadden ze het straks wel stiekem heel leuk. 'Zeg,' begon hij. Zijn blik gleed naar de deur die naar de uitgang van de zaal leidde. 'Heb je zin om stiekem wat drank uit de kelder van Devon te stelen?' vroeg hij. Hij vond het maar niks dar er hier geen alcohol geschonken werd en had erg veel zin om tegen dat domme gezag in te gaan.

Sephy had nog niet helemaal door wat het doel van deze kamer was. Ze moest grijnzen toen ze de mensen zo heftig zag reageren op kleine dingetjes, en liep ondertussen naar de tafel waar drinken en hapjes op stonden. Ze schonk een glas limonade voor zichzelf in en liep naar de rand van de kamer, van waar ze de anderen goed kon bekijken. Ze moest nog meer lachen toen ze zag dat iedereen zo los ging hier. Ze zouden hier vaker moeten komen, het zou de boel waarschijnlijk een stuk meer opvrolijken. Ze dronk wat van haar water en leunde tegen de massieve muur achter zich. Ze kende niet veel mensen die hier waren, en zelfs nu was ze niet de persoon die zich tussen anderen in ging gooien. In plaats daarvan hield ze zich gedeisd, al moest ze regelmatig grinniken om de gebeurtenissen in de zaal.

Joey had uiteraard al vroeg van tevoren zijn kleding bij elkaar gezocht, bestaande uit donkerblauwe en witte tinten, maar had vertraging opgelopen toen hij met zijn kapsel in de weer was gegaan. Zoals gewoonlijk wilde zijn haar weer eens niet meewerken en duurde het uren voordat het in model zat. Hij was dan ook blij toen hij eindelijk bij het bal aankwam. Een week eerder had hij ergens nog een matchend donkerblauw masker weten te scoren en eindelijk zat alles helemaal goed, iets wat zijn humeur nog beter maakte. Dat de zaal dat nóg eens een aantal keer versterkte was eigenlijk helemaal niet zo best. Zodra Joey zijn grote vriend Thim zag was hij dan ook nog stukken blijer dan normaal. Binnen een paar tellen was hij op hem afgestormd en hem om zijn nek gevlogen. 'THIM!!!' riep hij vrolijk. 'Wat zie je er leuk uit!' De woorden hadden zijn mond al verlaten voordat hij erover nadenken kon. Tja, daar had hij normaal gesproken ook al last van.

Een grijnsje speelde rond de lippen van Avice bij de suggestie drank te 'lenen'. Dit was haar terrein, illegale dingen doen, daar was ze immers mee opgegroeid. Haar toch al impulsieve karakter werd nog lekker uitvergroot door de hal, dus dit was een open deur. 'Lijkt me een goed idee,' antwoordde ze met diezelfde grijns op haar gezicht en een twinkeling in haar donkerbruine ogen. Thim was zo vreselijk nog niet, als ie met zulke ideeen kon komen.

Thim schrok zich te pletter toen Joey hem plots aanvloog. Zijn hart klopte als een razende in zijn keel en zijn haren stonden nog net niet overeind. 'JEZUS!' riep hij in Joeys oor, terwijl hij hem verschrikt wegduwde. 'Laat me niet zo schrikken man!' hijgde hij wild. Zijn blik gleed van Avice naar Joey en weer terug. 'Kom,' zei hij uiteindelijk, terwijl hij Joeys hand pakte en Avice wenkte dat ze mee moest komen. 'Tijd om dit feestje wat leuker te maken,' zei hij, richting de uitgang benend. Devon stond nu toch achter de bar dus die zou het heus niet merken als ze even een kort tripje langs zijn kelder maakten.

"Gaat het?" vroeg ze lichtelijk in paniek toen Nate op de grond viel. "Aahh je moet huilen." ze knielde bij hem neer en legde haar ijskoude hand achterop zijn hoofd

Joey liet zich zonder klagen meetrekken, hij was maar wat nieuwsgierig naar het plan van Thim. Waar wilde die nu opeens naar toe?! Wat had hij met Avice afgesproken!? Er was maar één manier om daar achter te komen; meegaan! En het vragen natuurlijk! 'Waar gaan we heen?!' vroeg hij, zijn stem vol van enthousiasme. Als hij normaal al veel weg had van een klein kind, dan was het nu al helemaal heftig.

De hakken van Avice tikten hard op de vloeren in de verlaten gangen terwijl ze de jongens volgden. Even fronste ze bij hun handjesvasthouden, maar het boeide haar niet veel. Snel ging ze naast het tweetal lopen. Ze kon niet meer ophouden met lachen en haalde voor het gemak haar masker even los, dat ze nu in haar hand moest houden, ook niet heel handig. Ze gingen maar eens leven in dit feestje brengen.

Zodra ze de zaal verlaten hadden voelde Thim zich plots een stuk beter. Het was alsof iemand een paar stenen uit zijn kop had getild. Met een grijns op zijn gezicht stopte hij voor de deur van Devons drankkelder. Hij rammelde wat aan de deur, maar al snel bleek dat hij op slot zat. Een frons gleed over zijn gezicht. 'Iemand enig idee hoe we deze open moeten maken?'

Oh! Daar had Joey wel een oplossing voor! 'Avice heeft toch warmte en vuur als specialiteit? Kan ze de deur niet doorbranden?' Wat maakte het uit hoe ze binnenkwamen? Als ze maar binnenkwamen! Hij was er echter vrij zeker van dat zijn eigen krachten hen daar niet bepaald bij gingen helpen, dus dan moest Avice het maar doen. Sadistisch en gemeen als ze was vond ze dat vast niet erg.

Nate kon zich niet meer inhouden. Stiekem deed het toch best wel zeer. Nu moest hij echt hardop huilen. En dat voor een jongen van zijn kaliber.