Gemaskerd Bal in de Lege Zaal.

Neomy had opzich wel medelijden met Nate, maar ze bleef teveel in haar vrolijke mood hangen om dat medelijden te laten merken. "Moet ik je naar de ziekenzaal brengen?" vroeg ze. "Waar heb je pijn?"

Na nog een aantal woorden te hebben gewisseld, ging de jongen er weer vandoor. Zijn uiterlijk en naam lagen op het puntje van haar tong, maar uiteindelijk kwam ze er alsnog niet op. Ineens viel het haar op dat een jongen hetzelfde lot onderging als Aimée had gedaan. Als een klein kind lag hij op de grond te huilen. 'Gaat het een beetje?' vroeg ze bezorgd aan de jongen.

Nate snikte nog wat door en hij wees naar zijn enkel. 'Daar doet het pijn,' zei hij heel zielig. Hij voelde zichzelf ook ontzettend zielig en hij zette een trillipje op. Hij kon er niet onderuit. Dit was raar, zoiets was hem nog nooit overkomen. Meestal gaf hij niet zoveel om pijn en stond hij zo weer overeind. Sowieso had hij niet meer gehuild sinds hij 5 was ofzo.

Avice knikte bedenkelijk. 'Maar hoe ga ik dat dan doen?' vroeg ze uiteindelijk, omdat ze zelf geen diee had.

Thim had helemaal geen geduld om te wachten tot Avice bedacht had hoe ze de deur open moest maken. Hij wenkte naar een spin die in de hoek van de gang naar hun aan het kijken was. 'Zeg, kan jij de deur niet even voor ons open draaien vanaf de andere kant?' vroeg hij zo vriendelijk mogelijk. Wonder boven wonder luisterde spin zowaar naar hem en twee tellen later klikte de deur open. Zonder de spin verder nog te bedanken stapte Thim triomfantelijk naar binnen. 'Ok, wat zullen we drinken?' vroeg hij. Devon had werkelijk alles wat je maar kon bedenken.

"Aahhh.. kom maar." omdat hij praatte en zich gedroeg als een klein kind, kon ze het niet helpen hem ook een beetje op die manier aan te spreken. Ze schoof wat naar beneden en legde haar ijshanden op de inmiddels dik geworden enkel. "Als het te koud is moet je het zeggen." Leuk feestje... dacht ze.

Avice staarde met grote ogen naar de deur die ineens open ging. Dit had ze niet aan zien komen en bijna bang gleed haar blik naar de vuurbal die in haar hand gevormd was om de deur weg te branden. Daarna volgde ze Thim naar binnen en keek haar ogen uit. Hier was ze nog nooit geweest, maar dit was de hemel voor imand die een feestje voor aan het bereiden was of een saai feetsje leuk wilde maken.

Nate vond het wel wat geruststellend bij Neomy, en daarom werd hij een beetje rustiger en kalmer. Hij glimlachte alweer. 'Dank je wel, Neomy,' zei hij. Hij werd daardoor een beetje aanhankelijk en hij besloot dat het helemaal niet raar was om Neomy een knuffel te geven. 'Wil jij ook een knuffel?' vroeg hij aan het andere meisje wat erbij was komen staan. Nate had ineens heel veel zin om te knuffelen.

Verbaasd volgde Joey de acties van Thim, die blijkbaar een veel makkelijkere manier gevonden had om binnen te komen. Ach, wat maakte het ook uit, ze waren in ieder geval binnen. 'Maakt het uit? Laten we gewoon wat flessen meenemen, maar dan niet van die flessen uit de plastic zak van vorige keer want ik heb nog steeds last van het lachen,' overdreef hij. Daarbij was zijn drankje nog vrij positief geweest, god weet wat hij deze keer zou krijgen als ze weer de plastic zak zouden meenemen.

Knuffelen. Dat was te dichtbij, daar hield ze niet van. Het was te kort om hem weg te duwen. "Graag gedaan." mompelde ze zachtjes en ze stond op en liep weg. Bij de bar dronk ze haar cola verder op. Een rilling liep over haar rug.

'Ik heb ook niet zoveel behoefte aan magische drankjes,' zei Thim, die nog altijd trauma's had aan de drankkelder. Hij pakte een fles Safari en draaide de dop open. Eigenlijk hield hij niet van pure safari, maar hij had haast om dronken te worden. Dat feest was veel te saai in zo'n enorme lege zaal. Hij trok zijn strikje van zijn nek en liet het achteloos op de grond vallen, waarna hij de fles aan zijn mond zette en een flinke slok nam. Hij likte zijn lippen af en probeerde vooral te verbergen dat hij het eigenlijk hartstikke vies vond.

Nate besloot om geen aandacht te geven aan het feit dat Neomy geen knuffel van hem wilde. Aimee stond ook nog bij hem in de buurt en die had ook gevraagd of het met hem ging. Misschien wilde zijn wel een knuffel. Nate stond op en strekte zijn armen uit naar Aimee.

'Hmm.. ik neem deze fles wel,' zei Joey, die een fles Coebergh uit de kast wist te trekken. Van alle soorten drank die er waren vond hij Coebergh toch wel een van de lekkerste, hoewel hij het normaal gesproken nog aanlengde. Nu Thim de drank puur uit de fles dronk kon hij natuurlijk niet achter blijven, dat zou zijn imago aantasten. Hij zette dan ook snel de fles aan zijn lippen en volgde het voorbeeld van zijn blauwharige vriend. Eens zien wat voor een feest dat ging brengen.

'Ik stel voor dat we de drank wel hier opdrinken, aangezien ze het in die zaal niet zo waarderen,' meende Avice, die nogmaals om zich heen keek en vervolgens een random fles pakte. Ze slaakte een verrukt kreetje toen het een Paose specialiteit bleek te zijn, die ze wel kon waarderen. Snel draaide zede dop open en aangezien ze geen glazen zag staan, zette ze het aan haar mond. De slok brandde in haar mond, keel en ze voelde hem door haar lichaam glijden. Het smaakte fruitig.

Aimée keek nogal verwonderd naar Nate, die haar blijkbaar wilde knuffelen. Ach, de jongen zag er wel uit alsof hij een knuffel kon gebruiken, dus drukte ze zich maar in zijn openstaande armen, waarna ze hem op de rug tikte, anders zag het er zo "intiem" uit. Dit was meer een vriendschappelijk knuffel, door de toevoeging van het klopje natuurlijk. 'Gaat het weer?' vroeg ze.

Nate knikte. 'Dank je wel. Al komt het meer door het ijs van Neomy. Misschien moet ik haar bedanken. Hoe zal ik haar bedanken? Moet dat? Weet jij iets?' vroeg Nate. Nate vond van zichzelf dat het nu wel heel erg genant werd. Hij knuffelde met meisjes en hij ging huilen. Er was hier iets gruwelijk raars aan de hand.

Thim dronk net zo lang door tot hij het idee had dat één extra druppel hem aan het kotsen zou zetten. Hij zette de half lege fles safari neer en wreef over zijn buik. Erg fijn was het niet om dit soort sterke drank te atten. Met een vieze smaak in zijn mond liep hij terug naar de deur. 'Komm, we gaan snel terug voor ze ons missen!' stelde hij met een grijns voor. Zijn hele lichaam brandde van de alcohol die hij zojuist naar binnen had geklokt.

Avice schudde haar hoofd, nam nog een slok en stak de fles uit naar Thim. 'hier, proef, dit drinken we op Pao.' Ze glimlachte weer eens haar schijnheilige glimlachje, heel benieuwd hoe de jongen op het brandende gevoel zou reageren.

Joey kon echter totaal niet zo snel drinken als Thim en was met moeite op de helft van de fles aangekomen. Jezus, hoe had die jongen zo snel kunnen drinken?! Dat was haast onmogelijk! Om zijn eer te herstellen probeerde hij sneller te drinken dan hij ervoor gedaan had, maar helaas zonder succes. 'Wacht evenn hoor, ik ben nog niet klaarrr,' zei hij waarschuwend. Wat een ongeduld zeg.

Thim keek aarzelend naar de fles die Avice hem aanreikte, maar besloot uiteindelijk toch maar een slok te nemen. Dat had hij echter beter niet kunnen doen. Het fijne brandende gevoel dat hij van de safari gehad had ging plots keer honderd, waardoor het helemaal niet fijn meer was en hartstikke pijn deed. Er kwam nog net geen rook uit zijn oren!! Zijn hoofd werd vuurrood en hij gooide de fles op de grond, waarna hij in een luid gehoest uitbarstte.
'HOE KUN JE DIT DRINKEN?!' vroeg hij met een hese stem.

Avice keek boos naar de kapotte fles op de vloer. 'Wat doe je nou man, dat spul is hartstikke duur!' riep ze, kwaad. En nu had ze niets meer te drinken, dus pakte ze de fles safari die Thim niet op had gemaakt. Dat hij er niet aan had lopen lebberen, dat nam ze voor lief, en ze nam er voorzichtig een slokje uit. Het viel reuze mee in vergelijking met het andere spul, dus volgde er nog een slok, met dichtgeknepen ogen. Ze wilde absoluut niet onderdoen voor de twee jongens, die het blijkbaar nodig vonden om zo veel mogelijk te drinken, zelfs al was dit dus heel ranzig. Ach, wat maakte het uit..

'Koop een drankje voor haar?' stelde ze voor. Zelf wist ze ook niet zo goed hoe hij haar moest bedanken, en waarom wist ze ook niet echt. Het was een kleine moeite geweest waarschijnlijk, maar vooruit, blijkbaar was hij haar gewoon erg dankbaar.

'Ja, ja dat lijkt me wel een goed idee. Wil jij ook een drankje? Jij hebt ook geholpen,' was Nate van mening. 'Kom, we gaan drankjes voor iedereen kopen die heeft geholpen. Om te laten zien dat we dankbaar zijn dat ze er zijn. Ofzo,' zei Nate. Alweer in een iets beter, en dankbaar humeur, liep Nate op de bar af om, zoals hij al zei, voor iedereen drankjes te gaan kopen.

Joey was voor het gemak maar even achterover op de grond gaan liggen. Hij had het geniale idee gehad dat drinken op die manier sneller zou gaan, waardoor de helft de eerste keer langs zijn mond liep. Snel veegde hij het weg en probeerde hij opnieuw, dit keer met meer succes. Bijna klaar, dan kon hij terug!!!

Thim vond dat ze inmiddels wel genoeg gedronken hadden. Drie flessen sterke drank met z'n drieën zou het vast wel goed doen. Hij pakte zijn drinkgenoten bij de arm en trok ze richting de deur, Joey half over de grond slepend. 'Kom nouuuu, we gaan terugg,' zei hij ongeduldig. De alcohol werkte als een razende en hij voelde zich nu al verschrikkelijk licht in zijn hoofd.