Gemaskerd Bal in de Lege Zaal.

Avice had al die tijd tegen de tafel geleund, maar nu Thim haar meesleurde, pleurde ze bijna door de drank-hakken combi. Door haar eigen onhandigheid moest ze schaterend lachen. Snel herstelde ze zich, soort van, en liep langzaam met hem mee. Goh, dit ging een leuk feestje worden.

Hallo?! Was Thim gek geworden!? Het deed hartstikke pijn als hij hem zo over de grond sleurde!! Met moeite stond Joey op en trok hij Thim aan zijn shirt tot stilstand. 'Haaaallo, jij kwamm met dit idee dus ik mag op zijn minstt op je rug teerugrijdenn!' zei hij. Hij had echt geen zin om verder te lopen dan hij tot nu toe gedaan had en als Thim er niet was geweest had dat ook helemaal niet gehoeven!

'Op mn rug?! Ben je gekk?!!!' zei Thim met wild zwaaiende armen tegen Joey. Alsof hij die zware Joey kon dragen!! Hij deed de deur van Devons kamer met een luide klap dicht en wees met zijn vinger naar de spin die hem voor hen had open gedaan. 'Maak jij hem ook weer dicht oke dankjewel je bent een schat mwahs,' zei hij tegen de spin, waarna hij Joey bij zijn kraag pakte en hem verder sleepte over de grond. 'Komm voordat ze onz mizzen.' Hij probeerde Avice aan te kijken, maar vond het nogal moeilijk om zich op haar gezicht te concentreren.

Avice bleef maar lachen door de wilde acties van Joey en Thim. Dat deed alcohol met haar, ze bleef maar aan een stuk door lachen, vooral als het in haar ogen zo komisch was. Ze zette voorzichtig een stapje vooruit, maar viel hierbij half tegen Thim aan, waardoor ze zich aan zijn schouder overeind moest houden. 'Ohoh! Sorry!' Verdomde hakken ook.

Joey probeerde zich wild los te maken van Thim, die hem nog steeds over de grond probeerde mee te trekken. 'Je maakttt mijn blouse doorrrr de war hou daarmeee ohpp!!!' zei hij boos. Drank of niet, zijn kleding moest perfect zijn en op deze manier was het allesbehalve perfect. 'Enn waar is de feestt nu naartoe dan?! Iedereen is wegh!!! Wegh!!!!!' vervolgde hij, terwijl hij in rap tempo om zich heen aan het kijken en zoeken was. Niemand te zien. Hier was de zaal toch!? Of was dat soms de deur naar de wc.. hmm..

Thim keek toe hoe Avice half zijn blazer uittrok toen ze hem aan zijn schouder vasthield. 'Heyy jij!! De stripshoww is pas na 12enn,' liet hij met een fronsje weten, waarna hij zijn blazer weer over zijn schouder trok. Hij keek naar Joey die voor de deur van de wc in een raar gebrabbel was uitgebarsten. 'Daaro idiooot,' zei hij tegen hem, waarna hij in het wilde weg naar drie verschillende deuren wees.

Nate stond een beetje lonerig te zijn in de Lege zaal, want hij probeerde drankjes te kopen voor iedereen maar er waren niet zoveel mensen meer die reageerden.

Avice vond het helemaal niet erg dat Thims colbertje half uit was, maar helaas trok hij het weer aan. Ach, hij had tenminste nog steeds geen overhemd aan, dat scheelde. Terwijl ze dat allemaal dacht, wat niet zo snel en soepel ging als beschreven aangezien ze niet zo helder meer was, stond ze verbouwereerd nar zijn torso te kijken.

Thim volgde Avice blik naar zijn eigen lichaam en weer terug. 'Hey jij!' zei hij nogmaals, maar deze keer wist hij niet zo goed wat hij moest zeggen. Eigenlijk kon het hem op het moment bar weinig schelen dat ze zo op hem aan het kwijlen was. Hij was natuurlijk ook gewoon hartstikke fantastisch en stoer en awesome dus het was ook eigenlijk wel logisch. Hij hees Joey overeind aan zijn kraag en liep nu met grote slingerende passen richting de lege zaal, die hij zowaar wist te vinden. 'FEESTJEEE,' riep hij vrolijk, waarna hij triomfantelijk naar binnen stapte.

Joey besloot maar op de deur met het meeste lawaai af te gaan en had blijkbaar meteen de goede gevonden. Nouja, na de wc-deur dan. Hij liep vrolijk en trots naar binnen toe, maar viel al snel achterover toen al zijn gevoelens opeens tien keer sterker waren dan voordat hij binnenkwam. 'Weeelke idiiioot heeft me omverr geduwd!?' vroeg hij kwaad, zoekend naar de dader. Wie was er nou zo laf om meteen weg te rennen!? Zijn hele hoofd bonkte nog na!!

Avice staarde Thim na, bedacht zich toen dat ze staarde en kreeg een rozig blosje op haar wangen. Oeps. Ze wilde een stukje lopen, maar pleurde weer bijna en besloot haar hakken maar uit te doen. Dus met de schoenen in haar hand liep ze verder, nog steeds niet heel stabiel maar beter. Ook zij stapte weer naar binnen.

Thim keek naar Joey die op de grond donderde naast hem en vervolgens tegen wat denkbeeldige figuren kwaad werd. Dit zag er zo verschrikkelijk grappig uit dat Thim besloot keihard rondjes te rennen door de zaal om zijn vreugde en lol te kunnen uiten. 'BAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHHAHAHAHAHA' schreeuwde hij luid door de hele zaal. In zijn vreugderondje knalde hij keihard tegen Nate op, waardoor hij zijn balans verloor en zelf ook op de grond donderde. Dit maakte het allemaal nog honderd keer grappiger zodat hij zo hard moest lachen dat hij er bijna van stikte.

Moeizaam wist Joey weer overeind te komen, om vervolgens kwaad af te stappen op de eerste de beste die hij ervan verdacht hem omver geduwd te hebben. Niet dat hij heel ver kwam, hij zakte vrijwel meteen weer door zijn benen. Misschien was het toch niet zo'n goed idee geweest om Thims voorbeeld te volgen in de drankkelder. 'Thimmm?? Thimm waar benn jehh!?' Joey nam de moeite niet eens meer zelf te zoeken. Dat kostte teveel moeite.

'Wow, gozer, dat doet pijn!' zei Nate weer met een pijnlijk gezicht. Hij had ook het idee dat zijn enkel ineens weer heel veel pijn leek te doen. 'Wat doe je nou,' zei hij nogal zeurderig. 'En ik had al zoveel pijn!'

Barry vond het leuk om alles op te nemen met een camera. De kwaliteit was niet geweldig, maar je kon veel opnemen. En dat was nu precies wat Barry deed. Hij nam bepaalde bizarre taferelen vrolijk op terwijl hij constant met een big smile rondliep. Dit was geweldig. Ook het geval waarbij Thim tegen een andere jongen die Barry niet echt kende opknalde. Dat was best grappig. De camera werd afgewend en naar andere taferelen geplaatst. Aan het einde van het feest zou de band gedaan zijn. Hij zou vast nog wel een keer blij zijn dat hij dit had gedaan.

Avice liep nu dus op dr blote voeten door de zaal, de weg compleet kwijt, wankelend, wazig ziend, en heel mogolisch giebelend. Ze probeerde bekenden te zien, maar zag alleen dat blauw haar tegen blond haar was gelopen en op de grond lag. Ze giebelde weer.

Sephy voelde zich loner. En depressief, aangezien de halve zaal weg was, en de andere helft of aan het dansen was of ruzie aan het maken was. Niemand deed iets met haar. Een woord. Loner. Maar goed, Sephy deed haar best positief te blijven. Ze zocht rond of er iemand was waar ze mee kon praten en die niet meteen boos op haar zou worden (een onbekende gast had naar haar geschreeuwd dat ze niet zo moest kijken. Wat nou?). Ze zuchtte en bekeek een zo te zien dronken meisje en twee even dronken jongens. Ze hield haar hoofd een beetje scheef. Beide kennen ze niet. Het blauwe haar had ze wel eens gezien, dacht ze, maar de ander zeker niet. Nou ja, het maakte allemaal niets uit. Ze werd overspoeld door zelfmedeleiden. Ze was zo zielig, zo alleen. Ze had geen vrienden. Er verschenen tranen in haar ogen, al wist ze niet precies waarom ze opeens zo zielig deed.

Thim krabbelde op zijn achterhoofd toen hij eindelijk bij zinnen kwam. Hij keek naar Nate die op de grond lag en barstte nog net niet in tranen uit van medelijden en spijt. 'OOOH HET SPIJT ME ZOO,' riep hij zowat in een operastem. Hij sprong wild overeind, verloor weer zijn balans en zakte terug op zijn knieën. Jezus wat was er aan de hand met hem?? Zijn blik gleed de zaal rond. Alles leek te fel of te donker of te hard of te zacht. Hij zag Avice hem aan het uitlachen was en keek haar met samengeknepen ogen aan. 'Wat lach jij nouww!!' riep hij boos tegen haar, waarna hij wild met zijn vuist balde en zich aan Nate vastklampte om alsnog overeind te komen.

Nate moest alweer bijna huilen, zoveel pijn vond hij dat hij had en zo zielig vond hij zichzelf. Hij verzwolg zichzelf haast in zelf medelijden. 'Ga maar... gewoon even... weg ofzo,' zei hij tegen Thim, ook al klonk het in zijn oren een beetje stom en zelfs een beetje gay, zoals hij het zij. 'Of haal maar wat ijs voor mijn arme voetjes,' zei Nate, want zijn enkel deed weer pijn.

Avice stond helemaal in haar eentje midden in de zaal iedereen uit te lachen, maar vooral Thim, die nu een operastem opzette. Toen hij naar haar riep werd ze boos, waarom mocht ze niet gewoon lachen. Door de zaal werd ze ineens heel boos en kwaad wankelde ze op hem af. Ze hief haar handen, met de schoenen erin, die nu dus hoog in de lucht zweefden, en keek hem boos aan. 'Had je wat ofzo!'

Neomy schrok op van het kabaal wat ineens de zaal binnen was komen zetten. "Wáááát?" riep ze. Uit verbazing rende ze op het groepje mensen af dat half op de grond lag en half wankelend rondliep. Ze wist niet waarom, maar ze was gewoon zo verbaasd dat ze er wel heen móest. Het leek op dat moment heel logisch. "Wat zijn júllie nou weer aan het doen?!" riep ze met grote ogen en haar armen in een vragende houding.

'Ja ik heb wat!!' riep Thim, die al niet meer wist wat hij had maar hij was nu zo ongelofelijk boos dat het stoom nog net niet uit zijn oren kwam. Hij liep wankelend op Avice af en greep haar vast bij haar jurkje. 'Denk maar niet dat je mij kan commanderen!' riep hij met zijn alcoholische adem in haar gezicht. Niet dat wat hij zei ook maar ergens op sloeg, maar kleine diepe gevoelens die hij altijd wel had leken plots keer twintig te gaan.

Avice liet boos haar schoenen vallen, die kletterend op de grond vielen, en pakte zijn schouder vast. Ze probeerde hem weg te duwen maar zakte half door haar knieën heen. 'Hé!' riep ze boos, hem de schuld gevend van haar eigen onkunnen.

Nate was te verbijsterd bij het zien van Avice en Thim die een soort van ruzie aan het maken waren, dat hij zijn eigen pijn vergat. Geamuseerd kijk hij naar het stel die nogal wat rare fratsen aan het uithalen waren.

Thim keek uiterst verbijsterd naar Avice die plots voor hem op de knieën ging. HA! Zo hoorde het. Al het vrouwelijke volk in deze wereld moest voor hem knielen! 'Brave meid,' zei hij met een brede grijns, terwijl hij speels op haar hoofd klopte. Hij voelde zich plots een god van de hele wereld en stak triomfantelijk zijn handen in zijn zij.