Introductiefeest in Cupido's boomhut.

Op het schoolterrein in de enorme wilg die aan het meer ligt vind je een boomhut. In die boomhut woont Cupido! Hij is naar de school gekomen om voor wat meer liefde onder de verschillende specialisten te zorgen en om zichzelf op de kaart te zetten heeft hij besloten een introductiefeest te houden in zijn boomhut. Er is een bar, er zijn zitzakken waar je in kan liggen en in de hoek van de hut staat een tafelvoetbaltafel. Er wordt onder de 16 jaar geen drank geschonken! Neem je ID dus mee . Cupido loopt zelf als gastheer ook rond en zal hier en daar een praatje met de leerlingen maken.
----

Cupido had alles klaargezet. Hij was een beetje zenuwachtig. Normaal gesproken begaf hij zich niet zo onder de mensheid. Dat hij nu op deze school moest wonen was helemaal nieuw voor hem. Zoveel jongens en meisjes die hij moest vermaken... hij vond het maar eng. Nogmaals checkte hij of alle drank goed op de tap was aangesloten en rechtte hij wat zitzakken. Hij vroeg zich af hoe de verschillende jonge specialisten met elkaar om zouden gaan op zijn feest. Ruzie? Of had iedereen hier een open blik?

Kira had gehoord dat Cupido op deze school rond zou lopen. "No way!" dacht ze toen. De echte Cupido zien? Ze dacht dat dat alleen in sprookjes kon. Ze was dan ook zo snel mogelijk naar de zogezegde plek gegaan, en stiekem hoopte ze dat het geen flauwe grap was. Toen ze bij de boomhut was, klom ze meteen omhoog - iets wat ze overigens zeer graag deed, klimmen. Toen ze eenmaal boven was, zocht ze meteen tussen de paar leerlingen, maar geen Cupido te bespeuren. Tot ze een glimp opving van een blonde jongeheer. "Cupido!" piepte ze vrolijk. Ze had het altijd al een leuk figuur gevonden.

Arya staarde naar de roze uitnodiging voor 'Cupido's introductiefeest'. Omdat ze toch niks te doen had, stond ze nu voor de wilg, met daarin een mooie boomhut. Voor de gelegenheid had ze een wit, kort jurkje aan, dat licht opbolde door de lichte bries. Omdat ze niet goed wist hoe ze precies in de boomhut moest komen, bleef ze aarzelend bij de voet van de wilg staan

Het hele jaar doorbrengen op Magic Highschool was voor Dani dé gelegenheid om haar verleden achter zich te laten en opnieuw te beginnen. Ze kon daarbij maar beter zoveel mogelijk vrienden maken, had ze zelf besloten. Vandaar dat ze als een van de eersten de boomhut had betreden, benieuwd naar hoe haar medestudenten zouden zijn. Tot nu toe had ze haar hele leven doorgebracht met mensen die dezelfde specialiteit hadden als haar, maar dit was een stuk interessanter. Haar ID had ze echter niet meegenomen, aan alcohol deed ze niet. Ze vond het maar een vervelend goedje, eentje waardoor je de controle over je lichaam verloor. Dat zag ze liever niet gebeuren. Overigens vond ze het ook helemaal niet lekker, dus naar haar idee miste ze niks. Ze vond het dan ook vreemd dat een stel veertienjarige meisjes zoveel moeite aan het doen was om een glas wijn te krijgen aan de bar. Dani, integendeel, bestelde gewoon een glas cola. Veel lekkerder.

Deliah voelde zich enigszins nerveus. Ze was niet het type dat feestjes opzocht waar ze niemand echt kende. Dan bleef ze liever thuis. Maar toch voelde ze zich gedwongen om te gaan, anders zou ze zichzelf buitensluiten van activiteiten waar iedereen wel te vinden was. Op die manier zou ze nooit mensen ontmoeten en een leuke tijd hebben. Vandaar dat ze zich toch een beetje had uitgesloofd om wat leuks aan te trekken. Charlie was haar achterna gegaan, alsof hij haar het eerste halfuurt wilde helpen in de vreemde situatie waar ze misschien geen aansluiting had.

Nadat ze zich in één van de comfortabele zitzakken had neergeploft, stroomden de leerlingen toe. Opnieuw alle typetjes die er bestonden. Ze had al enkele praatjes gemaakt met een paar andere nieuwe leerlingen, maar geen van hen leek haar interessant genoeg om mee verder te praten. Het boeide haar nu eenmaal niet echt veel hoe oud hun broertjes waren of waarom ze hun naam hadden gekregen. Kira ging liever over op actie. Ze liep naar de bar en bestelde een alcoholvrije cocktail, ze was immers nog maar 15. Niet dat ze nog nooit gedronken had, maar alcohol was niet echt haar favoriete drank. Puur om de smaak. Dan ging ze altijd over op energiedrankjes, maar dat was volgens sommigen ook niet erg gezond. Dus, frisdrank it was.

Valerie wiebelde haar ID tussen haar vingers terwijl ze richting de boomhut liep. Ze snapte eigenlijk niet waarom ze het ding had meegenomen, ze dronk geeneens alcohol, nouja, amper. Eenmaal boven liep ze direct richting de bar om een glas cola te bestellen. Ze keek met een geïnteresseerde blik door de boomhut, naar de andere leerlingen. Dus hier zat ze dit jaar mee opgescheept..

De laatste keer dat Avice alleen naar een feestje was gegaan, dat moest jaren geleden zijn geweest. Toch liep ze nu alleen naar de wilg toe waar het boomhutfeestje zich zou moeten bevinden. En ach, een feest was een feest, toch? De perfecte plek om eens te zien wat er hier nog meer rond liep.

Seraph was de boomhut behendig ingeklommen, en had inmiddels een mooi plekje gevonden aan een barkruk. Ze streek haar donkerblauwe jurkje glad. De hele dag had ze lopen twijfelen of hij wel geschikt was, want voor het zelfde geld kwam iedereen rustig aanzetten in een spijkerbroek. Gezien het feit dat Seraph nog geen enkele kans gezien had om dit jurkje te dragen, besloot ze dat het nu dan toch echt maar moest gebeuren. Of de gelegenheid er nu was of niet. Ze bestelde een witte wijn bij de bar en besloot eens rond te kijken of ze toevallig anderen herkende.

Nee, er zat niks anders op. Ze moest wel naar boven klimmen. Hoewel Arya een planten en dieren specialist was, had ze moeite met dit soort dingen. Zuchtend trok ze haar jurkje iets op zodat hij niet vies zou worden, en ze klom omhoog. Ze had haar ID in haar rechterhand, zodat ze alcohol kon bestellen. Eenmaal in de boomhut streek ze haar jurkje glad en liep ze richtig de bar. Arya ging op een barkruk zitten en bestelde een rode wijn, haar favoriete drinken.

Deliah kwam binnen in een al vrij drukke ruimte en liep voorzichtig naar de bar. Ze had in haar tasje een ID zitten en bestelde vervolgens een witte droge wijn. Het was niet omdat ze het stoer vond of dergelijke, maar bij haar thuis was het een gewoonte om te dineren met verschillende soorten wijnen bij gerechten. Ze vond het lekker, maar daarnaast vond ze de uitwerking fijn voor deze avond. Aangezien ze wat makkelijk een praatje met iemand wilde maken.

Neomy klom wat aarzelend de boomhut in, ID in haar zak. Ze had hem aan moeten vragen toen ze naar de MHS kwam. Ze had een willekeurige achternaam verzonnen, Nairomy. Het klonk grappig achter elkaar, zo half rijmend, Neomy Nairomy. Ze verbaasde zich erover hoe makkelijk het was geweest om een identiteit voor je zelf te creeëren, checkten ze dan helemaal niets? Maargoed, ze had het voor elkaar gekregen door te zeggen dat ze achttien was. Ze kon makkelijk doorgaan voor achttien, vond ze zelf. Ze kwam boven in de boomhut en liet haar ID zien, een blij gevoel kreeg ze toen bleek dat ze haar ID ook echt nodig had. Had ze toch maar mooi gefixt. Ze keer de kamer rond,, van hout natuurlijk. Het was niet eens zo heel druk, hier kon ze wel aan wennen. Als het haar niet beviel kon ze altijd nog weg. Dat was een fijn gevoel. Ze liep naar de bar en bestelde iets te drinken; "Doe maar wat" zei ze, lekker gespeeld spontaan.

Toen Valerie haar cola op had, ze was nogal een snelle drinker, zette ze het lege glas op de bar neer en sprong ze van de barkruk af. Tijd om te socializen. Ze keek even om zich heen, op zoek naar een praat-waardig uitziend iemand. Ze haalde haar schouders op en liep naar de eerste beste persoon toe. 'Hi!' Bah, dat kwam er té vrolijk uit.

((Wie voelt zich aangesproken :D?))

Het was warm in de boomhut en druk. Meteen had Kuna spijt dat ze was gekomen, ze paste niet bij de andere mensen. Ze liep zonder naar iemand te kijken naar een hoekje in de boomhut, ze pakte wat cola en keek naar de dansende mensen.

((Mieeeehh, anders ben ik loner.))

Kira nam net een slok van haar cocktail, toen ze een hoog meisjesstemmetje hoorde. Nog steeds met het glas aan haar lippen, draaide ze haar hoofd naar het grijzige meisje. "Hallo!" mompelde ze, half gebrekkig door het glas. Ze nam een slok en zette het weer neer. Bestuderend - maar niet op een manier waarbij ze haar van top tot teen bekeek - staarde Kira het meisje aan.

Het eerste wijntje ging er vlotjes doorheen terwijl Seraph met een glimlach keek hoe iedereen op een onhandige wijze met elkaar in contact probeerde te komen. De één leek het aanzienlijk beter te lukken dan de ander, en het aantal van verlegen mensen die aan de muur geplakt leken te zitten was veel te hoog. Seraph besloot degene naast zich aan te stoten. 'Lust je ook nog wat?' vroeg ze, terwijl ze nonchalant naar haar lege glas wees.

Cupido keek tevreden zijn boomhut rond. Hij was blij dat iedereen op zijn uitnodiging gereageerd had. Hij besloot zich onder de mensen te voegen. Hier en daar een praatje houden met wat meisjes vond hij helemaal niet erg. Hij moest er tenslotte achter komen waar iedereen hier van hield, zodat hij mensen beter met elkaar kon koppelen. Hij liep naar een meisje toe dat ergens helemaal in een hoekje was gaan staan met een glas cola en zich overduidelijk niet op haar gemak voelde. 'Hey,' zei hij tegen het meisje. Hij bestudeerde haar even. Ze had mooie opvallend groene ogen, en zacht bruin haar. Een uiterlijk waarbij je aan de specialiteit Planten & Dieren zou denken, maar hij had inmiddels wel geleerd dat uiterlijk niets over een specialiteit zei. Hij stak zijn hand naar haar uit en glimlachte vriendelijk . 'Cupido, de gastheer.'

((Ja Kuna ik heb het tegen jou XDD))

Kuna was geschrokken dat dé Cupido zomaar op haar afstapten. Ze moest weg hier, en gauw!
'Oh, mijn naam is Kuna.' Zei ze aarzelend. Waar was de dichtstbijzijnde uitgang?

Valerie hield haar hoofd even schuin en keek naar het meisje. Zo, die hallo kwam er moeilijk uit. Maar dat was vast omdat ze nog half aan het drinken was! Ze stak haar hand naar haar uit. 'Valerie. Jij?' Nee, ze was niet echt goed in kennis maken.

Aimée had eigenlijk helemaal geen zin gehad om nu al naar een openingsfeest te gaan. Ze was nog steeds doodmoe van de heenreis en verlangde eigenlijk alleen maar naar haar bed. Toch had ze besloten om maar te gaan, misschien zou ze hier wel nieuwe mensen ontmoeten. Vriendloos blijven was geen optie geweest. Ietwat ongemakkelijk ging ze de boomhut binnen. Ze was nog nooit alleen naar een feest gegaan, maar nu moest ze wel. Eenmaal binnen besloot ze maar een drankje te nemen, maar geen alcohol, dat had ze nog nooit gedronken. Een cola werd het dus. Met haar cola in de hand observeerde ze de mensen in de boomhut. Het was nog niet eens zo heel druk.

Wat deed ze hier? Dit was geen plek voor haar om te zijn. De drukte, de vele mensen. Het werkte toch alleen maar op haar zenuwen. Mei had zich ergens in een hoekje geplaatst en nam een slokje van haar water. Drank ging er bij haar niet zo snel in. Wat had ze een hekel aan mensen die zichzelf lam zopen. Gewoon te dom voor woorden. Haar ogen bekeken alle mensen eventjes. Ze probeerde gezichten te onthouden. Misschien zou ze er ooit nog iets aan hebben.

Met een zucht klom Avice het boomhuis in. Het was hier al aardig druk, voornamelijk met mensen die verlegen voor zich uit aan het staren waren. Werd dat even gezellig. Ze liep naar de bar, waar ze wijn bestelde. Wit, droog, want zoet was ranzig. Voorzichtig nam ze een eerste slokje, hopend dat ze een beetje goede wijn schonken, en haar donkerbruine ogen gleden over de ruimte. Ja, het was hier een beetje dood.

Het wijntje was alweer bijna op toen een meisje haar aanstootte. Deliah keek richting haar eigen glas. 'Ja, graag' zei ze vriendelijk en nam haar laatste slok wijn zodat ook haar glas leeg was.

'Kuna, wat een interessante naam,' zei Cupido. Hij zag dat het meisje zich helemaal niet op haar gemak voelde en vroeg zich af wat hij moest doen om dat te verbeteren. Hij mocht dan de Engel der Liefde zijn en veel verstand hebben van mensen die goed bij elkaar passen, maar van de gedachtegang van meisjes wist hij maar weinig. 'Kan ik je iets te drinken aanbieden?' vroeg hij uiteindelijk maar, niet oplettend dat het meisje al een cola in haar handen had.