TRAININGSMISSIE: Capture the Flag!

Iden keek met moeite naar het hoge gebouw, hij slikte even. "Fijn.." zei hij tegen zichzelf en stapte het gebouw binnen. ’Gewoon niet naar beneden kijken als je eenmaal boven bent’ zei hij herhaaldelijk tegen zichzelf en liep richting de glazen lift van het gebouw. Hij keek omhoog en voelde hoe zijn pupillen kleiner werden. "Oke.. Ik bescherm de vlag wel vanaf beneden af aan.." zei hij weer tegen zichzelf en ging op een stoel zitten die een stukje verderop stond. Hij pakte een krant en hield deze voor zijn gezicht, alsof hij dan niet zo opvallen. Maar natuurlijk zouden ze het merken als ze eenmaal naar hem zouden gaan zitten staren.

Joey keek zijn teamgenoot met een vreemde blik in zijn ogen aan. Over het dak verplaatsen? Was ze helemaal gek geworden? 'Denk je niet dat je dan juist eerder opvalt? Ik bedoel als ik iemand over de daken zie klimmen word ik eerder achterdochtig dan wanneer ze over straat lopen hoor. Daarbij lijkt het me niet echt veilig, als ik val dan breek ik sowieso mijn nek. Ik kan niet vliegen, weet je nog?' Hij rolde eenmaal met zijn ogen, maar had al snel weer een grijns op zijn gezicht tevoorschijn getoverd. 'Natuurlijk niet! Niemand zal ooit hier gaan zoeken naar die vlag, en zelfs al doen ze dat, het lijkt net alsof die vlag echt bij de beer hoort. Kom, we moesten maar eens vertrekken.' Zonder haar antwoord af te wachten vertrok Joey weer richting hun tegenstanders. Hoe sneller ze die vlag hadden, hoe beter.

"Ook prima". Ze kon zich wel voorstellen dat hij zich niet comfortabel zou voelen op het dak. Ze was zelf ook geen lucht en vliegen specialist, maar ze was het wel gewend. Ze volgde Joey dus maar. Laat hem maar even de leiding nemen, dacht ze. "Waar wilde je het eerste gaan zoeken? En wil je samen blijven of opsplitsen?"

Vannah kwam al gauw bij de scheidingslijn, waar de Heerseres niet meer te vinden was. Ze was nu op het gebied van de tegen partij, duidelijk op zoek naar de vlag. Ze viel veel te erg op, maar probeerde zo nonchalant rond te lopen. Hier en daar bekeek ze wat winkeltjes. Misschien kon ze ondertussen nog wat kopen.

'We kunnen het beste opsplitsen,' stelde Joey voor. 'Op die manier kunnen we sneller een groot gebied doorzoeken.' Ook al waren ze op hun eigen helft, toch keek hij goed rond of hij niet iets verdachts zag. Ze moesten nu onderhand bij de grens zijn, een tegenstander tegenkomen was dus niet onmogelijk. 'Goed opletten of je ergens iets roods ziet,' waarschuwde hij Neomy nogmaals, alsof die dat niet zelf bedenken kon.

Iden keek wat verveeld rond, dit had geen zin. Hij had behoefte aan actie en iemand wat flinke wonden aanbrengen had hij ook geen problemen mee. Zonder veel moeite stond hij op en legde de krant neer. Hij liep het gebouw uit en liep de andere kant op dan dat hij het gebouw in kwam. Hij moest een andere weg vinden dan de hoofdweg tussen de scheidingslijnen.

Duh... "Dan lijkt het me handig als we een gebied afspreken, voordat we onze tijd verspillen aan het dubbel doorzoeken van een gebied. " Ze keek naar de enorme toren voor haar, die lag mooi in het midden. Het zou een mooi overzichtspunt zijn. 'Neem jij alles links van die toren daar?"

Vannah had de andere twee in de smiezen gekregen en was daardoor snel een winkel ingedoken waar ze zich verstopte. Binnen 10 minuten zouden ze vast wel weg zijn. De winkel hing vol met kleren, waar Vannah helemaal vrolijk van werd. Ze was de wedstrijd even vergeten

Vannah had geluk gehad dat ze net een winkel ingedoken was, want nog geen halve minuut later kwamen Joey en Neomy voorbij dat punt. 'Top, dan zie ik je wel zodra ik de vlag gevonden heb!' zei hij zelfverzekerd. Nog geen twee tellen later schoot hij al de richting in die hij opgedragen had gekregen. Eens zien hoe snel hij de rode vlag zou vinden. Erg lang ging het vast niet duren.

Iden schoot een zijstraatje in en kwam toen over de scheidingslijn. Hij liep het andere gebied in en keek wat droogjes rond. Hij liep non-chalant met zijn handen in zijn zakken. Ook al was dit maar een simulatie het leek toch behoorlijk echt. Hij voelde hoe het polsbandje met elke beweging die hij maakte mee bewoog. Hij irriteerde zich er lichtelijk aan. Iden stond abrupt stil toen een auto recht voor hem met volle snelheid langs kwam rijden. ’Dat was close...’ dacht hij bij zichzelf.

Vannah trippelde gezellig door de winkel. Er hing zoveel leuke kleding! Ze wilde het allemaal hebben. Ze besloot maar niks te passen, maar ze wist zeker dat ze vaker een kledingwinkel in zou duiken! Wauw, prachtig.

Dan ga ik toch lekker zelf over de daken, dacht ze. Ze schoot omhoog via de eerste beste regenpijp die ze kon vinden. Vanuit daar probeerde ze de opbouw van de straten te zien, zodat ze systematisch overal langs zou kunnen gaan. Het waren veel straten waarvan er een paar lange haaks op de rest stonden. Ze besloot vanuit het midden naar buiten te werken en schoot over de daken heen die vrij dicht op elkaar stonden. Steeds liep ze over de dakrand waardoor ze een goed overzicht op de straat had.

Joey was ondertussen zijn eigen pad ingeslagen, op zoek naar de vlag. Het enige wat hij echt zag waren winkels, winkels, en nog meer winkels. Het kwam hem zo ondertussen zijn neus uit. Deze missie bestond op deze manier vrijwel alleen maar uit taxi's en andere auto's ontwijken. Zijn tegenstanders had hij ook nergens meer gezien, helaas. Misschien dat hij ze kon uitdagen tot een gevecht om zo meer informatie over de vlag te krijgen.. maar dan moest hij ze natuurlijk wel eerst vinden.

Iden stak oplettend de straat over zodat hij niet aangereden zou worden. Hij zag vooral winkels en woningen. De mensen dieren en geuren die er waren leken levensecht. Alsnog leek het hier totaal niet op z’n thuis planeet. Bij missies of andere dingen die gebaseerd zouden zijn op de Wereld der Elementen zou hij ontzettend in het voordeel zijn.

Vannah liep al weer een volgende kledingwinkel in. Dat ze toch niks kon kopen, maakte haar niet uit. Ze was gewoon even helemaal vergeten dat ze eigenlijk een blauwe vlag moest zoeken. Vlug trippelde ze weer door de winkel. De jurkjes overspoelde deze winkel. Toen ze iets blauws zag, viel opeens weer naar binnen dat ze een vlag moest zoeken. Snel kwam ze weer op de grote winkelstraat uit. Op zxoek naar een vlag.

Neomy sprong systematisch de daken over en zocht de straten af. Na een tijdje dacht ze Vannah te zien. Ze stopte en legde zich laag op het dak en keek naar beneden. Was dat ze nou? Ze keek wat rond in winkels en liep rustig de straatjes door. Waarom was ze, als ze het wel echt was, niet opzoek naar de vlag? Ze schoot in ieder geval niet op. Nu stond Neomy voor een dilemma. Moest ze hier blijven en zorgen dat Vannah niet in de buurt van de vlag kwam? Of moest ze erop vertrouwen dat ze maar hier rond bleef neuzen zodat zij opzoek kon naar hun vlag...

Iden besloot in een hoofdstraat in te gaan. Hij keek wat droogjes om zich heen, het was hier zo druk dat je een vlag niet zo snel zou opmerken. Hij keek op de meest onlogische plekken zoals bij mensen aan hun rugzak gebonden of ergens in een boom. Maar er was nou niet echt iets wat er echt op leek.