TRAININGSMISSIE: De piramide!

Thim hoorde Vannah en Joey helemaal niet. Hij raakte langzaam in paniek. Waar waren die twee?! Haastig begon hij met het weghalen van brokken die uit het plafond waren komen vallen. Er donderde hier en daar wat stenen nog naar beneden terwijl hij alles verschoof, maar uiteindelijk wist hij een doorgang naar de grote bal te creëren. Deze blokkeerde echter de weg volkomen, waardoor hij niet meer terug de hoek om kon.
Inmiddels voelde hij zich ook behoorlijk licht in zijn hoofd. Hij keek naar zijn handen, die nat waren van het zweet en vies waren van alle stof. Trillerig streek hij door zijn haren, die half overeind bleven staan. Met tranende ogen keek hij naar de grote bal voor zijn neus. Die zou hij met geen centimeter opzij krijgen. 'Joey?!' riep hij nogmaals, maar zijn stem klonk behoorlijk zwak. Hij wierp een blik op zijn polsbandje waar het getal 1000 nog vrolijk knipperde.
Trillerig leunde hij met zijn hand tegen de muur naast hem. Koud zweet liep over zijn rug. Dit moest het effect van het gas zijn. Hij werd er doodsbenauwd van. Wat gebeurde er met hem?! Ging hij nu dood?!
'HELP!' wist hij vermoeiend uit te brengen. Hij zakte door zijn knieën en kneep zijn ogen dicht. Hij moest water hebben, maar ze hadden niks te drinken meegenomen. Wat waren ze toch weer lekker voorbereid.

Vannah riep nogmaals geschrokken Thim's naam. Maar er kwam geen gehoor. "Ik denk dat de planten en dieren specialist er wel doorheen is gerend..." mompelde ze. Ze vroeg zich af of ze met vuur niet het gas ronden laten verdwijnen, maar de kans was er natuurlijk ook dat het zou ontploffen. "Dat gas moeten we toch weg zien te krijgen?" vroeg ze hardop nadenkend.

'Nou hoe was je van plan dat te gaan doen dan?' antwoordde Joey spottend. Dat gas wegkrijgen zag hij zo snel niet gebeuren, ze konden beter een andere weg zoeken. 'Er is hier vast nog een andere weg die naar Thim toe leidt, we kunnen het beste dit soort situaties ontlopen. Dat zeiden de archeologen ook al.' Hij had geen flauw idee wat het effect was van het gas, maar het kon vast niet veel goeds betekenen. Als ze elke val zo makkelijk in liepen waren ze binnen no-time af.

Hij had het idee alsof hij uren geslapen had toen hij zijn ogen weer open deed. Jezus, wat was hij vies. Geïrriteerd klopte hij het stof van zijn kleding en uit zijn haren. Hij kraakte zijn nek en schudde wat met zijn armen. Zijn blik viel op de grote bal naast hem. Wat was er ook alweer gebeurd? Ach het maakte niks uit.
Vanuit zijn ooghoeken zag hij hoe een familie spinnen in paniek op zoek was naar een nieuwe plek om te wonen. Een akelige lach rees op uit zijn keel toen hij de paniek aanschouwde. met grote stappen liep hij op de spinnen af en trapte hij er drie plat, de kinderen. De ouders liet hij leven, zodat ze voor eeuwig verdriet zouden voelen. Heerlijk.
Nieuwsgierig keek Thim in het rond. Hij stapte de gang in die hij kon bewandelen. Zijn handen kneep hij samen tot vuisten. Er stond een vage grijns op zijn gezicht en hij had een diepe frons in zijn voorhoofd. Hij had zin om een heleboel herrie te schoppen, wat voor vaag gebouw dit dan ook was.

Vannah knikte. "Kom dan zoeken we een nieuwe uitgang!" zei ze terwijl ze zich weer omdraaide. Opzoek naar een andere gang waar ze in konden. wat waren ze hier toch weer goed in. Nog geen 10 minuten bezig of iemand was al verdwenen.

'Het lijkt me overigens ook beter dat we voor nu nergens meer aankomen,' zei Joey, die totaal vergeten was dat het maar een simulatie was en geen situatie waarin ze echt verwond konden worden. Zelfs al waren Vannah en hij absoluut niet de beste vrienden, hij was toch liever bij haar dan alleen. Zeker nu Thim zo opeens verdwenen was. 'We kunnen wel verder de gang inlopen waar we net nog waren,' stelde hij na een tijdje voor. 'Volgensmij was die een stuk dieper dan we dachten.' Alles wat richting Thim liep zat sowieso hartstikke dicht, dus daar konden ze niks mee.

Op dat moment begon de hele piramide plots enorm te schudden en donderde een stem die tot nu toe alleen bekend was van TV en radio door de hele piramide. 'GEEF JULLIE OVER, DIT IS EEN OVERVAL!' riep Setsuna. Hij had zijn stem magisch versterkt waardoor de hele piramide het kon horen, maar het was niet duidelijk waar hij en zijn leger zich schuil hielden.
Thim maakte echter helemaal geen aanstalten om weg te rennen. 'WAUW! EEN OVERVAL?!' riep hij enthousiast tegen zichzelf. In zijn weg doorboorde hij het lichaam van een gewonde muis met een boomwortel. Tevreden keek hij toe hoe het beestje langzaam stierf. Hij besloot op zoek te gaan naar Setsuna en zijn bende. Hij wilde wel meedoen met een overval, misschien dat hij er nog wat geld uit kon krijgen! Geld kon hij altijd wel gebruiken.
Met een enorme kwaadaardige lach zette hij het op een rennen. Hij had geen flauw idee waar hij heen ging, maar als hij maar bleef bewegen dan kwam hij vast wel één van die Ayoanen tegen. Dan zou hij wel even zeggen dat hij naar hun kant overgelopen was!
Dat hij eigenlijk Thim, een leerling van MHS, vrienden met Joey, vijand met Vannah was, dat lag ergens diep in zijn achterhoofd verborgen in een kist die op slot zat, omgeven door een rare groene wolk.

Vannah knikte maar toen ze de gang weer in sloegen schrok ze zich kapot. "Daar heb je de Setsuna simulatie!" grijnsde ze. Stiekem vond ze Setsuna wel echt een hottie dus erg zou het niet vinden als ze door hem gevangen werd genomen. Maar nu stond de zoektoch van Thim centraal, die ze wel erg graag wilde vinden.

'Moeten we niet terug naar de archeologen?! Of in ieder geval ervoor zorgen dat het LDD in de val loopt?!' Joey vond het op dit moment maar niks dat Setsuna zich in de piramide liet zien, zeker niet omdat ze Thim kwijt waren. Wat als Setsuna Thim eerder vond dan zij? Dan waren ze helemaal de pineut, en had Thim de missie bij voorbaat al verloren. 'Vlug, verzin iets!' beval hij Vannah uiteindelijk. 'Hoe werken die vallen!? Kunnen we niet beter gewoon aanvallen?' Dat Setsuna minstens 4 levels hoger zat dan zij, dat kwam niet echt in hem op.

Thim liep de gangen door tot hij bij een nieuwe ruimte kwam waar hij naar binnen kom. Het was een graftombe, waarin een mummykist lag opgesteld. Hij liep naar de kist toe en duwde de bovenkant ervanaf. Een mummy lag binnenin, verwikkeld in verband. Thim kreeg de neiging om het verband eraf te halen en het gezicht van de dode mummy te bekijken, maar misschien was het wel vervloekt dus hij besloot ervanaf te blijven. 'JOEHOEE SETSUNAA?' riep hij door de tombe heen. Aan de andere kant liep weer een gang verder. Hij wilde er heen lopen, maar toen hij net bij de ingang was verdween plots de vloer onder hem. Met een luide gil viel hij een verdieping naar beneden, waar hij op de harde stenen vloer terecht kwam. Versuft keek hij in het rond. Het was hier een stuk donkerder dan boven. Hij kon de vage omtrekken zien van vele rechtopstaande mummykisten. Had hij maar Telekinese, dan kon hij ze laten bewegen en een mummy aanval doen op de archeologen!!
Een vreemde vlaag van herkenning schoot door hem heen. Archeologen? Waarom waren die hier ook alweer? Ach, wat maakte het uit. Hij had zin om ze om te brengen dus dat ging hij doen ook. 'SETSUNAAAA' riep hij nogmaals. Hij wilde zich zo snel mogelijk aan de rechterzijde van zijn idool voegen.

Vannah knikte. "We moeten Thim vinden en mochten we mensen van de LDD tegen komen vallen we gewoon aan. We verslaan ze heus wel!" Vannah stapte flink door. Ze moesten Thim gewoon vinden. En als Setsuna dan ook nog eens een beschuitje met haar wilde delen was dat prima!

Joey herkende de stem die om Setsuna schreeuwde uit duizenden. Dat was Thim, daar was hij honderd procent zeker van. Hij snapte alleen niet waarom die idioot hen aan het verraden was. 'Kom mee!' Zonder verdere waarschuwing trok hij Vannah mee richting Thim, of in ieder geval de plek waar zijn stem vandaan kwam. Ze waren helemaal niet niet ver gelopen nadat ze de archeologen hadden achter gelaten, en waren dan ook binnen no time terug op de bewuste plek. Het duurde niet veel langer voor hij ook Thim zelf gespot had. Dat blauwe haar viel overal op, en zeker op een plek als deze. Zonder over zijn acties na te denken schoot hij op de jongen af en drukte hij zijn hand tegen zijn mond aan, om te voorkomen dat hij nog harder zou gaan schreeuwen. 'Ben je helemaal gek geworden?!' siste hij. 'Waar was je nou?!' Waar was hij in godsnaam mee bezig?!

Thim keek met grote ogen naar de archeoloog die hem plots aanviel. Heel even was hij verrast, maar al snel herpakte hij zichzelf en duwde hij Joey ruw van zich af. 'MAAK JE KLAAR! IK KOM JE VERNIETIGEN!' riep hij uiterst stoer. Zijn blik gleed even naar het meisje dat naast hem stond, ook in archeologenkleding. 'JE GELD OF JE LEVEN!' riep hij, terwijl hij zijn handen gereed hield om een aanval op ze af te vuren.

Vannah keek geschrokken naar hem aan. Wat bezielde Thim? "Thim what the fuck ben je in godsnaam aan het doen?" vroeg ze verbaasd. Natuurlijk ging ze geen geld geven, want dat had ze niet. Ze merkte dat Thim zou gaan aanvallen en was klaar om daar tegen in te gaan. "Joey, pas op!"

'Doe normaal idioot!' riep Joey kwaad naar Thim toe. Waar had die jongen in godsnaam last van?! 'Je bent de verkeerde partij aan het aanvallen! Je moet Setsuna hebben!' Hij draaide zich abrupt om toen hij Vannah hoorde roepen en merkte dat ze in de startpositie stond om Thim aan te vallen. 'Niet doen! We kunnen hem echt niet zomaar aanvallen!' Er was vast een logische verklaring voor het gedrag van Thim, al dacht hij niet meteen aan de groene wolk van eerder. Het idee dat Setsuna zich in dit gebouw bevond vond hij een geloofwaardigere oplossing. Op dat moment hoorde hij opnieuw de stem van Setsuna de ruimte vullen. 'JULLIE HEBBEN NOG ÉÉN MINUUT OM JE OVER TE GEVEN, DAARNA ZULLEN DE GEVOLGEN NIET TE OVERZIEN ZIJN'

'Setsuna?! Setsuna is awesome! Hem zou ik NOOIT aanvallen! Jullie daarentegen!!' riep Thim. Hij kneep zijn handen samen tot vuisten en uit de grond schoten twee -behoorlijk magere- wortels. Als tentakels bleven ze voor Thim in de lucht zweven, wachtend op een commando. Toen hij de stem van zijn grote idool hoorde veerde hij op. 'JA! Geef je over!' riep hij naar de twee archeologen. Het was vreemd, want ze leken hem te kennen, terwijl hij geen flauw idee had wie het waren.

Vannah keek Joey aan. "Ach joh, ik maak die jongen echt niet dood?" zei ze. Toen ook Thim zich wilde gaan verdedigen kon ze het niet laten. Ze schoot een aantal vuurbollen op Thim's wortels af. "Kom, help me nu even. We moeten hem in bedwang krijgen. Die Setsuna zien we straks wel." Zolang ze Thim rustig kregen, konden ze zich daarna concentreren op het LDD

'Ik denk dat Thim anders lang niet onze grootste zorg is en ik was al helemaal niet van plan om hem aan te vallen,' antwoordde Joey meteen. Dan ging hij zelf wel op zoek naar Setsuna. Hij zou hem wel eens even leren dat hij niet zo met zijn vrienden om moest gaan. Vol zelfvertrouwen draaide hij weg van het tweetal en ging zelf op onderzoek uit. Aan Thim had hij nu toch niks en Vannah wilde Thim aanvallen dus dat schoot ook niet op he.

De vuurballen van Vannah sloegen de wortels die hij had gecreëerd kapot. Nu was zijn verdediging weg, shizzle. Zijn blik schoot naar Joey. 'HEY JIJ! WAAR DENK JIJ HEEN TE GAAN?!' riep hij woest. Hij schoot een stel vlijmscherpe beukenbladeren op Joey af, hopend dat ze hem eens goed zouden raken. Uit één van de gangen klonken voetstappen. Niet veel later kwamen drie archeologen helemaal buiten adem de graftombe binnen. 'S-Setsuna,' konden ze alleen uitbrengen. Één van de archeologen viel bewusteloos op de grond. Een luid gepiep steeg op uit de polsbandjes. Verbaasd keek Thim ernaar. Van 1000 ging het plots naar 500. wat was dit voor raar polsbandje? Hij kon zich helemaal niet herinneren waar het voor diende. Ach, wat boeide het ook. Setsuna kwam eraan!

Vannah schrok toen opeens haar polsbandje piepte. Daar ging haar score van 1000 naar 500. "Er gaan punten vanaf als een archeoloog gewond raakt!" riep ze verwoed. Verdomme, dit was echt niet leuk meer. Vannah keek nog eens naar Thim en schoot voor de zekerheid nog een paar vuurbollen naar hem en holde toen naar de angstige archeologen. Setsuna was in aantocht en zou bijna de graftombe binnen komen.

Hoewel Joey zich door Thim's 'waarschuwing' nog net op tijd wist om te draaien, werd hij wel door een aantal bladeren geraakt. Vandaar dat zijn teller niet naar 500, maar naar 300 schoot. Oké, nu was het dus menens. 'Ben je helemaal gek geworden!?' riep hij kwaad naar Thim toe. 'Je verpest deze hele missie!' Zonder verder over zijn acties na te denken vuurde hij zijn doornpistool af op de blauwharige jongen. Dat hij zo even geleden nog gezegd had dat hij niet ging aanvallen was hij compleet vergeten. Nu was het oorlog.

Thim had de vuurbollen van Vannah nog kunnen ontwijken, maar de doorns van Joey kwamen totaal onverwachts aan en al snel danste hij op en neer alsof hij op hete kolen stond. 'AUWAUWAUAWU!' riep hij woedend. Hij keek toe hoe zijn polsbandje van 500 naar 287 schoot. Hij kreeg er een onheilspellend gevoel van, alsof hij dood zou neer vallen als hij bij 0 terecht kwam. 'Welke missie??! Mijn enige missie is om de boel hier leeg te roven!!' riep hij woedend tegen de archeoloog die hem had aangevallen.
Op dat moment voegden drie leden van het LDD die Thim niet kende zich in de graftombe. 'JULLIE TIJD IS OM,' riep één van de mannetjes. Een vreemde zwarte schaduw schoot uit zijn eigen schaduw, die zich verbond met de schaduwen van de drie archeologen die waren binnengestommeld. Meteen verstijfden ze en volgden ze hulpeloos de bewegingen die de soldaat maakte met zijn armen. Door middel van deze truc liet hij de archeologen tassen vullen met goud en juwelen. 'Kom op, snel, Setsuna is ongelofelijk ongeduldig,' mompelde één van de mannen tegen de ander. Ze richtten zich beide op het drietal dat met elkaar aan het vechten was. 'Wat the fuck zijn jullie aan het doen?! GA IN DE HOEK STAAN EN HOU JE STIL!' riep één van de soldaten. Thim begreep er helemaal niks van. 'Hallo, ik hoor bij jullie hoor!' zei hij tegen de LDD soldaten. Zagen ze dan niet dat hij ook met de archeologen aan het vechten waren?!

Vannah was echt helemaal uitgeput van deze hele onzin. Toen ook nog de LDD soldaten binnen kwamen rennen was ze er helemaal klaar meer. Ze zuchtte diep. "Joey, dit gaat hem echt niet worden hoor!" Ze wist niet of ze nu de soldaten mocht aanvallen of dat ze eerst nog even moesten wachten. Vragend keek ze Joey aan.

Zodra Joey de leden van het LDD binnen zag komen liet hij Thim met rust en begon hij zijn doornaanval op het drietal af te vuren. Uiteraard zonder al teveel succes; hij was level 1 en de leden van het LDD zaten vast een stuk hoger, zelfs in deze simulatie. Zodra een van de leden zich op hem richtte wist hij dan ook niet hoe snel hij een wand van aarde moest creëren om de aanval ook maar enigszins tegen te kunnen houden. Hij had nog maar 300 op zijn polsbandje staan! Een sterke aanval en hij ging eraan! 'Thim doe dan iets!' riep hij kwaad naar zijn teamgenot toe, ook al had die hen verlaten. 'En Vannah wat sta je daar nog?!' Was hij dan de enige die dit nog een beetje serieus nam?!

Thim keek Joey verbaasd aan. 'Hey! Hoe weet jij mijn naam?!' vroeg hij achterdochtig. Die had hij helemaal niet aan deze archeologen verteld! Zijn blik schoot naar de LDD soldaten, die helemaal niet door leken te hebben dat hij bij hen hoorde. Sterker nog, ze joegen hem samen met die twee archeologen in een hoekje! 'HALLO?! WAT DOEN JULLIE?! IK WIL SETSUNA SPREKEN!' riep hij woedend naar de soldaten, aanvallen met wat boomwortels afwerend. Die schaduwen vond hij maar eng, dus zorgde hij ervoor dat hij in beweging bleef om te voorkomen dat hij straks ook een soort marionettepop van die soldaten werd.
Op dat moment voegde Setsuna zich bij zijn soldaten. Hij was een zeer opvallende verschijning, met zijn blonde haren en felrode ogen. In de eerste instantie deed hij heel erg aan Cupido denken, maar Setsuna zag er een stuk gevaarlijker en minder vriendelijk uit. 'Wat zijn dit voor idioten?' vroeg hij aan zijn soldaten. Hij leunde wat nonchalant tegen de muur terwijl hij het drietal gadesloeg. 'En wat maakt die blauwe voor een lawaai?'
Één van de soldaten haalde zijn schouders op. 'Geen flauw idee, hij zegt dat ie bij ons hoort maar hij heeft gewoon zo'n pakkie aan,' zei hij. Setsuna deed een paar stappen naar voren zodat hij voor Thim Joey en Vannah stond. 'Wie zijn jullie?' vroeg hij. Zijn blik gleed even naar Vannah, maar hij keek niet naar haar gezicht.