Strandkant van het meer

'Nou ja, lekker dan. Zulke dwazige jongens mogen ze allemaal de wereld uit gooien,' zei Nate. 'Mensen die niet toerekeningsvatbaar zijn misleiden. Nou ja, jongeren, kinderen, dat soort mensen. Die nogal naief zijn. Dat bedoel ik.' zei hij. Hij was echt van mening dat zulk soort mensen de wereld konden verpesten.

Avice haalde nogmaals haar schouders op. 'Ik had moeten weten dat het niets betekende voor hem, ik was 15, geen 4..' Boos merkte ze in zichzelf op dat ze hem nog steeds probeerde te verdedigen. Boos op zichzelf. Het was toch zeker niet haar schuld geweest, en wel heel erg de zijne? Waarom praatte ze zijn acties dan alsnog goed en haar acties fout? Hmpf.

Nate draaide zich op zijn rug. 'Oke, prima, geef jezelf maar de schuld,' zei hij. 'Zelf weten. Maar nu was je kans om het nog hem de schuld te geven, maar die beurt is zo voorbij.'

'Gebeurd is gebeurd, wat maakt het eigenlijk ook uit wiens schuld het is? Hij is dood, ik ben hier.' Avice vond dat het gesprek een nare wending had genomen. Ze wilde helemaal niet praten over haar vervelende ervaringen en al helemaal niet met iemand die het toch niet zou begrijpen.

'Je hebt gelijk. Maar is ongedaan gemaakt. Maar het kan niet ongedaan gemaakt worden wat hij je heeft aan gedaan,' Nate was zich niet bewust van het feit hoe vervelend Avice het vond om hier over te praten. Eigenlijk dacht hij op dit moment aan Avice naakt.

'Zoals ik zei, het maakt niet meer uit. Ik ben wie ik ben, en als dat door hem is, wellicht ben ik hem dan dankbaar, want ik geniet van mijn leven.' Avice draaide zich van Nate af, einde gesprek. In ieder geval einde van dit gespreksonderwerp.

(("Maar is ongedaan gemaakt" wat bedoel je daarnou weer mee?))

((Hij is ongedaan gemaakt lelijke typo))

'Oke, prima,' zei Nate die dat niet helemaal kon geloven, maar als Avice zich zo wilde voordoen, prima, fine by him. Ergens in de verte zag hij dat het alweer licht begon te worden. Schamel, maar wel al een beetje.

Avice wilde dan wel niet over dit onderwerp praten, maar de stilte was nog vervelender. 'Ben jij gelukkig, nu?' vroeg ze uiteindelijk, zachtjes.

Nate dacht even na. 'Ja, nu, op dit moment ben ik best gelukkig,' zei hij. 'Ik lig met een mooi meisje de hele nacht onder de sterren, de zon komt bijna op, maar het was leuk en gezellig. Ik krijg een goede opleiding en ik kan wat nuttigs doen met mijn leven. Ik denk dat ik wel gelukkig ben ja,' zei hij. 'Even bleef hij stil. 'En jij dan?'

Avice fronste even. Natuurlijk was ze gelukkig.. 'Ja,' antwoordde ze dus, hetzij niet helemaal volmondig. Waarom zou ze niet gelukkig zijn? 'Waarom zou ik niet gelukkig zijn?' 'Ik bedoel, ik heb mijn sociale plezier van gespreken met leuke jongens zoals jij en mijn fysieke plezier met ... douchebags zoals.. ja Damon bijvoorbeeld.'

'Tis beter dan andersom. Dan zou je diepzinnige gesprekken met Damon moeten voeren en dat is totaal niet te doen,' zei Nate lachend. 'En dan moest je fysiek plezier hebben met mij.' Hij kon er niets aan doen maar hijzelf zag het toen voor zich. Hij vond het best mooi.

'Dat is zeker waar. Daarom doe ik het ook op deze manier,' glimlachte Avice. 'Ik ga het risico niet nemen om met een aardige jongen naar bed te gaan, en vervolgens een goede vriendschap te verpesten. Dat is me namelijk meer waard dan één avond vermaak en leuke jongens zijn een stuk moeilijker te vinden dan gewillige jongens.'

Nate lachte. 'Dus in 1 avondje een beetje praten en zwemmen hebben we al een goede vriendschap?' vroeg hij. 'Dat is best snel, vind je niet? Vrienden luisteren altijd naar je grootste verhalen, maar goede vrienden maken ze met je mee. Wij hebben maar liefst 1 avond aan verhalen. Zijn we nu al goede vrienden?'

'Nee, maar in jou zie ik een mogelijkheid tot een vriendschap. Ik bedoel, ik mag je, jij zit hier nog steeds met mij dus je haat me ook niet denk ik.' Avice draaide zich weer op haar rug en keek hem lachend aan. 'Op langer termijn zouden wij wellicht vrienden kunnen worden, maar we als we nu zoenen en weet ik het allemaal-' Ja, ze wist het allemaal, maar dat terzijde.. '-dan zou het een hele ongemakkelijke vriendschap worden en dus geen vriendschap.'

'Stiekem wil ik wel weg gaan, maar ik ben bang dat je me in de fik steekt en ik heb het er niet zo op als ik in de fik sta,' zei Nate. 'Dus daarom ben ik nog niet weg gerend. Maar echt alleen daarom, hoor!' zei Nate voor de grap. Goed, nu was ie dus friendzoned. Lekker. Damon kreeg altijd de meisjes. Het was best leuk om de illusie te hebben dat je kans zou maken als je het zou proberen. Dat was nu dus ook weg.

Avice liet een vuurbal in haar hand tevoorschijn komen en bracht deze richting Nates gezicht. 'Pas maar op hoor, ik doe het nog echt ook..' grijnsde ze. 'Maar goed, als jij er zo over denkt, dan zie ik er verder geen probleem in.' Ze liet de vuurbal weer verdwijnen. Natuurlijk had ze door dat ze Nate zojuist gefriendzoned had, maar goed, hij had zelf gezegd dat hij alleen seks wilde als het wat betekende en zij had gezegd dat ze dat juist niet wilde, dus dan was er toch sowieso al niets in voor hem.

((HEE volgens mij zijn wij nog de enige actieven. Wat ik zat te denken. We kunnen ook een verhaal schrijven vanuit twee perspectieven. Want dit heeft geen zin als straks de zon helemaal op is enzo :p))

((he, dat klopt. alleen heb ik geen tijd voor een verhaal en reageer ik voornamelijk omdat ik heel even afleiding nodig heb van leren zo nu en dan))

((Hehe lol want dit gaat nooit werken))