Kamer 313 - Vannah en Archibald

Simpele kamer, simpele bedden, lekker ouderwets. Net zoals elke andere kamer.

-kim heb jij een betere beschrijving voor me?-

Personen:
Archibald
Vannah

rest moet kloppen.

((nee die heb ik niet haha ik vind simpel wel goed))

Archie was de trap beklommen en op zoek gegaan naar zijn kamer voor de komende nachten. Hij hoopte eigenlijk dat de kamers net zo luxueus zouden zijn als de rest van het gebouw, maar helaas.. Dat viel redelijk tegen. Maar goed dat Archie snel tevreden was. In elk geval voelden de matrassen wel goed aan! Zie je wel, geen reden tot paniek. Of teleurstelling. Rosie, echter, was niet zo blij met de kalde bedoeling. Ze ging mokkend op een bed zitten en keek Archie met een pruillipje aan. "Het is heus zo slecht nog niet hoor, lieverd. We zullen dicht op elkaar liggen en nooit koud hebben! Denk daar maar eens aan!" Archie ging naast haar op bed zitten en gaf haar een zoentje op de wang. Hij was er zeker van dat de kamer wel goed was hoor.

Vannah zeulde haar koffers naar boven, eindelijk aangekomen stond ze even stil voor de kamer terwijl ze diep adem haalde. Ze liep dan wel hard, maar dit was toch wel een stukje zwaarder. Kamer 313, haar kamer. Vannah schrok even toen ze iemand hoorde praten tegen iemand. Daar was dus al iemand in de kamer en volgens mij had hij/zij gezelschap. Om maar zo nonchalant mogelijk te doen, maakte ze de deur met een klap open. De nonchalantie was er al snel vanaf, dit sloeg helemaal nergens op. Haar mond viel open toen er een kerel voor haar neus stond. Een mannelijk geslacht? NEE, dat kan niet.
"ehh... hoi?"

Archie keek meteen op en lachte zo breed als een breedsmoelkikker zou doen, als die konden lachen natuurlijk. "Ha-lloooo!" Hij sprong op en spreidde zijn armen alsof hij was aangesteld als plaatselijk welkomscomité. "Ik ben Archie, en dat is-" Archie keek even over zijn schouder naar Rosie en besloot toen toch maar te zwijgen. Hij moest beter oefenen op het geheimhouden van zijn kwaaltje. Snel lachte hij weer en deed alsof hij dat helemaal niet aan het zeggen was. "Makkelijk gevonden?"

Vannah keek hem nog eens aan. The fuck...? Wat had die kerel? Vannah glimlachte even, de jongen had zijn ogen nog niet op haar weelderige boezem laten vallen. Oké, misschien viel hij nog mee. "Ja, eigenlijk wel, alleen je koffers meezeulen op een trap... niet zo'n pretje." Ze gooide haar tassen op het overgebleven bed. "Vannah Fortesque, Warmte en Vuur." Vannah stak haar hand uit terwijl ze zichzelf voorstelde.

"Dat voel ik, je straalt hitte uit hoor. Wat leuk, een zonnetje in huis!" Archie nam haar hand aan. "Lucht en vliegen, aangenaam." Hij liet na een fijn kneepje weer los en knikte. "Ja, veel trappen, inderdaad.." Stiekem zag hij er al een beetje tegenop om die elke dag op en af te moeten lopen.

Lucht en vliegen, mhh. Ze knikte even. "Ik ben wel een hete ja," grinnikte ze. Van binnen moest ze lachen om haar eigen grapje. Wat was ze toch ook af en toe een nerdje. "Lucht en vliegen! Dan kun je toch gewoon die trappen afzweven?" Wat een voordeel!

Archie aarzelde even en krabde door zijn warrige haar. "Ja... In theorie wel, maar ik ben niet zo goed in zweven eigenlijk. Mijn defensieve krachten zijn daarentegen wel goed hoor!" Legde hij snel uit. Was zij dan wel zo goed ontwikkeld in haar specialiteit? Ze was in elk geval wel erg warm...

Vannah keek hem knikkend aan. "Maar daarvoor ben je natuurlijk hier!" grijnsde ze, "hier ga je dat allemaal leren, toch?" Zijzelf was ook niet geweldig gespecialiseerd in haar krachten, maar het ging in ieder geval wel al een stuk beter dan, ze eerder had verwacht. Ze mocht Archi wel, hij viel absoluut niet fout bij haar in de smaak.

"Weet je, het is gewoon dat ik zo drúk ben! Ik kan wel zweven, maar als ik één seconde aan iets anders denk, lig ik op m'n bakkes op de grond." Archie haalde even zijn schouders op en lachte. Hij was inderdaad hier om dat allemaal te leren. "Ik moet maar eens uitpakken, anders stel ik dat uit tot het eind van de opleiding, geen grapje.." Mompelde hij terwijl hij zich omdraaide en in zijn koffers begon te rommelen. Hij was in elk geval blij met een warme kamergenote!

Vannah glimlachte. "Misschien moet je dan gaan leren je te concentreren," grapte ze, ook al was het wel heel serieus bedoelt. Ze knikte even. "Ja, ik moet ook nog alles gaan uitpakken, dus zal wel met je mee doen. Anders eindig ik denk ik ook net zoals jij." Ze opende haar koffers. Lappen stof en meetlinten sprongen allereerst uit het koffer. Dat beide koffers tot de nok toe vol hadden gezeten, bleek maar weer toen er vanalles langs lag. Al haar kleren had ze zo netjes opgevouwen, waar nu niks meer van te zien was. "Oeps."

Archie keek over zijn schouder om te reageren op het concentratie gedoe, maar de lappen stof en andere attributen hadden alweer voor afleiding gezorgd. "Woow, wat is dat allemaal? Maak je zelf kleding of zo?" Nieuwsgierig liet hij al een stofje door zijn vingers glijden. Wel handig! Als hij ooit een gaatje had of zo, kon ze het vast weer dichten.

Een beetje wanhopig begon ze maar weer alles bij elkaar te rapen. Ze knikte vervolgens toen ze hem door haar haren heen, aankeek. "Ja, ik ontwerp en maak kleding. Denk dat bijna al mijn kleding wel een verandering hebben ondergaan, tijdens de tijd dat ik ze heb." Ze zuchtte even. "Daarom dat mijn koffer ook zo vol zat, moest vanalles meenemen."

"Leuk toch! Zo weet je helemaal zeker dat je er uniek bijloopt." Archie nam wat spulletjes die op de grond waren gevallen en legde ze terug op het bed. Vervolgens ging hij maar eens verder met het uitpakken van zijn shirts en broeken. Nu waren ze nog netjes opgeplooid door moederlief, maar dat zou al snel veranderen.

Ze knikte. "Dat klopt inderdaad," grijnsde ze. Vannah liet de stofjes maar even voor wat het was en concentreerde zich op haar kledingstukken. verschillende jurkjes, rokjes en andere meisjesachtige kleding kwam voorbij. Wat had ze eigenlijk ook veel meegenomen, en waarschijnlijk zou ze binnenkort ook nog wel meer gaan kopen.
"Archi, mag je trouwens eens als paspop gebruiken? Ik heb namelijk ook wat mannenkleding ontworpen, maar niemand wilde ooit voor me passen." Poeslief keek ze hem aan

Archie nam dat natuurlijk meteen aan als een supercompliment, aangezien hij dan als model zou functionere, en modellen waren knap en cool. Aha!
"Duh, tuurlijk. Ik wil wel het nieuwe gezicht worden van de nieuwe collectie hoor!" Sprak hij als een ware modegoeroe, die hij eigenlijk helemaal niet was.

Vannah moest lachen om de enthousiaste reactie van Archibald. Hij vond het kennelijk helemaal geweldig en dat sprak haar natuurlijk hartstikke aan. "Mooi!" zei ze terwijl ze moest lachen om zijn reactie. Ze zag hem nog net niet in een uitbundige jurk voor lopen, alhoewel ze hem misschien wel nog zover zou kunnen krijgen.

"Maar als je ooit beroemd wordt, moet je mijn naam ook wel een enkele keer noemen hoor. Dat zijn de regels!" Babbelde Archie verder terwijl hij een stapeltje broeken en de kast duwde. "Of misschien kan je een collectie op mij inspireren, dan ben ik je muze!" Oke Archie, dat ging er misschien een beetje over voor de verwijfdheid van vandaag..

Vannah proeste in lachen uit. "Ja, natuurlijk doe ik dat!" grijnsde ze. "En als ik je beter ken, zal ik wel een look creëren die op jou geïnspireerd is. " Dat als ze ooit beroemd zou worden, dit allemaal weer vergeten zou zijn, zou hem vast ontgaan.

"Deal!" Archie bevestigde hun plannen dan maar helemaal. En hij ging er natuurlijk vanuit dat alles erg serieus was ook. "Dus, alles wat je nu aanhebt heb je ook zelf gemaakt? Cool zeg." Hij keek daarbij onbeschaamd naar haar hele outfit.

Vannah bekeek haar outfit even. Ze knikte. "Behalve de kniekousen dan, die heb ik gewoon goedkoop op de kop getikt!" Het rokje, het blouseje en de trui had ze wel zelf gemaakt. Iets waar ze toch wel heel erg trots op was. Het voelde wel een beetje ongemakkelijk dat hij haar even bekeek, maar ze wuifde de woedende gedachte even weg. Hij bedoelde het vast niet fout.

"Mooi hoor!" Archie grinnikte terwijl hij nog eens naar haar benen keek. Ach ja, elk diertje zijn pleziertje he. Hij hield van benen. Rosie had ook mooie benen en altijd rokjes aan. "Ik zal er op moeten letten dat ik geen wind onder je rokje blaas, hihihi!" Als je Archie goed kende, wist je natuurlijk dat hij zoiets nooit deed. Daarom dat hij dit soort grapjes wel kon maken, maar evengoed wist Vannah dat niet?

Vannah keek hem even aan. Ze vroeg zich af of hij dit werkelijk meende. In een klap was haar humeur omgeslagen. "Dat zou ik niet doen nee," waarschuwde ze hem. De kans was groot dat hij haar opmerking als grappig zou aanzien omdat haar toon nogal moeilijk te waarnemen was. Ze draaide haar kop even om, om haar kleding weer uit te pakken en in haar kast te hangen. Ze moest dit even verwerken.

"Nee hè haha! Dan wordt het even heet onder m'n voeten! Maar hey, wie z'n achterwerk verbrandt moet op de blaren zitten, toch?" Opeens kwamen er allerlei toepassende spreekwoorden in Archie naarboven. Wat een lolbroek was hij weer vandaag. Natuurlijk had hij niet door dat Vannah z'n opmerking niet gewaardeerd had. Hij was te druk met lachen om zijn eigen grapjes.

Wat een kutjoch is het nu opeens? Ze keek hem even verward aan. Zichzelf vond hij dus kennelijk heel grappig, maar ze kon ook niet ontkennen dat zijn laatste opmerking wel een beetje grappig was en werd er alleen minder leuk op omdat hijzelf het nog het leukste vond. Ze zei maar even niets, ze moest even wachten tot Archie een beetje bedaard was.