Kamer 313 - Vannah en Archibald

"... Anyway," Sprak Archie, een beetje buiten adem van het lachen. Hij vond het niet zo leuk dat Vannah niet meelachte. Oh well. "Zo schiet ik natuurlijk nooit op met uitpakken." Mompelde hij tegen zichzelf. En in zijn hoofd zat Rosie hem met een fronsje aan te kijken. Die vond het duidelijk niet leuk dat Archie even geen aandacht voor haar had gehad. Wat was ze toch ook leuk met dat fronsje!

Vannah knikte even. "Klopt, en we hebben beide toch nog veel om op te hangen!" Ze was nog steeds niet helemaal blij met de opmerking van Archibald, maar ze besloot om toch maar normaal te doen. Het was wel een heel schooljaar wat ze met hem hier door moest brengen.
"Vertel eens iets meer over jezelf, Archie," vroeg ze terwijl ze nu haar eerste kledingstukken in de kast aan het ophangen was.

"Uuuuhm..." Archie gooide nog een stapeltje shirts in de kast en draaide zich toen naar haar toe. "Ik heet eigen Archibald, maar dat is zo lang weet je? Ik houd van muziek haha, en van de liefde!" Op één of andere manier vond hij dat zelf grappig om te zeggen dus zat hij weer te grinniken. "Ik heb geen broers of zussen, ben helemaal uniek. Oh en ik vind dit hele geheimagentding echt supercool, ik weet alleen niet of ik er zo geschikt voor ben. Maar hey, niemand twijfelt toch aan de mening van de Heerseres, right?! Ik moet alleen wat kalmeren of zo, dat zei m'n vader. En m'n moeder zei ook dat ik moest leren geconcentreerd te zijn, maar er zijn zoveel dingen aan de hand in mijn hoofd, niemand snapt hoe moeilijk dat is, goh!"
Euh tja... Als je Archie uitnodigde om te praten, dan deed hij dat dus ook voluit.

Vannah had niet verwacht dat haar kamergenoot zoveel in een stuk kon vertellen. Hij hield maar niet op en echt volgen deed ze het al niet meer. Ze knikte maar een beetje zodat het leek of ze het allemaal begrijp. "Ja, vast wel joh!" probeerde ze er vrolijk uit te persen. Dat laatste had ze dan een beetje meegekregen. "Je bent volgens mij inderdaad een drukke." Haar hoofd tolde een beetje van de hoeveelheid informatie die hij gaf.

Archie knikte,want hij was uiteraard helemaal akkoord. "Ja, sorry hoor.." Hij wapperde een beetje met zijn handen. "Als het te druk wordt moet je het maar gewoon zeggen, dan zal ik mijn best doen om mijn mond te houden. Tenslotte moeten we wel nog bij elkaar op de kamer leven hè!" Hij grinnikte even en haalde drie paar schoenen uit zijn tas.

Vannah knikte weer even. "Mocht je me echt te veel worden dan zeg ik dat wel eventjes, wees daar maar niet zo bang voor!" Ze glimlachte even ter bevestiging. Het enige wat nog in haar koffer lag was haar ondergoed en zin om dat open en bloot op te pakken voor de neus van de kleine archie had ze niet. Niet dat die kerel het veel zou uitmaken, maar toch. Ze besloot dus maar om haar koffer dicht te doen en bij haar kast neer te leggen. Vervolgens plofte ze weer op haar bed.

"Goed, dan weet ik zeker dat we de beste kamergenoten ooit worden, of zo." Archie gooide enkele paren sokken in de kast, waarvan de helft er weer uit stuiterden. "Dus, Vannah, heb je een vriiiiieeeendje?" Hij vroeg het op een hopeloos kinderlijke manier, maar het had zijn charmes bij Archie.

Vannah keek hem even aan en begon toen te lachen. "Ja, we worden de beste kamergenoten ooit!" grijnsde ze. Daarna keek ze hem aan met een vreemde blik. "Uhm... nee, ik ben vrijgezel! Jij dan? Heb jij een vriendinnetje?" Bijna wilde Vannah vragen of hij niet een 'vriendje' had, want homo zou hij ook nog wel eens kunnen zijn.

"Dat is... Geheim!" Archie deed een beste wenkbrauwwiebel en begon toen te lachen. Natuurlijk vertelde hij niemand over Rosie, dat was privé! En ze zouden toch alleen maar jaloers worden op hun perfecte relatie. "Heb je hier al jongens gezien die je wel leuk vindt?" Vroeg hij verder. Dit soort zaakjes interesseerden hem gewon echt.

"Geheim? Dus niemand mag weten of je een vriendinnetje hebt of niet?" Vannah keek hem fronsend aan. Wat was dit? Vervolgens schudde ze haar hoofd. "Nee, niet echt. En daarbij zijn de meeste toch alleen maar klootzakken die alleen maar naar mijn uiterlijk kijken." Stiekem was ze we; benieuwd geweest of die Archie zulke interesses ook al had. "En jij al wat leuke meisjes gezien, waar je mee wilt daten?" Ze grijnsde even. Ze zag Archie al helemaal voor zich, in een zoet restaurantje helemaal tot zijn oren verliefd op zijn date terwijl hij flink aan het snoepen was aan het lekkere eten.

"Inderdaad! Geheim!" Archie knikte enthousiast. Hij vond het leuk om geheimzinnig te doen over zijn relatiestatus. "Hoezo klootzakken? Je moet gewoon wat dieper kijken dan alleen de buitenkant. De meeste jongens zijn erg zacht vanbinnen!" Hier kwam de goede raad al, oei oei. Eens je erom vroeg, leek het niet meer te stoppen. "En natuurlijk kijken ze eerst naar het uiterlijk, maar dat valt toch ook het eerst op? Je kan het niemand kwalijk nemen hoor. En dan nog, als je een mooi uiterlijk hebt, wat wel het geval is, dan is er toch geen probleem?" Archie keek Vannah tevreden aan. Hij zou haar nog wel aan een vriendje helpen, geen probleem. "Nee, daar houd ik me niet zo mee bezig."

Ze hoorde de hele preek van Archibald aan en zuchtte toen. "Ik kijken naar de binnenkant, maar de meeste jongens komen niet verder dan het einde van mijn borsten." Ze keek een beetje hopeloos voor zich uit. "Walgelijke schepsels gewoon." Dat ze het tegen een jongen had, was haar allang weer ontgaan. "Ze zien mij altijd alleen maar als een object en een domme bimbo." Weer zuchtte ze even diep, haar onzekere gevoel kwam naar boven, maar dit wilde ze absoluut niet laten zien. Dus ze besloot maar op hem in te gaan. "Zijn meisjes niet zo jouw ding?"Hij moest dus homo zijn.

"Dan heb je gewoon nog niet de juiste ontmoet." Vond Archie. Hij kon moeilijk gaan ontkennen dat SOMMIGE jongens nou eenmaal dom deden. Dat was zijn schuld niet. Maar hij vond het niet eerlijk dat het beeld van de normale jongens hier onder moest lijden en dat zou hij dus ook willen voorkomen. "Ik wil je wel helpen met het vinden van een leuke jongen?" Stelde hij enthousiast voor. Dat zou hij echt prachtig vinden!
"Oh jawel hoor, ik vind meisjes heel aardig!"

Vannah keek hem aan. Wilde hij nu serieus haar gaan koppelen? "Ik ben niet echt per se op zoek, Archie. Maar mocht je ooit een leuke jongen tegen komen, mag je hem wel aan me voorstellen." Daar zou hij vast zoet mee zijn. "Oh? Dus je hebt wel een vriendinnetje?" Ze snapte er niets meer van. Meisjes leuk vinden, maar niet op zoek gaan naar leuke meisjes? Hij was dus niet homo, maar... haar hoofde tolde weer, dit kon ze niet volgen.

"Dat noteer ik!" Archie hupste blij op zijn bed. Hij had zijn eerste opdracht binnen, aha! En hij was blij dat het voor Vannah was, want ze was echt aardig. Ze verdiende een vriendje. "Nou... Misschien wel, misschien niet!" Plaagde hij.

Vannah snapte niet waarom hij er zo blij om was, maar ja, hij was er blij mee en dat deed haar wel goed. "Dan zie ik het wel vanzelf komen," grijnsde ze. Het begon haar wel te irriteren dat hij niet wilde zeggen of ie een vriendinnetje had. "Hallo, laat me nu niet zo in ontwetendheid," riep ze bedroefd.

"Maar dat is niet eens interessant om te weten!" Archie gooide zijn lege tas op de grond en ging languit op zijn bed liggen. "Wat dan weer wél interessant is, is het soort jongen waar jij op valt. Als ik iemand moet zoeken, moet ik natuurlijk wel weten naar wat ik op zoek ben. Ik heb al genoteerd dat hij geen klootzak mag zijn die alleen naar het uiterlijk kijkt." Dat zijn opdracht niet was om er één te zoeken, vergat hij weer even.

Vannah keek hem aan. Ze moest hier echt even over nadenken. "Humor is belangrijk, maar ook iemand met een beetje hersens. De specialiteit maakt niet uit, maar hij moet wel met mijn temperament om kunnen gaan. Hij hoeft niet belachelijk knap te zijn, maar hij moet wel een andere haarkleur hebben dan ik." Ze was eigenlijk maar wat aan het vertellen, haar types waren altijd zo anders, dat ze niet echt een goed beeld kon geven.

Archie lette goed op en knikte af en toe even. "Dat zijn niet eens zulke moeilijke eisen, er is nog hoop voor je!" Grinnikte hij. "En maak je geen zorgen over je temperatuur. Hete meisjes vallen in de smaak als het ware." Weer een beetje een onsmakelijk grapje, maar hij bedoelde het goed hoor.

((temperatuur HAHAHHA ))

Ze keek Archibald aan, was hij het nu serieus allemaal aan het opschrijven? DIe kerel was nogal veel van plan. Een beetje verward keek ze hem aan, ze wist niet dat hij echt zoveel opmerkingen had. Een beetje boos keek ze hem aan, maar negeerde die laatste opmerking even. "Oh," zei ze alleen nog even. "Wat ga je nu met mijn eisen doen?"

"In mijn achterhoofd houden en als ik iemand ontmoet die aan je eisen voldoet, zal ik jullie wel een blind date fixen!" Archie knikte enthousiast. Dat ging helemaal goedkomen hier. "Nog een laatste opmerking? Nu is het moment!"

Vannah was echt helemaal verbaasd. "Ehh.... nee, niet echt, ik weet niet..." Pfoeh, ja wat moest ze gaan zeggen, had ze nog opmerkingen? Nee, dit was het wel een beetje wat ze kon verzinnen. "Wat voor types val jij eigenlijk op?" Het was gewoon interesse.

"Johhh, dat doet er helemaal niet toe! Ik ben toch niet op zoek naar iemand." Archie negeerde maar even dat Vannah eigenlijk ook niet op zoek was. Ze moest maar niet zo nieuwsgierig zijn! Alleen hij mocht mensen op deze manier ondervragen, omdat hij nou eenmaal vakkundig was. Juist.

"Aah toe nou, zeg eens wat voor types vind jij leuk?" Wat was die kerel toch vervelend, hij moest gewoon eerlijk tegen haar zijn. Ze vond dit helemaal niet leuk. "Ik ben gewoon benieuwd. Je ondervraagt mij en ik mag dat zelf niet doen?"

Archie keek even opzij, want Rosie zat naast hem op bed. Ze keek hem nog steeds een beetje ontevreden aan. Misschien moest hij dus echt maar even wat liefs over haar zeggen. "Ik houd van lieve meisjes, met blond haar en blauwe ogen. En van meisjes met lieve kleding aan, met strikjes enzo. En meisjes die graag knuffelen en praten."