Strandkant van het meer

Een koude windvlaag blies langs hun natte lichamen (ja, net uit het water, geen fatsoenlijke kleding aan, jwz) en Avice voelde kippenvel over haar hele lichaam. Snel verwarmde ze zichzelf een beetje.

Nate was inderdaad nogal nat, al was zijn haar enigsinds opgedroogd. Hij besloot om zijn shirt maar aan te trekken, zodat het nog iets warmer zou zijn. Hij was waarschijnlijk wel net iets beter bestand tegen koude dan Avice, dus hij had nog niet echt kippenvel, alleen wat koud.

Avice had het ook allang niet meer koud, handig hoor, warmte en vuur, en besloot haar haar met haar handen door te kammen zodat het niet heel lelijk zou zijn de volgende dag. Toen realiseerde ze zich dat ze in haar ondergoed stond en snel griste ze haar jurkje van de grond en trok het aan.

Nate begon te lachen. 'Zo, dus nu wordt het ineens belangrijk om kleren aan te trekken?' vroeg hij. 'Je liep zo voor mij het water uit hoor,' plaagde hij haar. 'Alles wat ik zou willen zien heb ik al kunnen zien.'

Avice draaide zich om en glimlachte liefjes. 'Oh, je hebt mijn ondergoed gezien? Knap hoor, t is toch net een bikini?' antwoordde ze. Dus niet dat ze dit weer zou laten gebeuren. Ze ging nog steeds lief glimlachend door met het doorkammen van haar haar.

((zojuist 2.5 km in een stuk door in net minder dan 20 minuten hardgelopen ))

'Jij maakt er een probleem van door zo snel mogelijk je kleren weer aan te trekken,' zei Nate lachend. Natuurlijk vond hij het wel leuk om een ontbloot gedeelte van Avice te zien, maar ze had gelijk, het was inderdaad net een bikini.

((Goed gedaan zeg, ik hou het nog geen 5 minuten vol))

'Ik wilde jou onschuldige oogjes niet bederven..' grijnsde ze. 'Maar ik vrees dat ik dus gefaald heb..' Ze liep een stukje van het standje af, waar ze in het gras plofte en op haar rug ging liggen, naar de nu helemaal onbewolkte hemel starend. Jeetje wat was dit mooi.

Nate grinnikte. 'Wees maar niet bang, Avice, je bent niet de eerste,' zei hij. Hij volgde Avice naar het gras, waar hij zijn schoenen en sokken in het gras pleurde, maar vooralsnog besloot om zijn broek maar wel aan te trekken, ondanks al het zand wat nog aan zijn benen en voeten gekleefd zat.

'Ooh, dus jij bent er zo een?' vroeg Avice, nog steeds lachend. Natuurlijk was ze niet de eerste; Nate was niet lelijk en hij was 17, 18, 19, zoiets, niet meer dan logisch dus. Maar dat betekende niet dat ze hem niet mocht plagen. 'Dan weet ik niet of ik nog wel met je om durf te gaan hoor.'

'Wat voor een?' vroeg Nate, die geen idee had over wat voor een Avice het nou had. 'En waarom durf je niet meer. Ben ik zo eng? Ben je zo bang dat ik te dicht bij kom dat ik je zo meteen nog aan ga raken?' vroeg Nate, die net zo goed plagerig terug kon doen tegen Avice.

'Scharreltje hier, kusje daar, je weet wel, elke nacht een ander..' legde Avice uit. 'In dat geval spendeer ik de nacht wel alleen onder de sterren. En ik ben inderdaad heel bang van je hoor.'

'Tsk,' zei Nate. 'Zo ben ik heus niet,' zei hij. Hij keek haar aan met gefronste wenkbrauwen. 'Maar als je nou niet oppast, dan kom ik dadelijk dichterbij, en dan pak ik je zomaar even vast. Zo eng ben ik dus. Ik kom heel dichtbij,' zei hij, en hij kroop op handen en voeten naar haar toe, en hij keek daar nogal uitdagend bij. 'Pas op, dadelijk raak ik je aan. Eng, heh, eng??'

'Oh nee? Bewijs dat maar dan.' Nu de maan scheen, kon Avice veel meer zien en moest dus heel erg lachen door zijn gezichtsuitdrukking. 'En dat durf je niet,' lachte ze verder. 'Maar met zo'n gezicht ben je inderdaad eng..'

Nate moest lachen. Toen draaide hij zich om en liet zich op zijn rug vallen, met zijn armen onder zijn hoofd. 'Het is niet dat ik het niet durf,' zei hij. 'Het is gewoon dat ik het niet doe. Niet dat ik gay ben, ofzo,' zei hij, voordat Avice iets raars ging denken. 'Maar ik ken je gewoon pas 1 dag enzo. Ik vind dat soort dingen raar en onfatsoenlijk. Ik heb geleerd dat wij uit Bumi zoiets niet doen.'

Avice moest nog steeds lachen. 'Ah, dus je wílt het wel, alleen kun je je goed beheersen. En je hebt gelijk, het is een beetje onfatsoenlijk.'

Nate begon te lachen. 'Je hebt me door. Wat ga je nu met me doen, me berechten?' zei hij grappend.

'Op ieder ander moment zou ik je uitdagen, kijken hoe ver ik zou kunnen gaan totdat je breekt, maar vandaag niet. Ik ben een beetje moe.' Avice haalde haar schouders op en staarde weer naar de hemel boven hen. Dus niet dat ze hier überhaupt nog ooit zou slapen, behalve misschien als het regende of bewolkt was.

Nate zei niets. Hij dacht na over wat Avice had gezegd en hoe lang het zou duren voordat hij zou breken. Waarschijnlijk niet zo heel erg lang, want hoewel hij dan van Bumi kwam, hij was en bleef een jongen en als meisjes zich letterlijk zouden aanbieden, dan hoefde hij er waarschijnlijk niet zo lang over na te denken. Tenzij ze erg lelijk was of dronken, maar Avice was op dat moment niet echt iets van die twee. Nate zei nog altijd niets en staarde naar de hemel.

Toen Nate verder niet reageerde, besloot Avice ook niets meer te zeggen. De stilte van de nacht werd nu alleen nog door een huilende (eh, weet niet of dat goed is maarja) uil verstoord, ergens ver in de verte, en de wind die door de wilgen langs het meer waaide.

'Als je me zou uitdagen, zou dat niet lang duren,' zei Nate uiteindelijk. 'Maar ik denk dat dat zo'n beetje geld voor alle jongens. Als je zin hebt in seks, kun je daar gewoon om vragen. Echt geen jongen die daarover zou twijfelen om nee te zeggen. Zo zijn jongens. Behalve als je niet toerekeningsvatbaar was zou ik je stoppen, denk ik,' zei hij. 'Maar ik zou nooit nu beginnen met je te verleiden. Het is gewoon nogal raar. Ik ken je pas net. Ik snap ook niet dat sommige jongens dat doen. Gewoon iemand randoms proberen te versieren. Randdebielen. Daar zit niets in.'

Avice moest hard lachen. 'Dus als ik me nu helemaal uit zou kleden en me tegen je aan zou duwen en in je oor zou fluisteren dat ik je wil, maar stomdronken ben, dan zou je dat afslaan?' Maar Nate had gelijk. Als ze ergens zin in had gehad, dan had ze het gekregen, zonder veel moeite hoeven doen.

'Nou uh, waarschijnlijk als ik zelf stomdronken was, dan weer niet,' verduidelijkte Nate zijn perspectief. 'Maar als ik, zoals ik nu ben, dus nuchter, je dan zo was tegen gekomen, dan had ik waarschijnlijk mijn hoofd geschud en gezegd dat je moest wachten totdat je nuchter was, zodat je geen stomme dingen zou doen.'

'Dan kroon ik je bij deze tot de grootste gentleman die ik ken,' beaamde Avice, die dat dan weer niet gewend was. Ze plukte wat gras en legde het op zijn hoofd. 'Zo, bij deze dus.'

Nate moest nu echt het hardst lachen tot nu toe. 'Waar is mijn kroon dan?' vroeg hij. Hij keek in het rond, maar nergens te vinden dan natuurlijk. 'Maar goed, je wilt dus zeggen dat als er een nuchtere jongen was en een dronken meisje, en dat dronken meisje bood zich aan, dat hij dan áltijd het meisje zou doen? Ik bedoel, ik ken klootzakken, maar volgens mij zijn niet alle jongens zo.'

'Hm, in mijn kringen in ieder geval wel als ik heel dronken zou zijn. Weet niet of ze het met andere meisjes ook zouden doen, maar zo speciaal ben ik toch ook weer niet..' Jawel, ze was wel speciaal, de dochter van de man die er voor kon zorgen dat je je laatste adem had gehaald als je zijn lieve onschuldige dochtertje ook maar een vinger kwaad deed..