Strandkant van het meer

'Ho, pas op, dadelijk zwem je nog tegen me aan,' zei Nate, die Avice op tijd probeerde te stoppen. 'Maarruh, hoezo zou je niet durven, naakt voor Damon? Is Damon soms te eng voor je?'

'Oh, sorry,' excuseerde Avice, die nog harder moest lachen door die vraag. Ze wist even niet wat ze moest antwoorden, maar gelukkig kwam op dat moment de praktisch volle maan achter de wolken vandaan. Met open mond staarde ze er naar. 'Oh..'

Nate zag even niet wat Avice bedoelde, maar draaide zich toen in de richting waar Avice keek, en zag de volle maan. Hij moest glimlachen. Dit was zo'n moment waarop hij vond dat je niet zoveel hoefde te zeggen, maar alleen stil hoefde te kijken en te genieten.

En toen er nog sterren verschenen, had Avice het helemaal niet meer. Dit was eigenlijk de eerste keer dat ze dit zo zag, natuurlijk kende ze de foto's, maar dat was niet echt. Dit wel. Ze werd er stil van en bleef een beetje in het water drijven, haar gezicht op de hemel boven hen gericht, starend.

Nate moest glimlachen van de sterren en hij keek stiekem even naar Avice. Toen zij zo overdonderd stond te kijken, vond hij het eigenlijk nog leuker. Hij had al redelijk vaak sterren gezien, omdat die in Bumi op de open plekken gewoon te zien waren. Voor haar scheen het een hele ervaring te zijn.

In bijna alle andere gevallen was Avice boos, beledigd, geweest dat ze dit in Pao niet hadden (ze is nu eenmaal een verwende snol die altijd alles krijgt wat ze wilt), maar ze was nu zo onder de indruk dat ze geen fatsoenlijk woord uit wist te brengen. 'Mooi,' was dus ook het enige wat uit haar half openstaande mond kwam.

Nate knikte. 'Je hebt gelijk. Dit is een van mijn favoriete dingen om naar te kijken,' verzuchtte Nate. 'Ooit wil ik ook nog een keer buiten slapen. Zonder spullen. Gewoon in het gras. Maar dan wel in Bumi, daar is het lekker vertrouwd. Ik heb een heel mooi plekje. Ooit ga ik dat nog eens doen,' zei hij.

Avice keek hem bedenkelijk aan. 'We kunnen nu hier buiten slapen? Geen mens die er last van heeft.' Ze zou zich zo op het gras hier nestelen, slapen zou ze toch niet doen, want ze wilde heel de nacht naar de sterren kijken. Ze mocht dan enorm verwend zijn en helemaal niet van de anti-luxe van buiten slapen houden, nu had ze het er voor over. Ze zou de volgende dag wel een massagetent opzoeken ofzo. En een mani/pedicure. En dergelijke.

'Is het niet nogal koud?' vroeg Nate. 'Ik bedoel, we zijn dadelijk als we uit het water komen helemaal nat enzo,' Hij keek nogal bedenkelijk. Al was het wel verleidelijk, want de sterren waren erg mooi en het was erg leuk om naar te kijken.

Avice haalde haar schouders op. 'Ik heb het nooit koud, ik kan mezelf opwarmen.' Ze kon zich helemaal niet voorstellen dat het buiten koud zou zijn, dat was ze ook niet gewend. 'Kom Nate, doe eens gek, hou mij gezelschap terwijl ik vannacht hier blijf om naar de sterren te staren.'

'Oke, is goed, maar misschien moet ik wel een deken of wat gaan halen, want ik kan mezelf niet echt warm houden,' zei Nate nogal dommig. Het kwam wel in hem op dat hij Avice kon vragen om hem warm te houden, maar dat leek hem nogal stom eigenlijk. Hij kon er wel een grapje van maken. 'Tenzij jij me warm houd natuurlijk,' zei hij daarom op zo'n grappende insinuerende toon die eigenlijk aangaf dat het niet zo serieus was.

'Is goed,' antwoordde Avice, zonder helemaal door te hebben waar ze in toestemde, omdat ze alweer te veel afgeleid was door de maan en sterren. Ze bond haar haar in een staart, uit haar gezicht en dobberde nog wat rond.

Nate begon te lachen. 'Meen je dat nou?' vroeg hij.

Avice zag het probleem ook niet zo erg en haalde haar schouders op. 'Ja, waarom niet?' fluisterde ze zachtjes. De hele nachtstilte en de maan en de imposantie ervan hadden haar laten fluisteren, zonder dat ze het zelf doorhad.

'Waarom fluister je?' fluisterde Nate terug, die zich afvroeg of er misschien iets was, omdat Avice ineens begon te fluisteren en hij vroeg zich af of hij dat misschien niet beter ook kon doen. Hij keek een beetje in het rond en besloot toen dat het veilig was en keek toen weer naar boven, naar de oh zo mooie sterren aan de hemel. 'Zoiets zou ik willen kunnen tekenen,' zei hij. 'Maar dan echt goed.'

'Fluisterde ik?' vroeg Avice, die het dus zelf niet in de gaten had gehad, verbaasd. 'Dan moet je je tekenblok weer gaan halen, kun je heel de nacht tekenen.' Ze kreeg het toch een beetje koud nu. 'Kom, laten we een stukje zwemmen.'

Nate knikte. 'Misschien ga ik zo mijn tekenblok weer halen,' beaamde hij. Hij was een beetje slaperig geworden, dus hij besloot om maar meteen een duik in het water te nemen. Hij was meteen weer wakker. Terwijl hij nog onder water was besloot hij om de benen van Avice te pakken en haar zo onderuit te trekken. Dat leek hem nogal grappig.

Een schelle gil sneed door de bijna onaardse stilte die er had geheerst. Avice had er van opgekeken, als ze niet ineens onderwater werd getrokken en half stikte in het water. Ze trapte met haar benen om ze los te krijgen, maar dat was niet erg succesvol aangezien Nate veel sterker was dan zij en dus werd ze alsnog onderwater getrokken.

Nate besloot daarna dat het wel genoeg was geweest en hij tilde Avice als een soort van prins uit het water. Hij moest er best om lachen. 'Daar had ik je mooi,' zei hij nogal droog.

Avice vond het helemaal niet grappig en zodra ze meerbodem onder haar voeten voelde liep ze het water uit het strandje op, even vergetend dat ze natuurlijk in ondergoed liep. 'Dát was niet grappig!' riep ze boos.

Nate liep haar achterna. 'Oh, weet je het zeker?' vroeg hij. 'Niet eens een heel klein beetje?' Nate probeerde de liefste oogjes op te zetten die hij maar had.

'Nee,' zei Avice vastberaden, met haar armen over elkaar geslagen en een strenge blik op haar gezicht. 'Nu moet je jezelf maar warm houden vannacht.'

'Niet eens een heel, heel klein beetje? vroeg Nate, die vlak achter Avice aan kwam, eigenlijk nogal dicht in haar personal space.

'Nee,' herhaalde Avice streng, al vond ze het helemaal niet zo heel erg. Nate had haar geplaagd, nu kon ie het terug krijgen.

'Oke,' zei Nate, en hij draaide zijn rug naar Avice toe. hij was benieuwd hoe Avice daarop zou reageren. Hij haalde zijn schouders op. Wat kon hem die Avice ook schelen.