De (verboden) drankkelder

In de kelder van Magic High school heeft onze conciërge Devon een drankverzameling uitgestald. Natuurlijk drinken de studenten daar graag mee. Devon stelt dit niet zo op prijs dus wie de drankkelder betreed moet voorzichtig doen.... Drink dus niet te veel

DE DEUR ZIT OP SLOT DUS JE KUNT ER NIET MEER IN OF UIT.

Kuna sloop de kelder trap af. Ze mocht hier niet zijn, dat wist ze zelf ook wel maar na het incident in de Rozentuin moest ze een borrel hebben.

Kira had gehoord van een drankkelder. Ze wilde natuurlijk gaan kijken - ook al hield ze niet zo van alcohol, ze hield wel van het effect. Het enige wat haar weerhield was Devon. Hij leek haar heel streng en eng. Aan de andere kant was Kira natuurlijk altijd in voor een avontuurtje en geen Devon die haar schrik zou aanjagen om het níet te doen. Dus, haar beslissing was gemaakt. Kira zou naar de drankkelder sluipen, en dan het liefst als het al wat donkerder was. Dat maakte alles een stukje enger. Ze sloop de trap af en botste op een gedaante. "IEP!" gilde ze hoog.

Ren liep door de gangen met haar handen in de zakken van haar hoodie. De eerste dag was goed om een indruk te maken, oh wat had ze gelachen om die kneusjes die over hun veel te grote koffers vielen. Haha, leedvermaak. Toen viel haar oog op een deur. Nieuwschierig opende ze de deur en zag dat er al twee mensen voor haar de trap af waren gegaan. Ren trok vragend haar wenkbrouw op toen ze een hoge gil hoorde. Ze duwde tegen het lichtknopje naast de deur. Was dit soms een grap? Gratis drank? 'Geweldig.' mompelde ze in zichzelf.

Thim wandelde weer eens random door de school toen hij plots zijn kamergenoot opmerkte. Hij vroeg zich af wat die sluwe bitch van plan was en besloot haar te volgen. Hij zag dat ze naar de kelders ging en een pad in sloeg waar je niet eens mocht komen... wat zou hier zijn? Toen hij zag dat ze tegen iemand opbotste bleef hij om de hoek staan kijken. Hij had nog even geen zin in een confrontatie met haar en vroeg zich bovendien af wat ze aan het doen was.

'Shhht!' Was het eerste wat in Kuna opkwam en zodra ze het wist liet ze het geluid uit haar mond ontsnappen. 'Devon mag niet weten dat we hier zitten!' En Kuna keek het meisje aan. Even was ze trots op zichzelf. Ze had zomaar iemand als het ware gecommandeerd.

Vannah's nieuwsgierigheid was haar de baas geworden en ze was uiteindelijk maar op onderzoek uitgegaan. Veel vrienden had ze helaas nog niet gemaakt en Dani was ook nergens te vinden. Ze wilde dus naar plekjes opzoek die wel eens interessant konden worden, zo kwam ze dus uit bij de drankkelder.
Vannah schrok van een plotseling gegil dat een stukje voor haar uit kwam, toen ze dichterbij kwam, zag ze dat er twee meisjes voor de enorme deur stonden. "Ehm..." begon ze een beetje aarzelend, want ze had geen idee waar ze was. Pas toen ze de kelder beter bekeek zag ze de vondst die ze hadden gevonden. "Wauw... drank!" Een glimlach verscheen op haar gezicht.

Kira sloeg automatisch haar hand voor haar mond. "Sorry!" fluisterde ze zachtjes, niet wetend tegen wie ze aan het praten was. Plots schoot het licht aan en kreeg Kira een bruinharig meisje met groene ogen voor haar te zien. Ze draaide haar hoofd om te kijken wie het licht aan had gestoken en zag een rozeharig meisje. Ze dacht eerst dat ze hier alleen zou zijn, maar dat er zoveel volk te bespeuren was, had ze helemaal niet verwacht. "Is dit een populaire plek?" vroeg ze verbaasd, maar zacht. Even later kwam er nog een roodharig meisje - die zo te zien verlekkerd was op alcohol - en uit de deuropening zag ze een klein plukje blauw haar uitsteken. Die jongen! Grmmbbl.

Kuna vloekte zachtjes. Ze wou even alleen zijn met een drankje, was het zo moeilijk? 'Blijkbaar wel..' Beantwoorde ze de vraag van het meisje die haar geschrokken aankeek. Ze leek wel aardig, beter dan die Thim of andere populaire kinderen. Kuna nam plaats op een krat met lege flessen en staarde naar de mensen.

Toen Ren het licht aan had gedaan zag ze voor zich de oorzaak van de gil. Een meisje met witte lokken en tegenover haar stond nog een persoon. Andere geluiden zorgden er voor dat ze zich had omgedraaid. Nog meer mensen liepen de drankkelder in. 'Zo te zien is deze plek inderdaad populair.' Antwoordde ze op haar vraag en liep verder de trap af. 'Nooit verwacht dat ik iets als dit zou ontdekken in zo'n gebouw.' Met een scheve grijns trok Ren de deur van de koelkast in de hoek open en nam er een blikje uit. 'Nog meer geïntresseerden?' Vroeg ze met een tweede exemplaar in haar hand.

Nu het steeds drukker werd bij de kelder besloot Thim ten tonele te verschijnen. Hij kon zijn idiote kamergenoot nu wel negeren en hij was dodelijk nieuwsgierig naar waar iedereen zo verheugd over leek. Toen hij zag dat het een DRANKKELDER was werd hij meteen een stuk vrolijker. Zijn blik schoot naar Kira. Misschien kon hij haar zo dronken voeren dat ze zich voor de hele groep voor schut zou zetten, dat leek hem wel wat. Hij liep de drankkelder binnen. 'Zo, gaan we hier een feestje bouwen?' vroeg hij met zijn luide stem. Dat ze moesten oppassen voor eventueel gezag, daar dacht hij niet eens aan.

Een rilling ging over Vannah's rug heen toen ze een jongensstem hoorde. Met een ruk draaide ze zich om en zag ze naar een blauwharige kerel, die net zo blij was om de drank te zien als zij. Een meisje nam plaats op een lege krat en ook Vannah besloot een krat als stoel te grebruiken, dat kon best. Ze pakte een fles wijn die het dichtste bij haar in de buurt stond. Ze opende fles met gemak en zette deze vervolgens even tegen haar mond. "Nee, dankje," reageerde ze op het meisje dat vroeg of ze wat te drinken wilden. "Ik ben voorzien."

En ja hoor, die Thim verschijnt met al zijn luidruchtigheid op het toneel. Een paar seconde geleden was ze nog alleen en nu is dit opeens dé hangplek?
Kuna had een hekel aan 'die populaire kinderen' ze vonden zichzelf altijd beter en knapper, iedereen kende in no-time hun naam en vergaten het niet meer.
Ze trok een oude fles uit een van de kasten en dronk er zo uit. Zo, ze had haar punt gemaakt

Na wat over de gangen op de bovenste verdiepingen gezworven te hebben besloot ze nu de bodem van het kasteel eens te gaan onderzoeken. Nadat ze de wenteltrap in de kern helemaal naar beneden was gelopen, ze werd er bijna duizelig van, hoorde ze al geroezemoes komen uit een deur. Blijkbaar was het niet de bedoeling dat de aanwezigen ontdekt zouden worden want het gepraat werd al snel geminderd. Neomy ging de deur binnen en stapte geluidloos de trap naar beneden totdat ze schaduwen zag. Ze meende de stemmen te herkennen maar hield haar afwachtende houding toch maar even aan.

Kira keek de jongen met een koppige blik aan. Normaal gezien deed ze nooit kinderachtig, maar in zijn omstandigheden moest dat wel. Volwassen praten met hem was immers niet mogelijk. Er stroomden nog meer mensen toe. "Sluit de deur even!" zei ze tegen niemand. Ze liep zelf terug af de trap en nam plaats op een stapel houten planken. Er stonden houten vitrines en er lagen wijnflessen in. Goede wijnflessen, van minstens 10 jaar oud. "Jammie." mompelde ze zacht en nam één van de flessen in haar handen. "Iemand ervaring?" vroeg ze in het rond, terwijl ze wees naar de kurk op de fles. In zoiets was ze echt een kluns.

Barry, zo onschuldig als hij was, was nooit een heilige geweest, maar kon hij veel weten waar hij nu weer was belandt? Het enige wat de jongen deed, was zich afvragen waarom er gepraat te horen was in één van de kelders. Zo onschuldig hij maar zijn kon, bereidde hij zich voor op een smoesje van "Ik ben verdwaald!" dat enkel werkte bij schattige mensen waartoe hij niet behoorde. Jammer dan. Hoe dan ook. Hij ging de trap af, zag de verschillende flessen en vrolijke gezichtjes. Naïef was hij, maar nu niet zó onwetend. Misschien zou je 'm liever zo hebben gezien, maar helaas was dat niet het geval.

Zonder iets te zeggen nam ze de wijn over van het meisje en ontdeed het van de kurk. En zo stil ze de fles had afgepakt gaf ze hem ook weer terug.
Ja, ze had ervaring. Kuna heeft een slechte tijd gehad. Toen haar moeder stierf werd ze in de wereld van verslavingen gezogen. Ze rookte en dronk alsof haar leefde ervan hing. Even kneep ze in de medaillon in haar broekzak die ze voor haar moeders dood had gekregen van haar. Roken deed ze niet meer, maar een drankje kon ze niet laten staan. Ze had ook haar problemen.

Ren haalde haar schouders op en zette het andere blikje terug. Met een tevreden zucht nam ze plaats op het krat naast aan onbekend meisje en opende haar drankje. Tevreden nam ze een slok en gluurde vanuit haar ooghoeken naar de blauwharige jongen die alle aandacht naar zich trok. Het meisje met het witte haar wees naar de kurk van de wijnfles in haar handen en vroeg om hulp. 'Misschien mr. showoff daar? Hij ziet er naar uit alsof hij het feestje op gang wil brengen.' Zei ze met een scheve glimlach.

"Bedankt!" riep Kira uit naar het meisje. "Hoe heet je?" vroeg ze onschuldig. Ze vond het ongelofelijk irritant als ze aan het praten was met iemand, maar als ze zijn of haar naam niet wist. Daar had ze echt een bloedhekel aan. Ze nam de fles terug over en zette de tuit op haar lippen, waarna er een teug wijn binnenstroomde. Een heerlijk gevoel gleed door Kira's keel en ze haalde de fles weer omlaag. Bier was niks voor haar, maar wijn vond ze dan wel weer lekker. Ondanks dat ze 15 was, had ze in Namida genoeg oudere vrienden die haar altijd wel hielpen. Niet dat het goede vrienden waren, integendeel. Ze proestte het uit bij de opmerking van rozehoofd. "Een kinderfeestje dan." zei ze schaterend.

Thim merkte de jongen vrijwel meteen op. Hij was zo omringd door meisjes dat hij er helemaal panisch van werd. Dat er toch nog wat mannelijk gezelschap bestond op deze school vond hij geweldig en hij sprong overeind. 'Héey man!' riep hij vrolijk naar Barry. Niet dat hij hem kende, maar dat maakte hem niks uit. Hij sloeg zijn arm speels om hem heen en boxte zijn vuist tegen de slappe hand van het jongetje. 'Fijn om eens een broeder te zien in deze vrouwenzee. Wil je wat drinken?' vroeg hij. Zonder op antwoord te wachten greep hij twee blikjes bier uit een rek en duwde hij er eentje in de handen van het jongetje. Het kon hem niks schelen hoe oud hij was. Als hij een echte man was, dan kon hij het wel aan. Zijn blik gleed even naar Kira, die niet eens een wijnfles kon open maken. Dat werd nog wat.

'Kuna' Zei ze zonder op te kijken van haar fles. Toen nam ze een besluit, ze kon zich beter in het gesprek mengen dan alleen op een kratje een hele fles whiskey leeg te zitten drinken. 'En jij?' voegde ze aan toe.
Toen viel haar blik op Thim die weer aandachtstrekkerig naar de andere jongen ging. Wat een aansteller. Ze ergerde zich dood aan hem.

Toen Neomy zag dat er beneden niets dan lol gaande was liep ze naar beneden en ging ze naast een willekeurig persoon zitten. Toen er een fles wijn langskwam nam ze een slok en gaf hem weer door.

Vannah nam rustig een paar slokken van haar wijn. Ze wilde eigenlijk vragen aan iedereen hoe ze heette, maar iedereen leek elkaar al te kennen. Voor het eerst hield de normaal gesproken aanwezige en uitbundige Vannah haar mond. Ze keek even rond, iedereen zat te smullen van de drank, ze leken allemaal wel een stel alcoholisten bij elkaar. "Welkom de anonieme alcoholisten," grijnsde ze.

Kira knikte naar Kuna. "Ik ben Kira." Kuna en Kira. Leek wel leuk. Ze volgde hoe Kuna naar de jongen keek, met dezelfde blik als Kira altijd naar hem keek. Ze kon het niet laten om een grijns op haar gezicht te toveren en ze opende haar mond. "Vind je hem ook de tofste persoon ter wereld?" vroeg ze haar sarcastisch en ze zette de fles weer aan haar mond. Kira werd niet snel dronken, maar ze moest wel oppassen want àls ze dronken werd, dan was het geen mooi zicht.

Barry pakte het blikje bier dan maar aan. Inderdaad. Het vrouwelijk geslacht was wonderwel zeer aanwezig. Of hij dat moest toejuichen of juist moest afkeuren, wist hij niet, maar hij begreep wel dat die jongen het afkeurde. Jippie jee. Geen flauw idee wat hij nu in feite moest doen. Erop wijzen dat hij wettelijk zeker geen bier mocht drinken of gewoon drinken? In feite overwoog hij het een fractie van een seconde het eerste te doen, maar opende hij het blikje bier toch. Het zou invloed hebben op zijn hersenen hebben als hij nu ging comazuipen, maar wie zei dat hij dat ging doen? Natuurlijk, de kans zat erin. Maar toch.

Kuna lachte, het was de eerste keer deze dag dat ze écht lachte. 'Natuurlijk, vooral hoe hij zo ''subtiel'' de aandacht probeert te krijgen' Zei ze terug en rolde lachend met haar ogen.