De (verboden) drankkelder

Kira had zich een tijdje stil gehouden en had dan ook alles gevolgd. Joey en Thim die een theepartijtje hielden, Neomy die zich sterk hield, en de rest die er zoals Kira maar wat bij zaten te wezen. Devon was blijkbaar lichtelijk agressief en Kira genoot er dan ook zichtbaar van.

Oh, het speet hem zeker. Dat hij Devon teleurstelde. Wat jammer toch! Trouwens, dat had hij sowieso. Niet dat het hem enigszins speet. Sowieso, nu hij dat drankje toch innemen moest, voelde hij zich ietwat overmoedig. Wat maakte het uit? Hij moest toch. Dus pakte hij het flesje maar. Pakte er een slok van. Hij pakte een ander willekeurig flesje, dat toevallig dicht bij hem stond. Hij draaide het en liet zich daarna slechts in met het leegdrinken van het flesje. De eerste slok had al impact op hem. Waarschijnlijk omdat hij alcohol niet echt gewend was. Eerst werd hij draaierig, maar daarna was hij vreemd helder. Alsof alle gedachten weggingen. Hey, waar waren al die mensen naartoe? Waarom zaten er plots allemaal dieren in hun plaats. Voor anderen zou hij er glazig uitzien, ietwat verward. Maar zo voelde hij zich niet. Totaal niet. Hij voelde zich zelfs verrassend helder. Hij keek belangstellend naar die vreemde dieren. Hij zei niets. Dat kon hij ook niet. Zijn tong leek verdoofd te zijn. Stiekem was zijn tong ook verdoofd, maar hij zwol niet op. Omdat hij zo bezig was, zag hij niet bij wie het flesje stopte. Het flesje stopte bij Thim. Nu ja, in zijn ogen stopte het flesje, getransformeerd in een piratenboot, bij een koe met drie uiers en geel-zwart gevlekt.

Het flesje stopte bij die irritante Thim. Net goed. Hij doet altijd zo macho en dit was zijn idee dus laat maar is zien wat hij kan. Aandachtig keek Kuna naar Tim en glimlachte.

Thim staarde naar de fles voor zijn neus. Verdomme, waarom was hij niet een ronde eerder als slachtoffer gevallen? Dan had hij het antwoord tenminste geweten. Hij wist nu bijna 100% zeker dat hij het antwoord sowieso fout zou hebben. De gifgroene stof die in het flesje zat zag er ook niet erg uitnodigend uit. Hij slikte en keek naar Devon, wachtend op zijn vraag. Joey vergat hij voor nu even. Daar dealde hij later wel mee, als hij door zijn flesje heen was.

Devon grijnsde breed. Hij vond die Thim maar vervelend. Die luisterde absoluut niet naar hem. Bovendien kende hij dit groene flesje wel. Het was één van de ergste flesjes die ertussen zat. Als je dit opdronk, werd je karakter plots totaal tegenovergesteld van wat je normaal gesproken was. Dat werd nog mooi, met die rare Thim.
'Wie is de minister president van het continent Ameroga op Zanos?' vroeg hij. Thim zag er niet uit als iemand die zich bezig hield met een onbelangrijke planeet als Zanos. Hij had hem mooi in de val gelokt.

Dit wist Thim niet. Dat stond vast. Thim leek tenminste niet zo iemand die geïnteresseerd was in dit soort zaken. Kuna keek naar het flesje met de groene massa, het zag er druiperig en vies uit. Al had ze een bloedhekel aan Thim, ze kreeg medelijden.

Neomy wachtte vol spanning af. Een aantal mensen hadden al iets gedronken en begonnen hier en daar raar om zich heen te kijken. Ze wilde hen vragen hoe ze zich voelden, gewoon uit nieuwsgierigheid, maar ze wilde zeker nu niet de aandacht op zich vestigen. Ze was erg benieuwd of Thim de vraag zou weten, het flesje zag er niet echt gezond uit...

Joey klopt even bemoedigend op Thims schouders toen het flesje naar de blauwharige jongen wees, maar een grijns verscheen al vlug op zijn gezicht. Hij vond dit wel een leuk spelletje. Alleen het wachten was vervelend, dus besloot hij zijn plannetje maar alleen voort te zetten. Had hij tenminste iets te doen. 'Pssht,' fluisterde hij naar een dikke spin iets verderop. Niet dat anderen hem zouden verstaan of überhaupt fatsoenlijk zouden kunnen horen. De spin leek echter al meteen te reageren. Dierenspraak was het deel van specialiteit dat hij het meeste geoefend was, al kon hij alleen nog maar met kleine beestjes praten. 'Kun jij me niet wat plezier bezorgen door haar eens flink laten schrikken?' vervolgde hij, terwijl hij een keer naar Kira knikte. 'Ik beloof je dat je niks overkomt, dan red ik je wel,' voegde hij er nog aan toe. De spin hoefde echter niet te twijfelen, die had zich waarschijnlijk al die tijd kapot verveeld en begon al snel richting het meisje heen te kruipen. Hahahaha, hij kon niet wachten om haar reactie te zien.

Thim slaakte een verslagen zucht. Hij wist amper dat Zanos bestond, laat staan dat hij de minister president van continent blablabla wist. 'Geen flauw idee,' antwoordde hij geïrriteerd. Hij pakte het flesje en zette het meteen aan zijn mond. Het was beter dat hij hier zo snel mogelijk vanaf was. Heel even werd de hele ruimte wazig toen hij alles had opgedronken. Toen leek het plots of hij in een vage droom beland was. Hij keek om zich heen. Wauw, wat waren alle meisjes in deze ruimte eigenlijk prachtig! Dat het hem niet eerder opgevallen was... Hij richtte zich tot Vannah, die naast hem zat. 'Hey schoonheid, heb je zin om straks een nachtwandelingetje met me te maken?' vroeg hij daarna met een zwaar overdreven knipoog. Het groene lichtgevende spul droop langs zijn kin naar beneden, maar hij had het niet eens door. Hij pakte een flesje en tolde het wat rond, tot het met zijn uiteinde bij Neomy terecht kwam. Hij lette echter absoluut niet op en was volledig op Vannah gefixeerd. Wauw, wat een prachtkind.

Kira grijnsde toen het flesje Thim's kant op wees. Haar tanden ontblootten zich al helemaal toen het de moeilijkste vraag was die hier waarschijnlijk maar gesteld ging worden. Thim zou het niet weten, dat wist Kira wel zeker. Thim leek dom, hah. Ze was zo geconcentreerd aan het luisteren, toen ze iets voelde kietelen aan haar been. Een kleine, zwarte bol glipte geniepig over Kira's huid. "Well, hallo daar kleintje." fluisterde ze zachtjes, alsof ze tegen een baby aan het praten was. Normaal gezien zou Kira gezeurd hebben om zo'n vies beest weg te halen, maar door de drank deed Kira alles wat ze normaal niet zou doen. Het verbaasde haar dan ook immens toen Thim plots lief deed tegen een meisje en ze kon het niet laten om te schaterlachen.

Wat deed Thim nou? Hij focuste zich helemaal op dat roodharige kind. Kuna mocht dat kind niet maar ze mocht Thim ook niet dus het zou vast een perfect koppel vormen. Weer rolde ze met haar ogen, de drank die ze op had voordat Devon het feestje verstoorde schoot haar nu pas echt naar haar hoofd.
De stille onzekere Kuna was weggewaaid. 'Neem een kamer ofzo...' Zei ze met een scherpe tong. Ze schrok zelf van haar opmerking maar het voelde goed.

Barry hoorde een vreemd gepiep en allemaal vreemde beestjes die elkaar aanstaarden. De een was een rode kip met roze stippeltjes, de ander was een zebra, maar dan in het blauw en rood. Het was heel erg grappig. Hij giechelde zachtjes. En als ze hun mond opendeden, klonk er zo'n gek gepiep. Dat in de hoogte en de laagte ging. En nu, nu was er ruis. Het was best grappig. Barry kon zich niet meer indenken dat hij hier tegenop had gezien. Dit was toch leuk? Trouwens, wat deden die beestjes nu? Oh nee, ze deden niets. Barry hoorde steeds minder. Maar dat had hij niet echt door. In feite had hij door de hallucinaties geen flauw idee wat er aan de hand was. Hij had niet door dat het mengsel zowel zijn tong als oren verlamden. Zodoende werd ook zijn reukvermogen minder. Jippie jee.

Neomy schrok zich rot toen het flesje bij haar terecht kwam, ze had geen kennis van drankjes dus wist ook niet wat er in dit rare felblauwe goedje zat. Ze kon net zo goed het flesje meteen pakken, maar besloot toch de vraag af te wachten. En wat was Thim in hemelsnaam aan het doen?

Joey keek Thim nogal vreemd aan toen deze opeens heel veel interesse in zijn buurvrouw leek te tonen, maar hij linkte deze reactie al snel aan het flesje dat hij zojuist achterover gegooid had. Top! Zolang hij niet aan de beurt kwam ging dit zorgen voor extra leedvermaak. Het blonde kind waar hij de spin op af had gestuurd leek echter niet bepaald aan zijn leedvermaak mee te werken. Normaal reageerden meisjes veel leuker als hij zulke grapjes uithaalde. 'Kom maar terug,' fluisterde hij naar de spin. 'Blijkbaar is zij toch niet zo'n leuk slachtoffer. Wat dacht je van haar?' vroeg Joey, die een keer naar Kuna knikte. Al snel kroop de spin van Kira af, op weg naar het volgende slachtoffer. Hopelijk maakte zij er een leukere scene van.

Devon dacht diep na. Hij wilde een vraag waarvan hij zeker wist dat het meisje het antwoord niet wist. Maar hoe kon hij nou weten wat zij allemaal niet wist? Hij had dan wel telekinese, gedachten lezen was nog van een iets te hoog niveau voor hem. 'Hmm...' mompelde hij. Uiteindelijk besloot hij maar gewoon iets te proberen. Tot nu toe hadden de leerlingen nog niet bijster veel intelligentie getoond. 'Hoe heet de prinses van Pao?' vroeg hij. Als het meisje warmte en vuur had, dan had ze het makkelijk. Maar ze zag er niet echt als een type uit dat van warmte en vuur hield, dus gokte Devon er maar op dat ze het fout zou hebben.

Kuna schrok zich dood toen ze opeens iets over haar heen voelde lopen. Het was maar een spinnetje. Ze was totaal niet bang voor spinnen, haar vader had veel hagedissen en die eten spinnen. Haar familie hielden van dieren al waren ze lucht en vlieg speciallisten, vooral haar moeder was gek van dieren. Maar ze wou niet aan haar moeder denken, voor een avond. Ze pakte de spin op en keek naar de jongen die tegenover haar zat. 'Is dit van jou?' Vroeg ze.

Ohnee he, een vraag over Pao, als ze het goed had onthouden was dat het land van vuur maar zelfs dat wist ze niet zeker. Gelukkig stelde hij geen héle makkelijke vraag, die had ze ook niet geweten en dan was ze al helemaal door de mand gevallen. Ze gokte maar een willekeurige naam; "Pao....paolina??" Hmm, dat was wel een heel dom antwoord natuurlijk. Maar ze zou het drankje sowieso wel moeten drinken. Ze pakte het flesje vast, er zat niet heel veel in maar ook niet heel weinig. Zat er nou een blauwe gloed omheen? Het zag er heel chemisch uit, dat was zeker.

((iemand suggesties voor het effect van het drankje? ben nogal inspiratieloos op het moment ))

Vannah die nog steeds proestend zat te lachen keek op toen Thim tegen haar begon te praten. "Oh, maar natuurlijk," zei ze terwijl ze weer begon te lachen nadat hij ook nog eens knipoogde. De drank deed zijn ding. En Thim zag eruit als een snoepje. "Je bent echt om op te eten." Ze hapte richting zijn oor.

'Fout!' riep Devon vrolijk. 'Het antwoordt is Jade Lightning,' liet hij de leerlingen weten. Jezus, dat ze zelfs dit niet wisten. Ze hadden nog een hoop te leren. 'Drinken jij,' beval hij streng. Hij vroeg zich stiekem af wat de Heerseres van zijn strafmethode vond. Waarschijnlijk was ze het niet helemaal met hem eens, maar naar zijn idee was dit toch de meest effectieve manier om ervoor te zorgen dat de leerlingen hier nooit meer zouden komen. Zijn blik gleed even naar Barry, die zag er niet helemaal goed uit. Mooizo, hij zou zijn lesje wel leren.

((Misschien dat je een enorme flapuit wordt en plots niks meer voor je kan houden? ))

Joey keek het meisje ietwat geïrriteerd aan en pakte de spin snel over, zonder ook maar enig woord aan haar vuil te maken. Dit leek verdacht veel op verliezen, en dat beviel hem helemaal niks. Wat een vervelende mensen zaten er op deze school zeg, was er dan geen enkel leuk slachtoffer te bekennen? Misschien moest hij gewoon een paar spinnen tegelijkertijd op iemand afsturen, dan had hij vast meer succes. Dit was maar saai.

Thim grijnsde breed bij het antwoord van Vannah. Hij gleed met zijn handen naar haar haren en streek er zachtjes langs. 'Dat wordt dan de langste nacht van je leven,' bromde hij op zijn charmanste toon. Waarom had hij niet eerder gezien dat zij zo'n fantastisch wezen was? Zijn blik gleed naar Kuna, die een snauwende opmerking naar hem had gemaakt. Ook zij zag er prachtig uit. 'Ben je jaloers, liefje? Als je wilt mag je wel mee hoor! Ik denk dat we met zijn drieën net zoveel plezier kunnen hebben,' zei hij, waarna hij uitgebreid naar haar knipoogde. Hij rook even aan Vannahs rode haren. Ze rook heerlijk, zo vrouwelijk, zo fijn!

Neomy dronk het drankje in een teug op, dan had ze het maar gehad. "Hee, dit is eigenlijk zo slecht nog niet! Het brandt wel in je keel!" Ze keek naar Thim en zijn chicks. "Heee!! Jij mag haar toch helemaal niet???"

---
((Goed idee, ze zegt alles wat ze denkt zonder dat ze dat doorheeft.))

Barry giechelde. Alweer. Hij hoorde niet meer dan een vaag vrolijk geluid. Voor zijn ogen zag hij een kip en een koe versmelten. Het eindresultaat zag er zelfs schattig uit! Hij wist het niet, maar elke keer dat hij giechelde, maakte hij geen enkel geluid. Hij stond daar gewoon te bewegen alsof hij giechelde. Het zou er vast belachelijk hebben uitgezien. Maar dat wist hij niet. Hij stond in een ruimte vol gekke, grappige diertjes die hele rare dingen deden. Het was hemel voor iemand die dat graag had. Nu was Barry niet meteen zo iemand, maar nu vond hij alles leuk. Hij bedoelde, het was toch grappig? Hij wilde zeggen, "Zien jullie dat? Dat is toch schattig?" en dan breeduit lachen. Maar het ging niet. De geluiden kwamen niet uit zijn mond. Dat was best raar. Maar wat maakte het uit? Helemaal niets.

Devons blik gleed van Neomy naar het tweetal dat plots zowat in elkaar verstrengeld was. Wat een grap. Hij moest moeite doen om zijn lachen in te houden. Hij pakte een nieuw flesje en draaide het rond. Het stopte bij Kuna.

Thim werd plots verstoord door nog een meisje. Hij keek naar Neomy. Hoewel hij haar voor het drankje nog zo aardig gevonden had, vond hij haar plots heel vervelend. 'Wat gaat jou dat aan?! Bemoei je met je eigen zaken stom ijskonijn!' riep hij door de ruimte. Hij keek even naar het flesje dat rondtolde en bij Kuna stopte. Uiteindelijk richtte hij zich weer op de beeldschone Vannah. 'Hoe kom je toch aan die mooie rode haren?' vroeg hij zwijmelend. Oh wat hield hij toch van rode haren.