De (verboden) drankkelder

Thim duwde zijn blikje even tegen dat van Barry aan voordat hij een slok nam. Hij leunde tegen de muur van de kelder en keek naar het vrouwelijk gezelschap. Hij merkte dat zijn kamergenoot naar hem aan het kijken was en keek haar even met samengeknepen ogen aan. Hij kreeg haar vanavond nog wel. Voor nu richtte hij zich op Barry. 'Ik ben trouwens Thim,' zei hij en hij stak zijn hand uit. Hij hoorde ergens uit een hoek de opmerking anonieme alcoholisten komen en besloot dat meteen de hele kamer wel mocht weten wie hij was.
'DAMES, EN HEER, IK BEN THIM,' riep hij en hij grijnsde breed naar iedereen. Zo, nu wist meteen iedereen het en hoefde hij zich niet meer voor te stellen. Van anoniem zijn hield hij niet.

Ren nam nog een slokje uit het blikje en leunde achterover terwijl ze de groep op haar gemak bekeek. Ze gaf het meisje met het witte haar gelijk, het leek hier inderdaad op een kinderfeestje. Nóg wel. Haar blik ging naar de twee jongens die nu dicht bij elkaar stonden. Het blonde jochie leek nog heel jong, wat een kleintje. Ze grinnikte zacht en keek naar het roodharige meisje naast haar. 'Niets beters dan je eerste dag goed beginnen, nietwaar?' Op dat moment besloot de de blauwharige de aandacht op zich te nemen. Hm, op de een of andere manier mocht ze hem wel. Aandachtrekker.

Kira lachte mee met de opmerking van Kuna. "Geez, ik dacht dat ik de enige was die zo dacht." merkte ze breed grijnzend op. Ze volgde het tafereel van Thim - zo heette hij blijkbaar - die een jongere gast een biertje aanbood. Ergens vond ze het wel zielig voor de jongen. Hij leek haar namelijk erg jong en wat als hij problemen had met alcohol? Wat kon Thim gemeen zijn! Ze had zo veel zin om hem ergens mee te pakken, maar hij had haar nog niet echt iets misdaan - fysiek dan. Het zou dus ook volkomen nutteloos zijn om een streek met hem uit te halen. "Ik ben Kira!" riep ze vrolijk uit.

Zo, dat was ook weer duidelijk. 'Je bent Thim, neem ik aan. Barry,'Antwoordde Barry. Raar, maar waar, Barry kreeg dat ook voor elkaar zonder luidkeels te krijsen dat hij Barry heette. Joepie. Het is belachelijk een blikje bier te openen zonder ervan te drinken, dus dat deed hij dan ook. De alcohol werd eigenhandig -door wie anders?- in zijn keelgat gegoten. Het smaakte niet eens zo slecht. Nu ja. Met hop als ingrediënt had hij voornamelijk verwacht dat het slecht ging smaken -Hij bedoelde, welke plant heet er nu hop?-, maar die verwachting werd niet ingelost. Of dat goed was, wist hij niet.

Thim keek tevreden toe hoe de kleine Barry zijn alcohol naar binnen goot. Dat Kira Kira heette wist hij al. Hij rolde overduidelijk met zijn ogen toen ze zijn actie na probeerde te doen. 'Dus Barry, wat brengt jou naar deze verboden kelder?' vroeg hij aan de jongeman naast hem, terwijl hij het schuim van zijn bovenlip veegde en hem met een vrolijke twinkeling in zijn ogen aankeek. Ergens was het verschrikkelijk dat hij zich tot zulk jong grut moest wenden om een beetje vrienden te maken. Misschien dat hij straks toch even bij de meisjes ging rondkijken. Hoe erg hij het ook vond, het leek erop dat hij zich een beetje over zijn meisjeshaat moest heen zetten om hier te kunnen overleven.

Behalve Thim had ze nog geen namen gehoord die haar bekend voorkwamen, en omdat het niet heel licht was kon ze de nieuwe namen die ze hoorde niet goed aan gezichten koppelen. Ze hoorde een Kira, een Kuna en een Barry. Ze nam hun gestaltes op en kenmerken die wel goed zichbaar waren en probeerde deze in haar geheugen te printen. Toen begon ze maar tegen de persoon naast haar te praten. Zoveel mogelijk mensen leren kennen leek haar wel van belang. "Ik ben Neomy" ((wie voelt zich aangesproken? ))

'Kan ik ook van jou vragen,'Antwoordde Barry. Ja hallo, wist hij veel? Hij wandelde rond, hoorde stemmen en ging kijken. Duh. Wat anders? Hij had niet eens geweten dat dit een drankkelder was geweest. Hij kon ook weggaan, maar een bepaald iemand had hij zo ongeveer bij de arm gegrepen en verboden weg te gaan. Dit was bijna solidariteit. Bijna. Hij had heus niet gedacht, "Oh, laat ik even mooi gaan drinken met wat mensen die ik niet eens ken". Hij kon behoorlijk bizarre invallen hebben, maar dit hoorde er niet bij. Echt niet.

Kira keek Thim met opgetrokken neus aan. Kleuter. Plots hoorde ze een stem naast zich. "Nice to meet ya!" zei ze tegen Neomy. Ze nam nog een slok van de wijn die ze in haar handen had en voelde plots een onaangenaam gevoel in haar maag. Snel drukte ze met haar vrije vuist op haar buik en het gevoel ging weer weg. Ze moest van die fles wijn af zien te geraken, maar op een subtiele manier, anders leek ze op een doetje. "Ook een slokje?" vroeg ze aan Neomy, haar hand vooruit stekend.

'Ach, alles wat verboden is trekt mij wel. Het idee dat je elk moment gesnapt kunt worden, heerlijk!' zei Thim vrolijk. Hij gaf tenminste wel antwoord op de vraag. Niet dat Barry's bezigheden hem zoveel interesseerden, hij was al lang blij dat hij nu gezelschap had. 'Ik had eerlijk gezegd niet gedacht dat er zoveel rebelse kutjes rond zouden lopen,' merkte hij op, met zijn arm gebarend naar het vrouwelijk grut. Zijn blik viel op Neomy. 'Op haar na dan,' zei hij. Zijn gezicht vertrok even toen hij zag dat ze met Kira aan het praten was. Bah, nu werd zelfs dat onschuldige kind vervuild door dat kreng.

"Ja graag" zei Neomy, ze nam een slok en gaf de fles door naar de andere kant. "En jij heet Kira, toch?" ze herkende haar stem aan het geruzie dat ze had gehoord toen ze langs de kamers met nummer 300 en verder liep. Waarschijnlijk was het beter om niet te zeggen dat ze wist wie zij was omdat ze hun gekibbel af had staan luisteren.

Barry antwoordde niet op Thims openhartige getuigenis van de adrenaline tijdens een verboden actie. Wat moest je daarop antwoorden? Ja, ik ook? Nah. Sowieso, die "rebelse kutjes", om Thim na te praten, waren bij lange waarschijnlijk niet zo rebels. Groepsdruk. Het toverwoord om bizarre ervaringen mee te maken. Maar hij moest niet veel praten. Hij deed immers precies hetzelfde. Dat hij niet allang weg was, was ook een verschijnsel dankzij de groepsdruk. Hij wou immers geen doetje lijken. 'Ken je 'r dan?'
K

Kira knikte. "Hoe weet je dat?" vroeg ze verwonderd. Oh, ja, juist. Ze had net haar naam geroepen. En ze had verwacht dat de rest dit ook zou doen, maar blijkbaar had ze het fout. Haar hoofd draaide wat en ze had nog zin in wijn, maar ze verbood zichzelf om nog meer te drinken.

Vannah hoorde het gesprek van Barry en Thim aan. "Pardon?" vroeg ze terwijl ze hem kwaad aankeek. "Rebelse kutjes?" Ze snoof even diep, terwijl ze daarna weer voor zich keek. De fles wijn was haar beste vriend op dit moment. Vannah baalde een beetje en vroeg zich af waar Dani eigenlijk uit zou hangen.

'Ja. Neomy, de IJs & Kou prinses,' zei Thim lacherig. Hij had haar die bijnaam gegeven omdat ze zich zo voorbeeldig en elegant gedragen had in zijn bijzijn. 'De enige die een beetje manieren heeft,' voegde hij er nog aan toe. Niet dat hij iedereen hier gesproken had, maar meisjes hadden nou eenmaal geen manieren. Die dachten maar dat jij altijd wel de gentleman voor ze wilde spelen en dat ze alles van je konden eisen, bah. 'Heb jij nog interessante mensen ontmoet hiero?' vroeg hij nieuwsgierig aan Barry. Misschien dat hij via via nog wat vrienden kon maken. Dat werkte meestal beter.
Op dat moment besloot één van de rebelse kutjes om zich met hun gesprek te mengen. Hij keek opzij naar het roodharige geval naast hen. Ze deed hem meteen aan het meisje uit de kerker denken. Die was ook al zo rood geweest. Misschien was het familie. 'Had je daar soms problemen mee?' vroeg hij, terwijl hij nog een slok van zijn biertje nam en het inmiddels lege blikje samenkneep.

Neomy werd even zenuwachtig van de vraag die Kira aan haar stelde. Maar toen bedacht ze dat Kira haar naam net zelf had genoemd. "Oh, dat ving ik zomaar op uit je gesprek daarnet. Nog een slok?'' vroeg ze toen ze de fles weer terug gereikt kreeg. Ze voelde dat haar wangen al begonnen te gloeien, ze was dit ook helemaal niet gewend. Ze voelde zich echt een kleuter. Gelukkig zou het vast niemand opvallen in deze half donkerte.

Kira haalde haar kin omhoog. "Oh." mompelde ze. "Eh..." ze keek even rond in de kamer. "Natuurlijk." zei ze vastberaden. Ze wilde niet onderdoen, hoor! Ze nam de fles aan en nam terug een kleine slok. Het werd hier best benauwd. Iedereen zat er maar op elkaar en alle zuurstof werd verspild aan irritante personen.

Natuurlijk had Vannah hier problemen mee. Ze werd hier zomaar uitgescholden door een kerel die het nogal hoog in de bol had. "Ja, daar heb ik problemen mee," zei ze terwijl ze hem weer aankeek. "Al helemaal als zo'n typetje als jij dat zegt." Vannah plaatste de fles wijn even langs zich neer en bekeek de rest nog even vanuit haar ooghoeken. Bah, ze kon er echt niet tegen dat Thim zo deed.

Neomy gaf de fles terug aan Kira. "Wat voor een specialiteit heb je?" Leek haar ook vrij handig om te weten. Ze keek de kring rond, het was er best druk. Sommige mensen praatten, ze zag ook de kleine ruzie ontstaan bij Thim aan de overkant met een onbekend roodharig meisje. En hij leek haar juist niet het type om ruzie te zoeken, misschien had ze zich wel vergist in hem, al gebeurde haar dat niet vaak.

"IJs en koud." zei ze trots. Het was iets waar ze veel dingen mee kon doen, iets wat ook werkelijk nuttig was bij strijden of grappen uithalen. "En jij?" vroeg ze benieuwd aan Neomy. Ook Kira was de ruzie niet ontgaan, maar ze besloot er niet veel aandacht aan te besteden. Kennende Thim zouden er wel meer ruzies ontstaan, niks spectaculairs.

Wilde Barry weten hoe Neomy dan aan die bijnaam kwam? Nah. Barry maakte voor zichzelf uit dat het hem niets kon schelen hoe mensen aan hun bijnamen kwamen. In elk geval was Neomy korter. Voor Barry waren bijnamen korter, of anders noemde hij ze gewoon bij hun gewone naam. Dat was goed genoeg. Of hij nog interessante mensen had ontmoet? Mensen ontmoeten was geen probleem, of het interessante waren, was iets anders. 'Nee.' Kort antwoord, en het dekte de hele lading. Hallelujah. Lang leve de antwoorden "ja" en "nee". Oh joepie. Een roodharig meisje had een probleem met Thims benaming. Het was vrij duidelijk dat ze er een probleem mee had. Duh. Daarom stond ze daar als een paard te briesen.

Kira en Neomy waren druk in gesprek. Normaal zou Kuna nu wegsluipen en stilte opzoeken maar de alcohol was haar naar haar hoofd gestegen en haar remmen waren verdwenen. 'En ik ben Kuna, zoals je misschien al had gehoord. Ik ben een lucht en vlieg specialist, maar zo goed ben ik niet. Ik kan alleen nog maar een beetje zweven.' En Kuna hapte naar adem. Ze had nog nooit zo lang gepraat.
Maar Neomy en Kira leken haar heel aardig.

"Ik ben ook een ijs en kou specialist! Nouja specialist, ik bak er nog niet veel van, maar dat komt vast nog wel" Ze was opgewekt dat ze iemand van haar specialiteit ontmoet had, ze had er nog geen een gezien.

Devon kwam net terug van Magic Town. Hij had besloten zijn drankvoorraad wat aan te sterken met lokale specialiteiten. Met een tas vol drankjes waarvan hij niet eens wist wat het was of wat voor magisch effect ze allemaal hadden liep hij richting zijn kelder. Toen hij stemmen hoorde en licht zag wist hij precies hoe laat het was. Hoe kon het ook anders? Een school vol jongeren. Die hadden allemaal een neus voor alcohol. Al helemaal als het verboden was. Hij vroeg zich af of hij ze weg moest sturen, maar kreeg een beter idee. Hij zou ze eens even lekker laten schrikken. Dan hadden ze hun straf wel gehad en konden ze daarna gezellig doen. Een beetje onder de leerlingen komen was voor een conciërge helemaal geen slecht plan.
Hij zette zijn tas met drank naast de deur en klopte er met een luid gebons op. 'HALLO?! WIE IS DAAR?!' vroeg hij op een luide donderende toon, terwijl hij zijn gelach probeerde in te houden. Hij wist precies wat voor reputatie hij had. De leerlingen dachten immers dat hij van Ayao kwam, de planeet van het kwaad...

Kira glimlachte naar Kuna. "Fijn." antwoordde ze vriendelijk. Plots hoorde ze een duistere stem van achter de deur. "Shit!" riep ze stil. De paniek stond in haar ogen te lezen. Niet dat ze bang was van hem, ze was eerder bang voor de gevolgen. Een slokje wijn zou nog deugd doen, voor het te laat was. Snel goot ze het laatste kletsje wijn uit de fles in haar mond en ze legde de fles stilletjes op de grond. Zou hij erg boos zijn?

Thim, die pal naast de deur tegen de muur stond schrok zich een ongeluk toen hij de stem van Devon hoorde. Hij dook in elkaar en sprong bij de deur vandaan. Shit! Ze waren ontdekt! Het kon ook niet anders, het was hier zo verschrikkelijk druk. Hij keek even naar de kleine Barry en besloot hem als een echte broeder te beschermen. Hij greep Barry bij zijn arm en duwde hem achter zijn rug. Misschien dat Devon hem zo over het hoofd zou zien. Vannah liet hij daarentegen lekker staan. Misschien dat zij dan de volle lading kreeg. Daar hoopte hij op. 'Doe open,' siste hij tegen haar, terwijl hij naar de deur gebaarde.