Strandkant van het meer

Avice had de jongen naast haar met grote ogen aan gekeken. 'Oh, ja. Juist,' besloot ze uiteindelijk maar te reageren. Dit was zo bizar, dat zou Damon toch wel ontkennen. Interessant.. 'Maar.. heb jij nou naar zeemeerminnen lopen kreunen, als ik het goed begrijp?'

Nate begon te grinniken. 'Ik vond het zo bizar klinken, dat ik het heb geweigerd. Ik heb Damon erop gewezen dat zeemeerminnen geen vagina's hebben, en dat het daarom niet mogelijk is voor hem om seks met hem te hebben en dat ze daarom ook niet echt opgewonden zouden raken door het gekreun van wie dan ook, ook niet van hem,' zei hij. Hij schudde lachend zijn hoofd. Het was zo grappig geweest.

'En toen hij dat eenmaal begreep, was de lol er bij Damon zeker snel vanaf? Geen seks, geen interesse?' vroeg ze cynisch. Avice realiseerde zich ineens hoe anders Nate was in vergelijking met Damon, maar ook hoe anders zij zich gedroeg. Hm, raar.

'Nee, toen bleek dat er een groot monster zat in de grot en toen moesten we vluchten. Einde verhaal,' zei Nate. 'Maar hij zal altijd blijven dromen over de halfnaakte zeemeerminnen. Denk ik. Alhoewel, nu ik het bedenk, wat nou als het een zeemeermin was, die van de bovenkant een vis was, dan had ze wel een vagina. Dan kon hij wel seks hebben. Maar dat is natuurlijk niet zo aantrekkelijk,' zei Nate bedenkelijk. 'Misschien moet ik zoiets eens voorstellen aan Damon. Die zal dit een interessant vraagstuk vinden.'

Avice keek bedenkelijk en moest toen lachen. 'Je weet dat je dit nu met een meisje aan het bespreken bent he, en je kent me pas net?' Maar die zeemeerminnen moest ze inderdaad maar eens in een gesprek eh.. ja, boven laten drijven. 'Ik denk dat die dan zegt dat die van allebei één wilt. Threesome.'

Nate begon te lachen. 'Ja, dat zou vast zijn droom zijn,' zei Nate. 'En ik besef inderdaad dat ik je pas net ken. Maar zoveel maakt het niet uit. Iedereen vind verhalen over Damon leuk. En vraagstukken over zeemeerminnen, ach. Ik weet niet. Op de een of andere manier lijken die met een bovenlijf van een vis me gevaarlijker. Moet je nagaan wat voor kinderen je daarvan kunt krijgen. Die zouden de wereld kunnen overnemen, enzo,' zei hij.

'Hm, ja, Damon moet het maar gewoon bij menselijke slachtoffers houden..' beaamde Avice knikkend. 'Jij hebt trouwens wel een erg rijkelijke fantasie he?' vroeg e daarna lachend.

'Hoezo?' vroeg Nate, het zou toch gewoon kunnen?' Nate draaide zich op zijn buik en keek naar Avice. 'Eerlijk gezegd denk ik niet dat de zeemeerminnen daar in de grot hadden gezeten,' zei hij. 'Ik denk dat het iets anders was. Dat wat achter ons aan kwam was gewoon een roofdier. Niets anders had het daar overleefd. En dat verzin ik niet. Dat zijn feiten. Enge feiten, dat wel. Want dat monster zit dus best dicht bij onze school. Maar ik zou me niet bang maken. Ik denk niet dat hij de grot uit komt. En anders bescherm ik je wel.'

Avice moest weer lachen. 'Ja.. nu voel ik me een stuk veiliger. Ik denk dat ik jou eerder zou moeten beschermen hoor..' Ze nam nog een hijs van haar sigaret en zuchtte. 'Wat deden jullie eigenlijk met zn tweeen in een grot?' vroeg ze vervolgens, met opgetrokken wenkbrauw.

'We waren met een heel groepje die grot in gegaan. Er gingen geruchten rond over die grot. Dat er zeemeerminnen zouden zitten, of de wat geloofwaardigere, dat er monsters zouden zitten,' zei Nate. 'Het was een hele belevenis. Neomy en Joey en Sergio waren ook mee. En nog een meisje waar ik de naam niet meer van kan herinneren, maar zij zei ook niet zoveel,' zei Nate. 'Maar het kan ook zijn dat ik een heel slecht geheugen heb,' zei hij lachend.

'Oh, ja, dan snap ik het wel ja. En zo'n slecht geheugen heb je vast niet, ik bedoel, we zijn hier nu al weer even en ik ken nog de meeste gezichten niet bij naam..'

Nate lachte. 'Dan was ze misschien gewoon niet zo opvallend. Maar ik heb ook niet echt met haar gepraat. Misschien ligt het daar wel aan,' zei hij. Hij keek even naar Avice. Avice zou hij niet vergeten. Met haar had hij wel lang genoeg gepraat.

'Hm, en het is toch ook helemaal niet belangrijk, of je iemands naam kunt onthouden? Als deze mensen zo boeiend waren geweest dat je hun naam had willen onthouden om ze vaker te spreken en dergelijke, dan had je hun naam wel onthouden, lijkt me..' opperde Avice, terwijl ze heel filosofisch nog maals haar sigaret naar haar mond bracht, inhaalde, en de rook heel langzaam uit haar mond liet gaan. 'Of niet soms?'

Nate haalde zijn schouders op. 'Zei je nou trouwens net serieus dat je dacht dat je mij moest beschermen in plaats van ik jou?' vroeg hij. 'Dat meen je toch niet serieus heh?'

'Haha, ja, wat anders? Ik geloof dat ik hier al niveau twee ben, en jij nog zielig in één zit..' grijnsde ze breed. Het was wellicht oneerlijke competitie, zij oefende immers al sinds ze haar 10e met haar specialiteit en was al bijna niveau twee voordat ze naar MHS was gekomen, maar dat betekende niet dat ze Nate er niet mee hoefde te pesten.

'Pff,' zei Nate. 'Maar ik ben wel hard aan het trainen. Plus, ik kan met dieren praten, dus zodra ik niveau twee ben, wat waarschijnlijk zeer binnenkort zal zijn, kan ik met grote dieren praten. Misschien dan ook wel met monsters. Misschien kan ik hem er dan wel vanaf houden om jou niet te verkrachten, ofzo,' zei Nate.

'Oh, ja, want dat monster zou me namelijk eerder verkrachten dan dat hij me in stukken scheurt en opeet..' lachte Avice sarcastisch. 'Neehoor Nate, geen zorgen, ik zal je beschermen. Heb je het trouwens nog koud of wat?'

'Ja, want hij rent je kamer binnen snachts terwijl jij ligt te slapen!' zei Nate, die helemaal in zijn verhaal zat. 'En daar lig jij dan, helemaal in je eentje in je nachthemd, en dat scheurt hij van je af en roar,' en toen woelde hij met zijn handen door het haar van Avice. Toen begon hij te lachen.

'Maar gelukkig was jij daar, toevallig, in mijn kamer mij aan het stalken, en dus kon je hem ompraten!' riep Avice terug, terwijl ze hem van haar afduwde en wanhopige poging deed om haar haar te fatsoeneren. 'Als ik jou niet zou hebben he, ik zou niet weten wat ik dan toch zou moeten..'

'Ja, want toevallig hing ik in de boom en ik kon het monster overtuigen dat jij mijn vriendin was, en dat als ie jou iets zou aan doen, dat ik hem dan iets aan zou doen en bam bam bam, en toen was het monster weg, klaar einde,' zei Nate. 'Leuk verhaal he?' vroeg hij lachend. Hij wist dat het de grootste onzin was, maar fantasie dingen waren altijd leuk. Zo was hij ook begonnen met tekenen.

Avice moest hardop lachen, alweer. 'Maar, waarom hang jij dan in een boom bij mijn kamer?' Ze vond Nate zeker vermakelijk, met zn wilde fantasieën.

'Uh, om jou en Neomy naakt te zien? Weet ik veel. Omdat ik van in bomen klimmen houd. Het is allemaal mogelijk, in de wereld van imagination,' zei Nate. 'Misschien was ik je wel aan het bespieden voor de regeren van Bumi. Ze willen je in de boeien slaan. Bijvoorbeeld.'

Avice knikte bedenkelijk. 'Ja, dat kan ik me voorstellen. Alle drie die gevallen..' 'Alleen loop ik nooit naakt door mijn kamer, voor het geval er mensen zoals jij in bomen zitten om me te bespieden.. Hm.' Ze fronste.

Nate begon te lachen. 'En wat nou als Damon in de kamer stond? Zou je dan wel naakt door de kamer lopen?' Nate kon het nog altijd niet uitstaan dat hij niet wist wat er gaande was, en dus probeerde hij er voor de zoveelste keer achter te komen wat er nou precies gaande was tussen die twee.

'Zélfs niet voor Damon,' antwoordde Avice lachend, wellicht iets te snel. Ze voelde een heel klein rozig blosje op haar wangen komen. Bah, waar kwam dat vandaan? 'Als ik het voor jou al niet zo doen, waarom dan voor Damon wel?' lachte ze haar blosje weg.