Strandkant van het meer

Avice schudde haar hoofd. 'Ik vrees dat ik je uit je dromen moet helpen, want we worden hier opgeleid tot GDP-agent opgeleid en ik vrees dat we daar de rest van ons leven aan vast gaan zitten. Niet dat ik dat van plan was, maar je weet maar nooit hoe ze dit straks aan gaan pakken..' Ze zuchtte weer diep en legde haar hoofd op/tegen de schouder van Nate.

'Ik dacht dat het zelfs voor dat vak handig was. Dat je weet waar je mee bezig bent. Misschien is het een goed idee voor veldwerk anders. Dat we ook eens kennis maken met andere culturen dan onze. Dat we weten hoe het eraan toe gaat in de wereld. Deze school is leuk, maar het is een soort van bubbel,' zei Nate. Hij was er nog altijd van overtuigd dat het een goed idee was.

'Dat is wel waar.. Misschien dat je met die reden ze over kunt halen. En misschien dat ze ons gewoon laten gaan, met het verzoek ons aan te sluiten bij de GDP maar niet de verplichting. Dan weet ik wel wat ik ga doen hoor..' zei Avice. 'Als het kan, dan zou ik dat ook wel willen doen..'

Nate glimlachte. 'Ik zei het toch. Volgens mij zijn best wel veel mensen daar voor in. Eigenlijk moeten we kijken of zoiets valt te organiseren. Dat we in groepjes van vier in elk land even verblijven ofzo. Dat lijkt mij best interessant. Ook mensen laten zien waar ik woon, enzo.' Nate werd helemaal enthousiast. Hij zag dit helemaal zitten.

'Hm.. dan moeten we eerst naar Pao, want over een paar weken komt het nieuwe regenseizoen, als het goed is.. Dan zou ik zo graag thuis willen zijn..' Avice zuchtte nogmaals diep. 'Maar laten we ophouden met dit dramatische heimweegedoe. We zijn nu hier en hier is het ook prachtig. Dit is een geweldige kans om je specialiteit te leren beheersen en ontwikkelen en om nieuwe mensen te ontmoeten, dus we moeten niet teleurgesteld doen dat we niet meer thuis zijn, maar juist blij dat we hier zijn.'

Nate knikte. 'Het is hier zeker mooi. Zal ik eens een Damon opmerking maken. "Jij bent mooi". ' Nate moest lachen. 'Of zou hij niet zoiets cheesy zeggen?' vroeg hij zich af. 'Maar ik meen het serieus. Dat het hier mooi is, bedoel ik. Ik vermaak me hier prima. Allemaal leuke en gezellige mensen enzo.'

'Nee, dat zou hij niet zeggen, dat is te persoonlijk. Meer iets als "Nog mooier als jij je kleren uit zou doen".' Avice grijnsde. Nate had gelijk. T was hier mooi. Maar.. wacht eens even.. 'Oh, dus dat ik mooi ben meende je niet serieus?' vroeg ze op een gespeeld boze en beledigde toon.

Nate grinnikte. 'Uh, duh, elk meisje is mooi op haar eigen manier,' zei hij. Eens kijken in hoeverre Avice dat aan zou kunnen, zo'n opmerking.

'Oh, en ik ben mooi met mijn kleren uit?' vroeg Avice nu wel beledigd, die zijn antwoord combineerde met haar beide opmerkingen en dat toch weer echt geen leuke opmerking vond. Ze bevrijdde zichzelf van zijn arm en schoof een stuk opzij. 'Nou, dan houd je jezelf maar lekker warm.'

'Nee, nee, dat bedoelde ik nu ook weer niet,' zei Nate, die merkte dat zijn opmerking het best wel verpestte. 'Of nou ja, natuurlijk ben je mooi zonder kleren uit. En met kleren aan ook,' voegde hij daar aan toe. Shit, dat ging dan weer lekker. Het was net wat gemakkelijker geworden, en nu verpestte hij het weer. Fijn, heel fijn.

Avice keek hem maar weer eens met een vragende blik aan, haar wenkbrauw opgetrokken en een ietwat arrogante blik. 'Nee, dit maakt het echt een stuk beter hoor..' mompelde ze, al vond ze Nate's plotse onhandigheid en zijn ongemakkelijke houding daarop wel heel grappig. Voornamelijk deze verwoede poging het goed te praten.

'Sorry,' zei Nate. 'Zo bedoelde ik het natuurlijk niet,' zei hij. Hij kon zichzelf wel voor zijn kop slaan. Dit ging echt weer nergens over. 'Maar ik vind je natuurlijk wel mooi,' zei hij. Hij hoopte dat het dat wel beter zou maken, want het was best oprecht. Avice was best een mooi meisje.

'Hm.. excuses aanvaard, dan maar..' zei Avice aarzelend. Natuurlijk had ze hem al vergeven, ze mocht Nate wel, maar dat ging ze natuurlijk niet zo makkelijk doen. Een sorry was echter wel genoeg. En daarnaast, hij gaf toe dat hij haar mooi vond, en dat was al hilarisch genoeg, want dat vond ze helemaal niet bij de jongen passen. Meer zijn laatste redmiddel ofzo..

'Mooi,' zei Nate. Hij ging een beetje voor zich uit staren. Hij wist niet hoe hij het telkens weer voor elkaar kon krijgen dat hij een chille situatie zo kon verpesten. Dat gebeude ook echt alleen bij Avice.

Avice was verbaasd dat hij niet meteen weer naast haar was gaan zitten. Naja, dan leed hij maar kou, of hij had het niet koud meer. Dat kon ook. 'Jahe.'

((Is Nate ooit verplaatst?))

((nee maar Avice wel))

((Oh))
Nate was een beetje teleurgesteld dat Avice was verplaatst, maar hij vond het raar om na deze situatie weer naast haar te gaan zitten. Dus ging hij in een kleermakerszit naar Avice zitten staren. 'We zijn cool, toch?' vroeg hij maar gewoon voor de zekerheid.

'Tuurlijk. Nouja, ik eigenlijk niet, want ik heb het best warm, maar ik kan me voorstellen dat..' Avice schudde haar hoofd lachend. Oh god, dat sloeg nergens op. 'Sorry, ik krijg hele slechte humor als ik moe begin te worden,' grijnsde ze.

Nate knikte en lachte. 'Ja, natuurlijk, ik begrijp het. Maar uh... misschien moeten we maar gaan slapen anders. Hoe laat is het eigenlijk?' vroeg hij zichzelf af. Hij had zijn horloge niet om gedaan omdat dat niet fijn was met tekenen, dus hij had geen idee.

Avice haalde haar schouders op. 'Geen idee, uurtje of 3, half 4?' Ze keek even om zich heen. Hier in het gras kon ze wellicht heel misschien nog wel comfortabel slapen. 'Wil je naar binnen dan?'

'Weet ik niet. We kunnen ook gewoon hier slapen. Jou lichaamstemperatuur houdt toch alles warm,' zei Nate. Hij had er geen problemen mee om in het gras te slapen. Kamperen had hij wel vaker gedaan.

'Mooi, want dat was wel mijn plan,' grijnsde Avice, waarna ze op haar rug ging liggen. 'Moet je wel hier komen, want anders zit je te ver weg en dan werkt het niet en krijg je het alsnog koud..' Ze gaapte even uitgebreid en merkte daardoor dat ze toch wel heel erg moe was.

Nate ging naast Avice liggen, op zijn rug, zodat hij toch nog even mooi naar de hemel kon kijken. 'Dit is best wel leuk,' zei hij. Hij vond het nachtzwemmen echt leuk, en zo naar de sterren staren beviel hem ook wel.

Heel even overwoog Avice om haar hoofd op zijn borst te leggen, maar bedacht zich toen dat Nate dat waarschijnlijk veel te intiem zou vinden en dus bleef ze maar gewoon liggen waar ze lag. 'Ja, ik had nooit verwacht dat ik, ik als verwend rijkeluiskindje, nog eens zomaar onder de sterren zou slapen..'